تیم ملی فوتبال امید ایران همچنان در حسرت صعود به مسابقات المپیک به سر میبرد و تدارکات مسئولان فدراسیون فوتبال و کمیته ملی المپیک تغییری در این سرنوشت تلخ ایجاد نکرده است.
اینبار با توجه به ناکامیهای پیاپی چند مربی داخلی و خارجی و در سایه بحران جذب مربی خارجی، فدراسیون فوتبال یک مربی با تجربه ایرانی را مامور رساندن تیم امید به رقابتهای المپیک کرد و بر خلاف همیشه مقرر شد تیم امید حداقل دو سال پیش از آغاز رقابتهای مقدماتی شکل منظم و منسجمی پیدا کند تا شاید با شرایط جدید موفق به شکست طلسم 36 ساله شود.
غلامحسین پیروانی، مربی با تجربه فوتبال شیراز که در استعدادیابی و شکل دادن بازیکنان جوان و با آتیه یکی از مطرحترین مربیان فوتبال ایران در سالهای اخیر به شمار میرفت؛ این انتخاب فدراسیون فوتبال برای هدایت تیم المپیک بود تا شاید شم استعدادیابی پیروانی که در تیم مقاومت دیده شد به کمک تیم المپیک بیاید.
کمیته ملی المپیک که دیگر متولی تیم امید است از ابتدا با این انتخاب مخالف بود. مسئولان این کمیته ترجیح میدادند یک مربی خارجی با دانش با کادری مجرب هدایت تیم المپیک را در دست بگیرد و ماموریت غیر ممکن صعود که در آستانه 40 سالگی است به چنین مربی سپرده شود. از سویی مسئولان کمیته ملی المپیک و شخص افشارزاده بارها تأکید کردند انتظار دارند کادر کامل و قویتری در تیم امید فعالیت کند؛ آنالیزور، مربی اختصاصی بدنسازی، روانشناس و دیگر اعضایی که میتوانند در شکل دادن یک تیم منظم و کامل تأثیرگذار باشند.
مسئولان کمیته ملی المپیک خواستار تشکیل کادری با حضور حداقل 10 مربی و کارشناس بودند اما تیم امید به کادری با حضور 3مربی سپرده شد. باوجود مخالفتها، پیروانی در سال 2009 فعالیت خودش را آغاز کرد تا تیم امید را به المپیک سال 2012 لندن برساند. فرصت سهساله برای شکل دادن تیم امید، حضور در اردوهای آمادهسازی، بازیهای تدارکاتی، انتخاب بازیکنان و حتی شرکت در مسابقات آسیایی کافی به نظر میرسید اما پیروانی، فدراسیون فوتبال و کمیته ملی المپیک هرگز تعامل خوبی در این مدت نداشتند تا اینکه در آغاز سال 89 سرمربی تیم امید در پی عدم توافق با فدراسیون فوتبال برای تمدید قرارداد، استعفای خودش را اعلام کرد و در پی آن اعلام کرد هرگز در این خصوص تجدید نظر نمیکند.
همکاری پیروانی و تیم امید در حالی به پایان رسیده که این مربی تنها در چند بازی تدارکاتی نه چندان مهم هدایت تیم امید را در دست داشته و به اهداف از پیش تعیین شده در برگزاری بازیهای مناسب و اردوهای آماده سازی دست نیافت. پیروانی در پایان آخرین اردوی سال 88 از بازیکنان خداحافظی کرد و انتظار میرفت این اقدام در همان مقطع زمانی به معنی پایان همکاری او با فدراسیون فوتبال باشد.
اختلافات سه جانبه و کنارهگیری پیروانی
مشکلات متقابل کادر فنی تیم امید با فدراسیون فوتبال و کمیته ملی المپیک در چند موضوع مختصر خلاصه نمیشود. پیروانی از تدارکات صورت گرفته برای آماده سازی تیم امید هرگز راضی نبود. لغو چند بازی تدارکاتی و یک اردوی آماده سازی موجب اعتراض او به مسئولان فدراسیون شد. از سویی باشگاهها بازیکنان مورد نظر کادر فنی را در اختیار تیم امید قرار نمیدادند که این موضوع هم اعتراض پیروانی و همچنین مسئولان کمیته ملی المپیک را در پی داشت. افشارزاده، دبیرکل کمیته ملی المپیک بارها به این موضوع اعتراض کرد. پیروانی هم حتی با وساطت فدراسیون نمیتوانست برای در اختیار گرفتن بازیکنان به باشگاههای فشاری وارد بیاورد. دبیرکل کمیته ملی المپیک در تمرینات تیم امید حضور پیدا کرد تا شاهد آمادهسازی تیم باشد اما به جای 30 بازیکن شاهد تمرین 15 بازیکن زیر نظر پیروانی بود.
این اتفاق باز هم اعتراض مسئولان کمیته و البته نارضایتی پیروانی را در پی داشت. با این شرایط عملا اردوهای تیم امید ناموفق و بیثمر به نظر میرسید. باشگاهها هم با توجه به فشردگی مسابقات داخلی، رقابتهای آسیایی و بازیهای ملی در این موضوع با فدراسیون همکاری نکردند. از سویی قوانین هم اجازه نمیدهد که فدراسیون، باشگاهها را مجبور کند بازیکنان مورد نظر کادر فنی تیم امید را در اختیار این تیم قرار دهند.
این مسائل موجب تشدید اختلافات شد. از سویی مسئولان کمیته ملی المپیک که با توجه به شرایط تیم امید از ناکامی مجدد این تیم احساس نگرانی میکردند اقداماتی برای انتخاب یک مربی خارجی بهعنوان سرمربی یا بهعنوان دستیار پیروانی صورت دادند که این اقدامات موجب نارضایتی سرمربی تیم امید شد. پیروانی بارها در گفتوگو با رسانهها از این موضوع گلایه کرد.در نهایت هم با توجه به همه این اختلافات و درگیریها غلام پیروانی پیشنهاد فدراسیون فوتبال برای تمدید قرارداد را نپذیرفت و به همکاری خودش با تیم المپیک پایان داد.
علت عدم توافق این بود که فدراسیون با قراردادی 6 ماهه خواستار ادامه همکاری با پیروانی بود و از سویی مبلغ قرارداد این مربی هم نسبت به سال گذشته کاهش پیدا کرد. پیروانی رقمی نزدیک به 180 میلیون تومان در سال اول دریافت کرد و در سال دوم هم راضی به دریافت همین مبلغ بود اما مسئولان فدراسیون پیشنهادی معادل 70درصد سال قبل ارائه دادند و همچنین تمدید یک ساله قرارداد او را مشروط به موفقیت در مسابقات آسیایی دانستند.
در پی استعفای پیروانی، برادر کوچکتر و دستیار اول او هم از همراهی تیم امید کنارهگیری کرد و محمد فنایی هم در برنامه 90 این هفته اعلام کرد حاضر به ادامه همکاری با تیم المپیک ایران نیست. با این شرایط کادر فنی تیم امید بهطور کامل کناره گیری کرده و کادر جدیدی با انتخاب همه اعضای جدید فعالیت خود را آغاز میکند.
در حقیقت بر خلاف برنامهریزیهای قبلی که طی آن مقرر شد فعالیت تیم امید 3سال پیش از رقابتهای المپیک آغاز شود، با شرایط جدید وضعیت تیم المپیک ایران نگرانکننده به نظر میرسد و میتوان گفت همه اقدامات صورت گرفته تا امروز بیحاصل بوده است. تفکرات و سلایق کادر فنی تیم کاملا دگرگون خواهد شد و طبیعتا سرمربی جدید بر پایه تفکرات پیروانی در تیم امید فعالیت نخواهد کرد. با این حساب تیم امید ایران در فاصله کوتاه باقی مانده تا رقابتهای آسیایی و مسابقات مقدماتی المپیک به نقطه صفر بازگشته و با کادر جدید برنامههای آمادهسازی از سر گرفته خواهد شد.
کمیته المپیک واکنش منفی نسبت به این اتفاق نشان نداد، فدراسیون فوتبال هم با توجه به اینکه موضوع به صورت رسانهای مطرح شد تمایلی به ادامه مذاکرات و تغییر نظر پیروانی نشان نمیدهد. پیروانی هم اعلام کرده به هیچ وجه نظرش تغییر نخواهد کرد و خودش را برای پیوستن به یک تیم لیگ برتری آماده میکند.سرمربی تیم امید مدعی شده 4پیشنهاد از تیمهای لیگ برتری دریافت کرده، گفته میشود مقاومت شیراز و سایپا دو تیمی هستند که پیش از این مذاکراتی با پیروانی داشتهاند البته این خبر از سوی مسئولان باشگاه سایپا تکذیب شد.
انتخاب جانشین، ماموریت فدراسیون فوتبال
فرصت زیادی به آغاز رقابتهای آسیایی گوانگجو باقی نمانده و سرمربی تیم امید باید پیش از این مسابقات انتخاب شود. با کنارهگیری پیروانی فدراسیون فوتبال باز هم مامور انتخاب سرمربی جدید است. مسئولان فدراسیون همچنان با چراغ خاموش حرکت در این مسیر را دنبال میکنند و اظهار نظر صریحی در خصوص مشخصات سرمربی جدید صورت نگرفته اما احتمال انتخاب مربی خارجی پس از کنارهگیری پیروانی بیشتر است، خصوصا با توجه به اینکه کمیته ملی المپیک هم بهدنبال استفاده از مربیان خارجی در تیم امید است. البته افشارزاده باز هم در این موضوع مدعی است که کمیته تمایلی به دخالت ندارد و نقش کمیته در این موضوع تنها حمایتی است. در حقیقت با توجه به ناکامیهای پیاپی تیم امید در ادوار گذشته، کمیته ملی المپیک دیگر تمایلی به پذیرفتن مسئولیت در این موضوع نشان نمیدهد.
فدراسیون فوتبال پیش از این برای انتخاب سرمربی خارجی تیم ملی بزرگسالان دچار مشکل شد و در نهایت هم مسئولان فدراسیون مجبور شدند افشین قطبی را به جای گزینههای خارجی انتخاب کنند. اینبار هم اگر بنا بر انتخاب مربی خارجی باشد تلاشهای فدراسیون از طریق چند واسطه یا اصطلاحا ایجنت آغاز میشود و پروسه انتخاب مربی خارجی تیم امید کلید میخورد.اگر کمیته ملی المپیک در این تصمیم مداخله کند نظر مسئولان این کمیته انتخاب یک مربی خارجی با کادر کامل و مجرب است. کمیته المپیک اعلام کرده درصورت انتخاب مربی خوب خارجی بودجه این کار هم تأمین خواهد شد.
14 بازی در مسیر المپیک
اولین آزمون جدی برای تیم امید حضور در مسابقات آسیایی سالجاری خواهد بود که در شهر گوانگجو برگزار میشود. در دوره قبلی بازیهای آسیایی که سال 2006 برگزار شد تعدادی از اعضای تیم امید از نظر سنی شرایط حضور در مسابقات مقدماتی المپیک را نداشتند اما گفته میشود در این دوره قرار است همان تیمی که در مسابقات مقدماتی به میدان میرود در بازیهای سال 2010 هم شرکت کند.
رقابتهای مقدماتی المپیک 2012 لندن در پایان سال 2010 و ابتدای سال 2011 میلادی آغاز میشود و تیم امید ایران هم بهدلیل ناکامی در ادوار گذشته نمیتواند مستقیما در بازیهای دور گروهی از مرحله مقدماتی شرکت کند. تیم المپیک دو بازی پلی آف به صورت رفت و برگشت انجام میدهد و پس از آن درصورت صعود وارد مرحله گروهی و یکی از گروههای شش گانه خواهد شد.24 تیم در 6 گروه رقابت میکنند و دو تیم برتر هر گروه به مرحله بعدی صعود خواهند کرد. مسابقات با حضور 12 تیم در سه گروه چهار تیمی برگزار میشود و تیم صدرنشین از هر گروه مستقیما راهی رقابتهای المپیک 2012 خواهد شد.