ساعتی بعد فردی ناشناس تلفنی به روزنامه‌های تهران خبرداد که استاد مطهری توسط گروه فرقان ترور شد. مهندس کتیرایی، وزیر وقت مسکن که او هم در خانه دکتر سحابی بود به روزنامه‌ها گفته بود: با استاد مطهری از خانه دکتر سحابی بیرون آمده بودیم، استاد 15ـ 10 قدم از ما دور شده بود که هدف گلوله قرار گرفت و ضارب با اتومبیل فرار کرد. وی افزوده بود: استاد مطهری چون احساس خطر نمی‌کرد بدون محافظ رفت‌وآمد می‌کرد.
پیشروی نیروهای ایران در اروپا
بوغابیش (بگابیش) ژنرال پارسی که در سال514 پیش از میلاد، در نیمه فروردین ماه با 81هزار سرباز از دریای مرمره گذشته بود تا در اروپای جنوب شرقی اقوام غیرمتمدن را از نزدیکی مرزهای ایران براند دوم ماه می(12اردیبهشت) نیروهای خود را 2دسته کرد؛ دسته‌ای را روانه مقدونیه ساخت و دسته دیگری را مامورکرد تا منطقه تراس (تراکیه، مناطق شمالی دریای اژه- جنوب بلغارستان امروز) را تصرف کنند. این لشکرکشی به تصمیم داریوش بزرگ انجام شده بود. داریوش نیز به مانند کوروش بزرگ نمی‌خواست که با نزدیک شدن اقوامی با تمدن و فرهنگ عقب مانده به مرزهای ایران‌زمین به منش ایرانیان، رفتار و کردار و فرهنگ پیشرفته آنان آسیب وارد شود. نیروهای بوغایش منطقه دلتای دانوب و از جمله رومانی امروز را تصرف کردند و تا اوکراین کنونی پیش رفتند.
خواست مهم پارسیان هند که تحقق نیافت
دوازدهم اردیبهشت1311 «دینشاه ایرانی»، رئیس وقت انجمن پارسیان هند در پنجمین روز اقامت خود در تهران ضمن تمجید از برانگیخته شدن مجدد احساسات میهن‌دوستانه ایرانیان و توجه آنان به گذشته باعظمت وطن و اخلاقیات اصیل ایرانی، از دولت وقت خواست تا پارسیانی را که در قرون هفتم و هشتم میلادی اجبارا ترک وطن کرده و عمدتا در هند اقامت گزیده ولی خود را همچنان ایرانی می‌دانند و به ایران وفادار مانده و به ترویج منش (خصال) ویژه و تمدن ایرانیان پرداخته‌اند، از مزایای اتباع ایران برخوردار سازد تا بتوانند با استفاده از این مزایا به آبادانی و توسعه وطن نیاکان با تأسیس مدارس و بیمارستان‌ها و نیز سرمایه‌گذاری در صنعت و کشاورزی کمک کنند. وی سپس به تفصیل از پیشرفت‌های هند که نتیجه تلاش و سرمایه و مهارت پارسیان بوده است سخن گفت و مقامات دولت وقت، وعده فراهم آوردن تسهیلات را دادند ولی سرانجام چنین نشد.
«میرزاده عشقی» و انتشار روزنامه
12 اردیبهشت1300 (دوم مه 1921) در تهران اعلام شد که میرزاده عشقی از 4روز بعد روزنامه‌ای منتشر خواهد کرد که شامل خبر، مقاله و طنز و شعر خواهد بود. این روزنامه 16 اردیبهشت1300 انتشار یافت. آن زمان، روزنامه نگاری ایران مطابق قاعده و اصول ژورنالیسم نبود و هرکس که سواد و معلوماتی داشت می‌توانست نشریه بدهد. نشریات معمولا بیشتر به‌صورت ابزار سیاسی به کار گرفته می‌شدند تا به عنوان وسیله رسانیدن «خبر»، «نظر» و آموزش عمومی.
اعتصاب و تظاهرات بی‌سابقه معلمان مدارس تهران
نیمه اول اردیبهشت‌ماه 1340و در چنین روزهایی، شهر تهران با اعتصاب و راهپیمایی انبوه معلمان پایتخت روبه‌رو بود. شاید این نخستین اعتراض معلمان از این دست در تاریخ ایران بود. در آن زمان دریافتی یک آموزگار با 5سال سابقه تدریس به 300 تومان (3هزار ریال) در ماه هم نمی‌رسید. یک کانون (باشگاه) معلمان که گفته می‌شد بی‌ارتباط با واشنگتن نیست و رئیس آن بعدا وزیر کابینه شد (و اخیرا در آمریکا درگذشت) در راه‌اندازی این تظاهرات نقش مؤثر داشت. 12 اردیبهشت که معلمان پس از راهپیمایی در خیابان‌های مرکزی پایتخت، در میدان تاریخی بهارستان جمع شده بودند تا اعتراض خود را به گوش مجلسیان برسانند، در این میدان با تیراندازی پلیس روبه‌رو شدند که منجر به قتل دکتر عبدالحسین خانعلی، دبیر دبیرستان‌های منطقه یک (غرب تهران) و جرح گروهی دیگر شد. این تظاهرات ادامه یافت و سرانجام منجر به کناره‌گیری جعفر شریف‌امامی از نخست‌وزیری و تغییر کابینه شد.
