«قربان بیک باقی‌اف»، رئیس جمهور این کشور، تقریباً به همان روشی سرنگون شد که برای رئیس‌جمهور قبل از او اتفاق افتاده بود.
قرقیزستان قبلاً یکی از جمهوری‌های اتحاد جماهیر شوروی بود که در سال 1990 مثل بقیه همسایه‌هایش از آن جدا شد. از آن سال تا سال 2005 «عسگر آقایف» رئیس جمهور قرقیزستان بود ولی فقر و فساد دولتی باعث شد که بعد از 14 سال اعتراض مردم برای کنار رفتن او شروع شود. دولت‌های غربی هم موافق این تغییر بودند. باقی‌اف که در این موقع نخست‌وزیر بود، جای آقایف را گرفت و این اتفاق به نام «انقلاب لاله‌های قرمز» شناخته شد. با گذشت چند سال مردم قرقیزستان امیدوار بودند که وضعیت اقتصادی و سیاسی کشور بهتر شود؛ اما مشکلات ادامه پیدا کرد و باقی‌اف هم که بستگان و دوستان خود را در سمت‌های حساس حکومتی قرار داده بود، حاضر نمی‌شد از قدرت کنار برود. بالاخره اعتراضات مردمی به شورش تبدیل شد و گروه‌هایی از مردم به ساختمان‌های دولتی حمله کردند. پلیس و محافظان ابتدا با گاز اشک‌آور و باتوم به جمعیت حمله کردند و بعد تیراندازی شروع شد؛ اما بعد از چند روز تصرف شد و باقی‌اف به جنوب کشور که در آن‌جا طرفداران بیشتری داشت، فرار کرد.
حالا «رزا اتانبایوا» که خودش قبلاً یکی از وزیران کابینه بود، قدرت را به دست گرفته است. باقی‌اف بعد از یک هفته استعفا داد و اتانبایوا اعلام کرد که به عنوان رئیس دولت وزیران جدیدی را منصوب کرده است و کنترل نیروهای مسلح را در اختیار دارد. امریکا که از انقلاب لاله‌های قرمز حمایت کرده بود، این بار موضع صریحی نگرفته است و روسیه هم که هوادار عسگرآقایف و مخالف انقلاب لاله‌های قرمز بود، اعلام کرده است در اتفاقات داخلی امسال قرقیزستان هیچ نقشی نداشته است. این دو کشور در قرقیزستان پایگاه‌های نظامی دارند. با وجود این‌که بیشکک به نسبت روزهای گذشته آرام است، دولت جدید قرقیزستان هنوز نمی‌تواند به‌طور کامل کشور را اداره کند.
