درنتیجه کسب این عناوین، هافبک میانی تیم ملی ایتالیا جایزه توپ برنز مسابقات، معادل سومین بازیکن برتر جام را نیز به دست آورد و در این رده‌بندی پشت سر زین‌الدین‌زیدان فرانسوی و فابیو کاناوارو، مدافع هم‌تیمی خود، قرار گرفت. 4سال بعد در فاصله کمی مانده به آغاز جام‌جهانی 2010 آفریقای جنوبی، سایت فیفا مصاحبه‌ای با این بازیساز 31ساله انجام داده تا از او راجع به احساسی که به‌عنوان مدافع عنوان قهرمانی دارد سؤال کند.
- آندره‌آ، 4سال پیش پسر بزرگ تو هنوز خیلی کوچک بود اما احتمالا حالا آماده است تا اولین جام‌جهانی خود را به‌عنوان یک هوادار تجربه کند. از دید یک کودک چه انتظاراتی درخصوص این رویداد بزرگ وجود دارد؟
نیکولو چند روز دیگر هفت ساله می‌شود و حالا او مشتاقانه لیگ ایتالیا و لیگ قهرمانان را دنبال می‌کند. او هنوز به‌طور کامل مفهوم جام‌جهانی و اهمیت این رویداد را متوجه نمی‌شود اما مطمئنم که بین ژوئن و ژوئیه او جادوی این تورنمنت را درمی‌یابد و تا ابد عاشق آن خواهد بود.
- خاطرات خودت از جام‌جهانی به‌عنوان یک کودک چیست؟
من فقط خاطرات مبهمی از تورنمنت 1986 مکزیک را به‌یاد دارم وقتی که لاناتزیوناله خیلی زود حذف شد اما به‌خوبی لحظات جادویی تورنمنت 1990 ایتالیا را به‌خاطر می‌آورم، جو فوق‌العاده‌ای بود و خیلی‌خوب تابستان‌ها و عصرهای تابستانی را به‌یاد دارم که به تماشای بازی‌ها می‌گذراندم. تجربه سبکبارانه‌ای بود و دوست داشتم مثل همه همسن‌سال‌های خودم جشن بگیرم اما متأسفانه ایتالیا نتوانست به فینال برسد و آلمان قهرمان شد.
- 16 سال پس از آن اتفاق تلخ، بچه‌ها و نوجوانان آن زمان- نسل متولد شده بین 1970 (دروازه‌بان دوم آنجلو پروتزی) و 1983 (هافبک دانیله ده‌روسی)- به بهترین نحو ممکن با پیروزی در خاک آلمان و با برتری مقابل میزبان در دیدار نیمهنهایی آن ناکامی را جبران کردند.
این احساسی است که هیچ‌وقت تا آخر عمرم فراموش نمی‌کنم چون فکر می‌کنم هیچ چیز بهتر از پیروزی در آخرین دقیقه وقت اضافه در استادیومی پر از هواداران پرشور آلمانی نیست. یک لحظه کلیدی دیگر در راه قهرمانی در برلین پنالتی توتی مقابل استرالیا در یک‌هشتم نهایی بود که آن هم درست در پایان بازی به ثمر رسید. ما 10 نفره بودیم و پیروزی به آن شکل باعث شد که بفهمیم نشانه‌ها امیدوارکننده‌اند. در آلمان جو رؤیایی بود حتی در خارج از استادیوم‌ها. امیدوارم امسال هم همین‌‌طور باشد.
- از تورنمنتی که برای اولین‌بار در قاره آفریقا برگزار می‌شود چه انتظاری داری؟
من تازه سال گذشته در طول رقابت‌های جام کنفدراسیون‌ها آفریقای جنوبی را شناختم و این کشوری است که من را مجذوب خود می‌کند. امیدوارم این جام‌جهانی یک نیروی محرکه باشد و جمعیت زیادی را به خود جذب کند. این خیلی خوب است که در زمستان بازی می‌کنیم چون هوا خیلی گرم نخواهد بود. در مورد مشکل ارتفاع هم سعی می‌کنیم که با تمرینات ویژه در سستریره در ارتفاعات بلند، بر آن غلبه کنیم. ما باید به لحاظ آمادگی تنفسی خودمان را در بهترین وضعیت قرار دهیم. خط سیر توپ‌ها کمی تغییر خواهد کرد چون سرعت توپ زیاد می‌شود و مهم‌تر از همه به این خاطر که وزن از دست می‌دهد. باید تمرین کنم تا برای بازی در این شرایط به خصوص برای زدن ضربات ایستگاهی آمادگی کامل داشته باشم.
- کدام کشورها شانس اصلی برای قهرمانی هستند و فکر می‌کنی کدام بازیکنان در تورنمنت 2010 می‌درخشند؟
به نظر من انگلیس، برزیل و از همه بیشتر اسپانیا شانس بیشتری نسبت به بقیه دارند. در مورد بازیکنان، فکر می‌کنم ژاوی، هافبک تیم ملی اسپانیا که چند سالی است در بالاترین سطح بازی می‌کند و وین رونی، مهاجم انگلیس که هنوز جوان اما در عین حال خیلی قدرتمند است چیزهای لازم برای کمک به تیمشان در این نبرد را دارند.
- درباره ایتالیا و بازیکنان ایتالیایی چه فکر می‌کنی؟
مرحله مقدماتی خیلی خوب بود. ما خیلی پرشور بازی نکردیم اما عملکردمان کم و بیش طبق پیش‌بینی‌ها و سنت تیم ملی ما بود. ما درست مثل 4سال پیش یک بازی زودتر بلیت‌مان برای آفریقای‌جنوبی را گرفتیم هرچند که تابستان گذشته در جام کنفدراسیون‌ها ضعیف بودیم؛ شاید به این خاطر که به اندازه کافی تمرکز نداشتیم. بازگشتن به جام جهانی به عنوان قهرمان عالی است اما حالا باید از اول شروع کنیم و آن‌طور که شنیده‌ام ما بین مدعیان اصلی نیستیم. باید بگویم که این موضوع حتی یک ذره هم من را ناراحت نمی‌کند چون من ترجیح می‌دهم بدون هیاهوی زیاد کار را شروع کنیم. جلسات تمرینی به گونه‌ای خواهد بود که ما را برای شروع تورنمنت در بهترین وضعیت قرار دهد و کادر فنی‌مان به طور قطع از نحوه آماده‌سازی ما در تورنمنت 2006 الهام خواهند گرفت؛ حتی با اینکه این بار همانطور که گفتم برنامه آماده‌سازی خودمان را با تمرین در ارتفاعات بلند شروع می‌کنیم. قبل از جام‌جهانی حتی دردهای ناشی از تمرینات طولانی‌مدت ناپدید می‌شود چون این تورنمنت فوق‌العاده‌ای است و بازی در آن تمام ذرات خستگی را از بین می‌برد.
- اگر به هر قیمتی می‌توانستی یک بازیکن را با خودت به آفریقای‌جنوبی ببری، آن کدام بازیکن بود؟
من همه کار کردم تا الساندرو نستا را قانع کنم که از بازنشستگی صرف‌نظر کند و تا آخرین لحظه به این کار ادامه خواهم داد اما متأسفانه مصدومیت‌های اخیر او شرایط را بدتر کرد و حالا فکر نمی‌کنم که این اتفاق بیفتد. تصمیماتی مانند این خیلی شخصی و سخت هستند. به همین دلیل باید به آنها احترام گذاشت و درباره آن اظهارنظر نکرد. در مورد خودم آرزو می‌کنم که تا جایی که ممکن باشد، برای لاناتزیوناله بازی کنم. در حال حاضر هنوز نمی‌توانم تا مدتی طولانی بازنشستگی را تصور کنم.
