اما مطمئنا مخاطب اصلی این نامگذاری، فعالان و تصمیمگیران حوزه اقتصاد کشور هستند. تحقق وظیفه کار مضاعف بایستههایی دارد که برای فعالان و تصمیمگیران حوزه اقتصاد کار مضاعف در این است که به تقویت بخش تولید بینجامد. به عبارت دیگر کار در حوزه اقتصاد در صورتی مطلوب است که مولد باشد.
بنابراین از لحاظ نگاه کلان اقتصادی به نامگذاری سالجاری، کار مضاعف یعنی تولید مضاعف و تولید مضاعف به زبان ساده یعنی اینکه تولید ناخالص داخلی کشور دوبرابر شود. طبق قواعد مرسوم در ادبیات برنامهریزی اقتصادی، دوبرابر کردن یک رشد اقتصادی 7درصدی، بهطور متوسط 10سال طول میکشد.
پس در اقتصاد ایران برای اینکه رشد تولید کشور دوبرابر شود و کار مضاعف محقق شود، باید واقعا از دایره الفاظ عبور کرده و به این فکر کنیم که چگونه میتوانیم بایستههای دوبرابر کردن رشد 7درصدی اقتصاد کشور را محقق کنیم. بایستههای رشد تولید ملی عبارتند از: افزایش سرمایهگذاری، اشتغال مولد، تغییر درونی اقتصاد و اصلاح برونی اقتصاد.
افزایش تولید نیازمند رشد سرمایهگذاری است که برای عملی کردن آن، فرصت برنامه پنجم را در اختیار داریم. برنامه پنجم توسعه، دستور کار اقتصادی کشور تا پایان نیمی از سند چشمانداز است که بجاست بهجای در نظر گرفتن اهداف متعدد و متنوع، یک هدف اصلی در نظر بگیریم و آن ایجاد اشتغال مولد با نگاه تولید محور است.
علاوه بر این، اقتصاد ما نیازمند2 اصلاح ساختاری اساسی است؛ یکی اجرای سیاستهای اصل 44 برای تغییر اقتصاد دولتی به اقتصاد خصوصیمحور و دیگری بهبود ساختار روابط خارجی کشور با هدف حرکت از وضعیت جدایی از اقتصاد جهانی و عدمارتباط لازم به سمت تعامل سازنده با آن.
بنابراین برای تحقق کار مضاعف، باید با هدف قرار دادن رشد اشتغال مولد، برنامه پنجم توسعه را فرصتی برای اعمال 2ساختار فوق قرار دهیم. اما علاوه بر برنامههای کلان فوق، در وضع فعلی اولویت اصلی رشد مولد، اعمال رکودزدایی اقتصاد کشور است و رکودزدایی هم نیازمند انبساطی کردن سیاستهای اقتصادی دولت است که در بسته پولی بانک مرکزی برای سالجاری دیده شده است که آن را به فال نیک میگیریم و امیدواریم که نشاط در اقتصاد کشور ایجاد شود.