یگان‌های مرزبانی ایران مستقر در حاشیه سیردریا (رود سیحون) در یک جنگ یکروزه که 22 فوریه سال 560 میلادی روی داد قوم «آوار» را که در استپ‌های میان «آلتایی» و «تی آن شان» به‌سر می‌بردند و قصد مهاجرت به منطقه «فرارود» ایران را داشتند شکست دادند و مسیر آنان را به سوی اروپا (روسیه امروز و بالکان) منحرف ساختند.
این یگان‌های معروف به مرزبان، یک ارتش کامل و یکی از 4 ارتش ایران بودند. دسته‌ای از آوارها سال بعد تلاش کردند تا از دربند قفقاز (حاشیه غربی دریای مازندران) بگذرند و از این ناحیه وارد ایران شوند که در اینجا هم از سپاهیان وطن به فرماندهی «اسپهبد گیو» شکست خوردند و متواری اروپا شدند که ده‌ها سال این قاره مورد تاخت و تاز آنان قرارداشت تا سر انجام «شارلمانی» آنان را سرکوب کرد، اسکان داد و تعرّض دیگری از آنان مشاهده نشد. شکست‌هایی که ایرانیان به آوارها وارد ساختند، گفتنش به زبان آسان است.
این قوم خویشاوند مغولان قبلا امپراتوری چین را با حملات خود خسته و فرسوده کرده بود، در حرکت به سوی غرب هپتالیت‌ها را شکست داده بود و بعدا اسلاوها را مطیع ساخته بودند و در بالکان یک امپراتوری موقت تشکیل داده و از امپراتوری روم شرقی باج می‌گرفتند.
آوارها قومی سوای هون‌ها و بلغارها بودند و گمان نمی‌رود آنطور که گفته شده است؛ برخی از داغستانی‌های روسیه از اعقاب آنان باشند. چینی‌ها، آوارها را « ژوان - ژوان» می‌خواندند. زبان آوارها شباهت زیادی به زبان هون‌ها داشت. آوارها سرکرده کل خود را «خاقان» خطاب می‌کردند.
سازمان کنفرانس کشورهای اسلامی (ملل مسلمان)
22 فوریه 1974 نشست سران کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی در لاهور پاکستان تشکیل شد و ضمن تصویب عضویت بنگلادش تازه تاسیس تاکید دیگری بر همبستگی ملل مسلمان کرد و لزوم چنین همبستگی را در جهان متلاطم و متغیر کنونی یادآورشد.
این سازمان دارای 57 عضو در اجتماع سران کشورهای اسلامی در رباط در 25 سپتامبر 1969 تاسیس شده است. وزیران امورخارجه کشورهای عضو این سازمان (او.آی. سی) در نشست 15 آگوست 1990 در قاهره اعلامیه حقوق بشر برپایه شریعت اسلام و دستورهای قرآن را تصویب و منتشر کردند.
کودتای سوم اسفند تهران
تیپ قزاق سوم اسفند1299 تهران را متصرف و فتح‌الله اکبر (معروف به سپهدار رشتی) رئیس الوزراء به سفارت انگلستان که این دولت خود حامی کودتا بود، پناه برد!.
تیپ قزاق پس از دیدار و مذاکرات ژنرال «آیرون ساید» انگلیسی با رضاخان روانه تهران شده بود و نمایندگان احمدشاه را که برای مذاکره با رضاخان و انصراف تیپ از ورود به تهران به شاه آباد آخرین محل استقرار آن رفته بودند بازداشت کرده بود.
واحدهای تیپ پس از شنیدن سخنان مهیج سید ضیاء و دریافت پول‌هایی که با خود به شاه آباد (واقع در نزدیکی کوی امامزاده حسن و میدان شمشیری کنونی - حاشیه تهران وقت) برده بود وارد پایتخت شدند و شهر را که تنها در 2 نقطه مختصر مقاومتی کرده بود متصرف شدند.
مقاومت تنها از سوی پلیس شهر بود که با تحمل چند کشته کنار رفت و روز بعد (چهارم اسفند 1299 برابر با 23 فوریه 1921) سلطان احمدشاه قاجار همراه با صدور اعلامیه‌ای حکم ریاست الوزرایی سید ضیاءالدین طباطبایی یزدی و سرداری سپه ژنرال رضاخان را صادر کرد. احمدشاه که با صدور این دو حکم عملا به کودتا تسلیم شده بود در اعلامیه خود اعتراف به غفلت و لاقیدی کابینه‌های قبلی و عدم‌وجود امنیت درکشور و بلاتکلیفی ملت کرده بود. سیدضیاء طباطبایی یزدی تحصیلکرده فرانسه قبلا در تهران روزنامه منتشر می‌کرد.
