یک اتوبیوگرافی کامل و با جزئیات درباره مشهورترین چهره فرانسه در زمینه طراحی مد که به پشتوانه خلاقیت و اعتمادبه نفس‌اش مبدل به شخصیتی جهانی در این حوزه شد. کوکو قبل از شانل تصویری اسنادی از شخصیتی واقعی به دست می‌دهد و فیلمساز می‌کوشد تا در عین واقع‌گرایی، نگاه شاعرانه خود را نیز حفظ کند.
استقبال منتقدان و محافل هنری نشان از توفیق آنه فونتین در آخرین ساخته‌اش دارد که نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم خارجی از نگاه منتقدان به عنوان یک درام سرشار از ظرافت و باریک‌بینی شد. کارگردان «کوکو قبل از شانل» لطافت روحی زنی هنرمند را با تسلط و توانایی به تصویر کشیده است.
کوکو شرح زندگی تواناترین زن در رابطه با مد قرن بیستم است. این فیلم به کارگردانی و بازنویسی آنه فونتین آمیخته‌ای از حس بیگناهی و همدردی را به تصویر می‌کشد و به گونه‌ای ترسیم‌کننده زنی جاه‌طلب و سختکوش است. آنچه در رابطه با بازی قدرتمند آدری تاتو خودنمایی می‌کند قدرت چشمان او در انتقال احساساتش است.
آنه فونتین قهرمان داستانش را با ظاهری غیر معمولی که از همه قراردادهای اجتماعی در زمان خودش فاصله گرفته نمایش می‌دهد؛ زنی متفاوت با لباس‌هایی ساده و کلاه‌های معمولی ولی با نگاهی زیرک و استعدادی بی‌نظیر در خیاطی که بی‌رقیب‌ترین زن دنیای مد می‌شود. کوکو در فیلم نمادی از خلاقیت است؛ زنی که در پشت ابرهای دود سیگارش دنیا را از دریچه واقع‌گرایی می‌نگرد. او نمی‌دانست که با نفوذترین نماد مد قرن بیستم خواهد شد.
کوکو با طراحی کلاه شروع کرد تا مقداری پول به دست آورد و همه تلاش خود را کرد تا زندگی خود را بهبود بخشد. روحیه استقلال‌طلبانه کوکو او را به شهرت رساند. آدری تاتو، بازیگر نقش کوکو می‌گوید:«بازی در این فیلم در زندگی شخصی من تاثیر بسیاری گذاشت و بعد از آن دید من به زندگی خلاقانه و همراه با حس کنجکاوی شد.
شانل با چشمان تیز بین خود نوآوری را وارد عرصه دنیای مد کرد». او می‌گوید:«من در ابتدا با شخصیت کوکو آشنا نبودم فقط می‌دانستم که او پدید آورنده مارک شانل است. من علاقه زیادی به زندگی او دارم و اینکه چگونه توانست راه پیشرفت را طی کند. وقتی فکر می‌کنم که بازیگر نقش بی‌نظیرترین زن در دنیای مد هستم برایم خیلی جذاب است. من به آسانی با شخصیت او در طول فیلم خو گرفتم.»
تاتو در این فیلم به خوبی شخصیت واقعی کوکو را به نمایش می‌گذارد. تلالو و زیرکی چشمان او یکی از اثرگذارترین بخش‌های بازی او در فیلم است. در طبیعت وجود کوکو تمایل به آزادی و استقلال شخصی وجود داشت و او این خصوصیت خود را در طراحی لباس‌هایش نیز به کار می‌برد. طراحی‌های لباس او به نوعی سنت شکنی مدهای پرزرق و برق قدیمی و پیشبرد مد به سمت لباس‌های ساده و راحت است.
شاید ظاهر کوکو در فیلم مانند مجسمه باشد ولی در پس این کالبد، روحی هنرمند و حساس با ظرافت‌های بی‌نهایت زنانه پنهان شده است. این عقیده آنه فونتین در رابطه با شخصیت کوکو در انتهای فیلم است. این فیلم به گونه‌ای هنرمندانه تصویری از تلاش و داستانی عاشقانه است که با پایانی تلخ و شیرین آغازی دوباره است.
واشنگتن پست
