هر روز که ایمیلم را باز میکنم، یک خبر در مورد مضرات امواج پارازیتی، میخوانم. بعضیها تصمیم گرفتهاند اصلا از خانه بیرون نیایند یا فقط وقتی ناچار هستند، از خانه خارج میشوند...
حالا دیگر من هم هر وقت از خانه بیرون میروم، احساس میکنم به جای آدمها، امواج نامرئی دور و برم وول میزند و میخواهد من را عصبی کند، سکتهام بدهد، پوستم را بکند، میترسم سرطان خون بگیرم، میترسم دچار سقط جنین شوم اما من که باردار نیستم! خوب اگر نازا شوم چه؟
جایی دیگر یک نفز مدعی شده است: «شدت این امواج به حدی است که اگر برای مدتی طولانی، تکهای گوشت یا مرغ در فاصله نزدیک به آنتنهای ارسال پارازیت قرار گیرد، پخته می شود!» خُب من که از مرغ و گوشت سفت تر نیستم! من میترسم!
در اینترنت هم مقالات مرتبطی در این زمینه وجود دارد که در یکی از آن ها نوشته شده: «در سال 2003 گروهی از محققان به دعوت سازمان بهداشت جهانی در مورد اثرات سوء پارازیت ها تحقیقاتی در زمینه اپیدمیولوژی، مطالعات انسانی، مطالعاتی بر روی حیوانات، مطالعات آزمایشگاهی و سلولی و ... انجام دادند اما هنوز هم هیچ کدام از این محققان حاضر به ارائه نظریه قطعی خود در مورد اثرات سوء این موضوع بر سلامت افراد نشدهاند.
از نظر آنها اینکه مثلا چند نفر به طور تصادفی دچار سردرد مزمن، ضعف و بیحالی شوند و همه آنها برحسب تصادف در نزدیکی یکی از آنتن های ایجاد پارازیت زندگی میکنند، نمیتواند دلیل موجهی باشد که بگوییم بیماری این افراد ناشی از آنتنهای پارازیتی است.»
اما همین محققان میگویند: «نمیتوان منکر این موضوع شد که فرکانسهای مغناطیسی که روی ماهوارهای ارسال میشود از قدرتی به مراتب بیشتر از فرکانسهای شرکتهای مخابرات برخوردار هستند و طول موجی بیش از یک گیگا هرتز دارند و ممکن است مشکلاتی را به دنبال داشته باشند. اما داشتن اطلاعات درست در مورد این موضوع میتواند کمک خوبی برای افراد جامعه در مورد خطرناک یا بی خطر بودن این امواج باشد.»
کارشناسان می توانند تا هر وقت که دوست دارند در مورد این مساله تحقیق کنند، اما ماجرا برای من فرقی نمیکند. من میترسم. من از آنتن میترسم!
کارشناسان چه میگویند...
از مقالههای اینترنتی که بگذریم، دکتر سید علی ابهری استاد دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه تهران امنیت روانی جامعه را یکی از مهمترین موضوعاتی میداند که نباید نسب به آن بیتفاوت بود و معتقد است: «بهداشت روانی جامعه موضوعی است که باید در اولویت باشد و نباید نسبت به آن بیتفاوت بود.»
این استاد دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه تهران رسیدن به این امنیت روانی را مبتنی بر اطلاع رسانی صحیح میداند و به همشهری میگوید:
«من به عنوان یک متخصص علوم پزشکی نمیتوانم در مورد اثرات جسمانی ارسال پارازیتها روی ماهوارهها نظر قطعی علمی ارائه کنم اما به طور طبیعی وقتی اخبار و شایعات مختلفی را در مورد این موضوع میشنوم، به طور ناخودآگاه احساس ناامنی میکنم و انرژی منفی زیادی دریافت میکنم.»
به اعتقاد دکتر ابهری، مسوولان و کارشناسان باید با افراد جامعه صادق باشند و این صداقت، تنها در صورتی به اثبات میرسد که اخبار به صورت درست و صحیح به گوش افراد برسد.
انتخاب برخورد صحیح
دکتر ابهری با اشاره به اینکه احترام به تفکر و خرد جمعی، یکی از اصول روانشناسی است که در تامین امنیت روانی جامعه نقشی اساسی بازی میکند، میگوید:
«یکی از دلایلی که افراد جامعه دچار اضطراب و ناامنی می شوند، نداشتن اطلاعات لازم و کافی نسبت به یک موضوع است. با اینکه هنوز اثرات سوء پارازیتها بر سلامت افراد به طور علمی و قطعی تایید یا رد نشده است، اما این موضوع دلیل مناسبی برای نگه داشتن افراد جامعه در فضای مه آلود نیست، یعنی ما باید به طور رسمی در مورد اثرات این موضوع با مردم صحبت کنیم و مواردی مثل اینکه آیا پارازیت ها بر سلامت تاثیر می گذارند یا نه؟ این پارازیت ها در چه فرکانسهایی می توانند مشکل زا باشند؟ پارازیتها با چه مشخصاتی سلامت را تهدید می کنند؟ و هزاران سوال دیگری که ذهن افراد را درگیر کرده، مورد بحث و بررسی کارشناسانه قرار بگیرد؛ تنها در این صورت است که می توان جامعه را در امان نگه داشت.»
این استاد دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه تهران با تاکید بر اینکه حق طبیعی افراد جامعه است که با دریافت اطلاعات صحیح از امنیت روانی برخوردار باشند، میافزاید: «میتوان با اطلاع رسانی صحیح و از کانالهای درست، از تعبیر و تفسیر شخصی افراد در مورد یک موضوع جلوگیری کرده و به دنبال آن سلامت روانی جامعه را تامین کرد.»
زمانی که افراد براساس اطلاعات ناچیز یا نادرستی که از کانالهای غیررسمی به آنها انتقال داده می شود، در مورد موضوعی فکر می کنند، ناخودآگاه نسبت به آن موضوع واکنش نشان می دهند که به گفته دکتر ابهری، این اخبار نادرست افکار منفی زیادی را به فرد منتقل می کند و این در حالی است که اطلاعات علمی، منطقی و صحیح می تواند او را به یک نتیجه گیری صحیح برساند.
فراموش نکنیم که اضطراب و نگرانی، شایع ترین تاثیرات سویی است که با ارسال پارازیت به جامعه منتقل میشود و همین دو حس میتواند پایه بیماری های جسمی و روحی افراد جامعه شود.