این نمایشگاه که «درخت زندگی» نام دارد، سومین نمایشگاه انفرادی سعید آقایی است و این هنرمند قبلا آثارش را در 6 نمایشگاه گروهی در شهرهای مختلف کشور شرکت داده است.
از آقایی که دانشجوی کارشناسی ارشد رشته هنر اسلامی دانشگاه هنر اصفهان است، درباره عنوان نمایشگاهش می‌پرسیم و او می‌گوید: «مفهوم درخت زندگی همواره در همه اساطیر و مجموعه بشریت وجود داشته و این مفهوم زندگی را به نوعی با درخت پیوند زده است. برای مثال ایرانیان درخت «سرو» و در بین‌النهرین درخت «نخل» را درخت زندگی می‌دانند.
درخت نشانه زندگی است، در همین راستا من نیز در آثار نمایشگاه تازه‌ام از یک محیط گل و گیاه که در کارهای سنتی نیز از آن استفاده می‌شود، بهره گرفته‌ام و با ترکیب خاصی که البته انتزاعی است، سعی کرده‌ام زندگی را نشان دهم، در واقع با چنین ترکیبی به فرم‌های ویژه‌ای دست یافتم، به طوری که یکی از آثار ارائه شده شبیه درخت کاج است که مسیحیان در عید کریسمس از آن به عنوان درخت زندگی استفاده می‌کنند و حالت مثلثی دارد که نگاهش به سوی آسمان است.
به عبارت دیگر خواسته‌ام در این آثار نگاهی مدرن به زندگی داشته باشم و برداشت جدیدی از آن ارائه دهم، بنابراین با زبان و نگاه تازه و ویژه خودم به قضیه نگریستم.»
این کارشناس صنایع دستی به ما می‌گوید:«پیش از ورود به کارهای تجسمی، با ادبیات نیز مأنوس بودم و 3 کتاب شامل 2 مجموعه شعر «ترانه‌های سکوت» و « الاّ حرف عشق» و یک قطعه ادبی با عنوان «فریاد بارانی» را منتشر کرده‌ام.» او اکنون نیز در کنار فعالیت‌های هنری‌اش، برای روزنامه اصفهان امروز مطلب می‌نویسد.
آقایی در مورد انگیزه برپایی نمایشگاه آثارش در شهر یزد می‌گوید: «پیش از این یکی از دوستانم در یزد مجموعه آثارش را به نمایش گذاشته بود و گفت که تجربه جالبی بوده است. من هم چون می‌دانستم یزد، مرکز هنری و فرهنگی خوبی است، اقدام به انجام این کار کردم؛ ضمن اینکه می‌خواستم با دوستان هنرمند یزدی نیز آشنایی پیدا کنم. علاوه بر این، چنین اقدامی بهانه‌ای شد برای دوستی یا یزدی‌ها که این هم خود، ادامه نوعی درخت زندگی است.»
سعید آقایی که به نوعی کارهایش ملهم از طبیعت است می‌گوید: «برداشت من از طبیعت همان است که همواره ایرانیان داشته‌اند. یعنی برداشت ناتورالیستی غرب و از این دست نیست، بلکه کاملا ایرانی است که البته من آن را به شکل انتزاعی ترسیم کرده‌ام.»
این هنرمند در جایی همچنین درباره آثار ترکیبی معرق نقاشی‌اش می‌گوید: «من می‌توانستم این نوع کار را به‌عنوان صنایع دستی صرف معرفی کنم، اما اگر فقط صنایع دستی بود، نمونه‌اش در تاریخ یا در بازار صنایع دستی مشاهده می‌شد، اما من تغییرات و ابداعاتی در این کار ایجاد کردم و به جای استفاده از مداد، فرم‌های خود را از چوب درآوردم و با نگاه نقاشانه، آن فرم‌ها را به صورت کلاژ ارائه کردم و سپس روی این کلاژها نوارهای رنگی اجرا کردم.
به عبارت دیگر من کاملا از تکنیک بُرش و شبکه‌بری بهره گرفتم. پس از انجام چنین کاری هم متوجه شدم استفاده از مداد اصلا به پر کردن فضاهای منفی کمک نمی‌کرد و اگر از مداد استفاده می‌کردم و برش را به کار نمی‌بردم، فضاهای منفی پر نمی‌شدند و کار به گونه فعلی خلق نمی‌شد.»
این هنرمند اهل اصفهان که اکنون آثارش را به یزد آورده است، مهمترین معضل هنر نقاشی امروز را در این نکته می‌داند: «بنابر تجربه شخصی می‌توانم بگویم عناصر مهمی در فرایند هنر همچون آفرینش، نقد، پژوهش و آموزش وجود دارند که اگر همه این عناصر با یکدیگر توأم و متصل نباشند، مشکلات موجود در این عرصه همچنان گریبانگیر هنر و هنرمندان خواهد بود و چیزی حل نخواهد شد.
ممکن است در بخش آموزش کار شود ولی در بخش نقد و پژوهش انتظار کار خیلی بیشتری داریم که انجام نمی‌شود. اصلا کار بدون نقد فایده ندارد. آفرینش اثر هنری باید با نقد همراه باشد، جای تاسف است که این عناصر از یکدیگر جدا هستند و احساس نیاز میان آنها وجود ندارد، در حالی که لازم است آموزش، پژوهش، آفرینش و نقد با یکدیگر و مرتبط با هم باشند. من مشکلات خرد را کمتر می‌بینم و معتقدم اگر نگاهمان به قضیه کلان باشد، ضعف بزرگ مرتفع خواهد شد.»
آقایی در پایان از همکاری هنرمندان و حوزه هنری استان یزد برای برپایی نمایشگاهش قدردانی می‌کند و می‌گوید: «از این همکاری با کسی که از شهری دیگر به یزد آمده لذت بردم و امیدوارم نظر مخاطبان و منتقدان یزدی نسبت به آثارم مثبت باشد.»
همشهری استانها
