آیا ناوارتیلووا در مورد بیماری‌اش مقصر است؟

- و همانطوری که اغلب در مورد بیماران مبتلا به سرطان پستان رخ می‌دهد- او تا حدی خودش را در مورد ابتلا به این بیماری مقصر می‌داند.

مارتیینا ناوارتیلووا،که سرطان پستان او در مراحل بسیار ابتدایی است که به آن کارسینوم  مجرایی درجا یا DCIS - می‌گویند، می‌گویند اگر میان ماموگرافی‌های سالانه‌اش، چهار سال فاصله نمی‌انداخت، احتمالا سرطانش زودتر تشخیص داده شده بود.

[انجام ماموگرافی برای زنان 35 سال به بالا ضروری است]

ناوراتیلووا که 9 بار برنده مسابقات انفرادی زنان تنیس ویمبلدون شده است، گفت: "من اجازه دادم سرطان از دستم در برود."

بسیار خوب، ممکن است یک زن 53 ساله باید ماموگرافی سالانه انجام دهد، اما به هر حال سرطان او در مراحل بسیار اولیه تشخیص داده شده است که یک عارضه "پیش سرطانی" محسوب می‌شود، به این معنا هنگامی که آن را بردارند احتمال انتشار سرطان یا تهدید کردن حیات بیمار بسیار کم است.

ماموگرافی که سرطان پستان ناوراتیلووا را در ابتدای سال 2010 تشخیص داد، هدف کلی از انجام ماموگرافی‌ها را تحقق بخشید: این آزمایش سرطان را در ابتدایی‌ترین مرحله ممکن یا DCIS تشخیص داد، که به معنای آن است که سلول‌های غیرطبیعی در یک تا تعداد بیشتری از مجاری پستان قرار دارند، اما به بافت‌های اطراف تهاجم نکرده‌اند.

و مشکل است تصور کرد اگر او ماموگرافیش را یک یا دو سال زودتر انجام می‌داد، در عاقبت بیماریش تفاوتی ایجاد می‌شد. در واقع این رشد محدود سلول‌های سرطانی در طی این مدت اخیر ایجاد نشده است.

یک مشکل در مورد سرطان پستان در زنان این است هنگامی که توصیه می‌شود که زنان با ورزش و کاهش میزان چربی بدن خطرسرطان پستان را کاهش دهند، این برداشت بوجود می‌آید اگر این کارهای درست را انجام دهیم، اصلا سرطان پستان نمی‌گیریم. اما این موضع حقیقت ندارد. به گفته کارشناسان بسیاری از موارد سرطان پستان- به جز آنهایی که ناشی از جهش‌های ژنتیکی به ارث رسیده نیستند- علت شناخته‌شده‌ای ندارند.

پژوهشگران در حال بررسی برای یافتن علل واقعی سرطان پستان هستند.

ناوراتیلووا در مصاحبه‌اش گفت که تشخیص سرطان پستان برای او یک "شوک شدید" بوده است، زیرا تا پیش از آن در سلامت کامل به سر می‌برد. رژیم غذایی او سالم بود و وضعیت جسمی عالی داشت بدون اینکه حتی یک گرم چربی اضافی داشته باشد.

یقینا ورزش کردن در اغلب روزهای هفته، پرهیز از الکل، کاهش دادن وزن (که میزان استروژن را که باعث رشد برخی از تومورهای پستانی می‌شود، کاهش می‌دهد) می‌تواند به کاهش خطر سرطان پستان کمک کند، اما این تاثیر مثبت در حدیی نیست که مثلا ترک سیگار خطر سرطان را ریه را کاهش می‌دهد.

در مورد تاثیر رژیم غذایی نیز مسئله به این سادگی نیست. بسیاری از تحقیقات نشان داده‌اند که چربی رژیم غذایی نقشی در سرطان پستان ندارد، و برخی از این تحقیقات بیانگر آن هستند که مصرف میوه‌ها و سبزی‌ها هم نیز هم در این مورد یی‌تاثیر است.

یک بررسی اخیر در اروپا نشان داد که خوردن پنج وعده میوه و سبزی در روز خطر ابتلا به هر سرطانی را تا 9 درصد کاهش می‌دهد- که بد نیست اما اثر خیلی عمده‌ای به حساب نمی‌آید.

در مورد منافع بیماریابی برای سرطان پستان با ماموگرافی هم اندکی غلو شده است، مانند ناوارتیلووا که به خاطر اینکه چند سالی ماموگرافی انجام نداده بود، خودش را مقصر می‌دانست. گرچه ماموگرافی بالقوه می‌توانند باعث نجات برخی از افراد شود، اما تضمین نمی‌کند که هر سرطان پستانی آنقدر زود تشخیص دهد که بتوان ان را علاج کرد.

 در واقع ماموگرافی در بسیاری از موارد در تشخیص تومورهای مرگبار  موفق نبوده‌اند و یا بدخیمی‌های کوچکی را شناسایی کرده‌اند که به خودی خود بدون درمان ناپدید شده‌اند.

به این ترتیب  ناوراتیلووا نباید خودش را مقصر بداند. هر زنی که با تشخیص سرطان پستان روبه رو شده است، نباید خودش را برای این بیماری مقصر بداند.

UsNews.com