در حالی که شرط حضور در تیم ملی فوتبال برای هر بازیکنی، داشتن تابعیت آن کشور است، برخورداری سرمربی تیم از تابعیت آن کشور الزامی نیست. برای نمونه انگلیس که مهد فوتبال محسوب می‌شود، سرمربی‌ای ایتالیایی دارد، یا کشور میزبان آفریقای جنوبی که از خدمات کارلوس آلبرتوی برزیلی بهره می‌جوید.
بسیاری از تیم‌های شرکت‌کننده در جام جهانی سرمربی‌ای را به خدمت گرفته‌اند که از کشوری دیگر است. البته تیم‌هایی که همواره در صف مدعیان کسب قهرمانی قرار داشته و از بزرگان عالم فوتبال محسوب می‌شوند، همواره می‌کوشند که سکان کشتی را به دست سرمربی‌ای "غیرخارجی" بسپارند.
در ایتالیا، مدافع عنوان قهرمانی جهان، مارچلو لیپی هدایت لاجوردی‌ها را برعهده دارد و در آلمان نیز یواخیم لوو چهار سالی است که عهده‌دار "عقاب‌پوشان" این کشور است. دیگو مارادونا و کارلوس دونگا که زمانی خود ستاره‌‌های آرژانتین و برزیل بوده‌اند، حال سرمربی تیم ملی کشورشان شده‌اند.
البته نکته درخور توجه در مورد سرمربیان حاضر در جام جهانی، نه تابعیت آنها، که سطح درآمد آنهاست.
سایت اینترنتی futebolfinance به تازگی فهرستی درباره سطح حقوق سرمربیان تیم‌های ملی منتشر کرده است. پردرآمدترین سرمربی جام جهانی ۲۰۱۰، فابیو کاپلو از ایتالیاست که سرمربی‌گری ملی‌پوشان انگلیس را برعهده دارد و برای انجام این وظیفه، سالانه ۸ / ۸ میلیون یورو (درآمد ناخالص، از مبلغ مذکور مالیات کم می‌شود) از فدراسیون فوتبال انگلیس حقوق می‌گیرد.
به گزارش دویچه‌وله، یکی از صاحب‌نظران فوتبال اظهار داشته که با توجه به هوای بد و پیوسته بارانی انگلیس و نیز با توجه به این که انگلیسی‌ها غالبا در ضربات پنالتی شکست می‌خورند، پرداخت این مبلغ به کاپلو کاملا منصفانه است.
در این رده‌بندی، مقام دوم را نیز ایتالیایی‌ها از آن خود کرده‌اند. میزان درآمد سالانه مارچلو لیپی، سرمربی لاجوردی‌ها، ۳ میلیون یورو است. در رتبه سوم یواخیم لو، سرمربی تیم ملی فوتبال آلمان قرار دارد که سالانه مبلغ دو و نیم میلیون یورو حقوق دریافت می‌کند.
کم درآمد‌ترین سرمربی ملی شرکت‌کننده در جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی، کیم جونگ هون، سرمربی کره شمالی است که میزان حقوق او برابر با ۱۷۰ هزار یوروست. به عبارتی سرمربی انگلیس بیش از ۵۰ برابر سرمربی کره شمالی حقوق می‌گیرد.
