جمعه ۱۶ تیر ۱۳۸۵ - ۱۵:۵۱
۰ نفر

هفتاد و یکمین شماره همشهری جوان هفته نامه فرهنگی، اجتماعی و جوانان‎، شنبه 20 خردادماه منتشر شد. گزارشی از اولین فستیوال موسیقی راک در ایران، گفت وگو با فرشید منافی گوینده برنامه پرطرفدار روی خط جوانی، نگاهی به کاریکاتورهای اری ازبک و مطالب متنوعی در حاشیه حضور ایران در جام‌جهانی، مطالب اصلی این شماره همشهری جوان را تشکیل می‌دهند.

ده بهانه برای لذت بردن از جام جهانی! عنوان مطلبی‌است که از این شماره همشهری حوان برگزیده‌ایم:

1ـ اولین بهانه ای که هر کسی را به تماشای مسابقات جام جهانی قانع می کند، رونالدینیو است. سوپراستار برزیلی که حتی تماشاگران سی و یک تیم دیگر حاضر در جام جهانی هم شیفتة او هستند. او تنها بازیکنی است که هر شب با حرکات خود می تواند تماشاگران را تا صبح بیدار نگه دارد و کاری کند که صبح، همة مردم از او حرف بزنند. اگر کسی نمایش او را در جام جهانی از دست بدهد، نباید خودش را ببخشد. همان طور که در جام جهانی 1986، کسانی که تماشای نمایش مارادونا را از دست دادند، هنوز تأسف می خورند.

2ـ چیزی که می تواند مثل خاکشیر، دل آدم را حال بیاورد، تحقیر تیم هایی است که می خواهند با فوتبال تدافعی به موفقیت برسند. البته در این جام، گل سرسبد این فوتبال، در مسابقات مقدماتی حذف شده، و گرنه حالا همه مجبور بودند بازی های یونان را تحمل کنند. با وجود این، چند تیم هستند که می توانند جای یونان را پر کنند. از ایتالیای لاجوردی پوش بگیرید تا لهستان و سوئیس و ژاپن. البته هیچ کدام به پای یونان نمی رسند.

3ـ با این که برزیل پرطرفدارترین تیم خارجی در بین تماشاگران ایرانی است، ولی حذف شدن برزیل از جام هم می تواند یکی از جذابیت های جام باشد. تیم ملی برزیل در سه دورة اخیر جام جهانی در فینال حاضر بوده و در دو فینال، قهرمان شده. تاریخ ثابت کرده که تماشاگران ایرانی، همیشه از شکسته شدن اسطوره ها لذت می برند و این بار، برزیل اسطوره به حساب می آید. البته اگر این بار هم مردم برزیل بخواهند مثل روز پس از شکست در فینال جام 1954 دست به خودکشی دسته جمعی بزنند، چیزی از این لذت نمی ماند.

4ـ این جام، آخرین جام جهانی پاول ندود هافبک دوست داشتنی جمهوری چک است. البته زین الدین زیدان هم آخرین بازی های دوران فوتبالش را در آلمان انجام می دهد و پس از حذف شدن تیم ملی فرانسه، رسما از فوتبال خداحافظی می کند.

تماشای آخرین بازی این فوتبالیست ها برای خودش نعمتی است. البته علی  دایی را هم نباید از قلم انداخت. مسلما این آخرین جام جهانی اوست و خدا را چه دیدید، شاید آخرین بازی های ملی او.

5 ـ هنوز کسی نمی تواند حدس بزند که شگفتی ساز این جام، چه کشوری است. با وجود این، از حالا همه به ساحل عاج، به چشم تیمی که می تواند همه را شگفت زده کند نگاه می کنند. بعید نیست سوئیس هم با ضد فوتبال، خودش را در لیست شگفتی سازها جا کند؛ لیستی که همیشه باعث شگفتی تماشاگران شده. از جام جهانی۱۹۹۰ که کامرون شگفتی ساز شد، تمام جام جهانی ها این ماجرا را تجربه کرده اند. از بلغارستان 94 و کرواسی 98 بگیرید تا کره جنوبی و ترکیه در جام 2002.

6 ـ تنفر از فوتبال بی هیجان آلمان هم حسی است که بین تماشاگران ایرانی مشترک است. حالا اگر شانس بزند و آلمان در خاک خودش حذف شود، بساط عیش تماشاگران ایرانی جور می شود. البته قرعه برای تیم ملی آلمان به قدری مناسب است که اگر تیم ملی عمان هم جای آن ها بود، تا یک چهارم نهایی بالا می آمد.

7 ـ با این که آسیب دیده و تمام ملت دست دعا برای شفایش بلند کرده اند، ولی باز هم می توان امیدوار بود که تماشای او در جام جهانی، یکی از لذت های بزرگ مردم ایران باشد. علی کریمی با پیراهن شماره هشت، بزرگ ترین دلخوشی ماست. کسی که می تواند تیم را به جمع شانزده تیم برتر جام جهانی ببرد و مردم را به نهایت جنون برساند.

8ـ امسال آرژانتین تیم آماده ای دارد. این برای مردم ایران که پایة آرژانتین هستند، یک لذت تمام عیار به حساب می آید.

9ـ در هر جام جهانی، چند بازیکن ناشناخته می درخشند و تماشاگران را به وجد می آورند. از آن جا که بازیکنان پیش از جام جهانی ناشناخته هستند، نمی توان نامشان را حدس زد. با وجود این مطمئن باشید که چند نفر پیدا می شوند.

10ـ و آخرین لذتی که می توان در جام جهانی به آن دل خوش کرد، صعود ایران از گروه D مسابقات است. اتفاقی که اگر بیفتد، می توانید در فاصلة کوتاهی، تأثیر آن را در وضع روحی مردم ایران ببینید.

کد خبر 1044

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز