آنطور که مدیرکل اداره ارشاد اسلامی قزوین یعنی همان دبیر دوسالانه به مهر گفته است، برای این کار، طرحی با نام «طرح جامع خوشنویسی قزوین» تهیه می‌شود تا در سفر سوم هیات دولت به این استان، به اعضای دولت ارائه شود. محمدحسین شفیعی‌ها می‌گوید: به‌دلیل اینکه قزوین در زمینه خوشنویسی مشهور است و یکی از مکاتب خوشنویسی نیز به نام همین شهر است، تصمیم داریم در سفر سوم هیأت دولت که در سال‌جاری انجام می‌شود، این طرح را پیشنهاد دهیم تا جزء مصوبات دولت باشد.
با توجه به این که انجام این کار، تنها با تهیه یک طرح و ارائه‌اش به هیات دولت کافی نیست بنابراین شفیعی ادامه می‌دهد: البته طرح را در سند توسعه فرهنگی استان نیز قرار داده‌ایم. طرح جامع خوشنویسی به جنبه‌های مختلفی می‌پردازد که با همکاری انجمن خوشنویسان در حال تدوین است.
یکی از اهداف ما این است که خوشنویسی در میان عموم مردم جای بگیرد. البته نه به این معنا که همه مردم باید خوشنویسی یاد بگیرند بلکه حداقل بیشتر آنها خط زیبایی در هنگام نوشتن داشته باشند.
یکی دیگر از اقدامات مورد توجه مسئولان قزوین برای تبدیل شدن به پایتخت خوشنویسی و در ادامه همین اقدامات عمومی، تلاش برای رعایت استانداردهای خوشنویسی در تمام تابلوهای خوشنویسی در سطح استان است؛ اقدامی که اگر صورت گیرد، در ظاهر قزوین نیز انقلاب قابل‌توجهی رخ خواهد داد.
علاوه بر اینها، توجه به دانشگاه نیز در دستور کار مسئولان قزوین قرار گرفته است. مدیرکل ارشاد اسلامی قزوین از تدریس این رشته در مقاطع دانشگاهی به‌عنوان بخشی از طرح جامع خوشنویسی استان سخن می‌گوید: تلاش ما این است که مدرسه عالی خوشنویسی تاسیس کنیم یا درصورتی‌که این کار امکان‌پ‍ذیر نبود،
تدریس رشته خوشنویسی را در یکی از دانشگاه‌های استان پی بگیریم تا از این طریق کسانی که مدرک ممتاز خوشنویسی دارند، وارد این مقطع شوند که شامل اطلاعات نظری و کارگاه‌های عملی خواهد بود.
و علاوه بر همه اینها، مسلما باید بازیابی آثار تاریخی این استان را نیز مورد توجه قرار داد؛ آثاری که به‌صورت گنجینه‌ای کم و بیش ناشناخته، در قزوین و شهرهای دیگر پراکنده‌اند و با گردهم آوردن آنها می‌توان قزوین را به جایگاه واقعی خود نزدیک‌تر کرد. با این همه، به‌گفته شفیعی‌ها، تدوین این طرح که برای یک دوره 10ساله تهیه خواهد شد، هنوز به پایان نرسیده است.
سرچشمه این فکر بکر
اما این فکر بکر همان طور که گفته شد، از آنجایی به ذهن مسئولان قزوین رسید که قرار شد دوسالانه خوشنویسی نیز به قطار دوسالانه‌های گوناگون هنرهای تجسمی اضافه شود. پیش از این، دوسالانه‌های مختلفی تقریبا در تمام عرصه‌های تجسمی برگزار شده و از همه بیشتر دوسالانه کاریکاتور، جایگاه قابل توجهی در سطح جهانی یافته بود.
با این حال، دوسالانه خوشنویسی، به‌عنوان یکی از قدیمی‌ترین و اصیل‌ترین هنرهای ایرانی، در دستور کار مسئولان قرار نداشت تا اینکه تابستان سال گذشته، این دوسالانه نیز اعلام موجودیت کرد.
محمدحسین شفیعی‌ها در نخستین جلسه هماهنگی برگزاری دوسالانه ملی خوشنویسی کشور در مرداد 88 گفت: در راستای برگزاری موفق اکسپوی هنری در استان قزوین و جلب نظر مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مقرر شد آذر ماه امسال نخستین دوسالانه ملی خوشنویسی در قزوین برگزار شود که امیدواریم به‌دنبال برگزاری این دوسالانه دبیرخانه دائمی آن در قزوین ایجاد شود.
اما همان طور که می‌شد پیش‌بینی کرد، مثل هر کار دیگری دست کم در آغاز، این دوسالانه هم نتوانست سر قرار مشخص‌شده برگزار شود. شفیعی‌ها در آن نشست پیش‌بینی کرده بود بیش از 500 اثر از آثار هنرمندان مطرح کشور برای شرکت در این دوسالانه به دبیرخانه برسد.
او همان موقع - در حدود 8 ماه پیش- نیز از طرح جامع خوشنویسی سخن گفته و گفته بود: «تدوین چنین طرحی می‌تواند در پیشبرد اهداف مربوط به خوشنویسی مؤثر باشد. استان قزوین به‌عنوان پایتخت خوشنویسی کشور مطرح است و ازاین‌رو باید برای شناساندن این ظرفیت به همگان تلاش شود که برگزاری این دوسالانه و جشنواره‌های خوشنویسی نقش بسزایی در تحقق این امر خواهد داشت.»
حالا دوباره هم دوسالانه مطرح شده است و هم طرح جامع خوشنویسی. در این 8 ماه، 8 جلسه شورای سیاستگذاری برگزار شده و نهایتا اردیبهشت، زمان جدید برگزاری دوسالانه اعلام شده است.
در ششمین جلسه شورای راهبردی یا سیاستگذاری یا هماهنگی این دوسالانه، دوسالانه اول به‌نام یکی از بزرگ‌ترین خوشنویسان ایرانی نامگذاری شد؛ میرعمادالحسنی قزوینی که در رشته نستعلیق، نامی بی‌همتا محسوب می‌شود.
غلامحسین امیرخانی، کیخسرو خروش، عباس اخوین، نصرالله افجه‌ای، احمد پیله‌چی، سیده صغری حسینی، محمدحسین شفیعی‌ها و برخی دیگر از مسئولان مرتبط با هنرهای تجسمی و خوشنویسی، از اعضای این جلسات هستند.
نخستین دوسالانه بین‌المللی خوشنویسی ایران در رشته‌های نستعلیق، شکسته نستعلیق، ثلث، نسخ و گرایش‌های نوین برگزار می‌شود؛ البته اگر این بار نیز تنها در حد حرف‌های زیبا باقی نماند.
