و هر کدام از این دو مقام از دید خود به نحوه اجرای طرح می‌نگرند و طرف دیگر را مقصر و عامل رکود طرح می‌دانند، در حالی که در این میان، این شهروندان تبریزی هستند که بیشترین زیان را از تاخیر در راه‌اندازی طرح قطار شهری می‌بینند.
شهردار تبریز هفته گذشته در جلسه شورای اسلامی این شهر با انتقاد از حاضر نشدن مدیرعامل و رئیس هیات مدیره سازمان قطار شهری برای توضیح درباره مسائل و مشکلات و ابهام‌های موجود، وی را مسئول رکود این طرح بزرگ دانست. این در حالی است که مدیرعامل سازمان قطار شهری تبریز با اظهار اینکه تعیین و برکناری مدیرعامل قطار شهری در صلاحیت شورای سازمان قطار شهری است، برکناری خود از سوی شهردار را برخلاف اساسنامه این سازمان می‌داند و اضافه می‌کند: «با وجود اینکه اداره سازمان قطار شهری طبق اساسنامه این سازمان بر عهده مدیرعامل است، اما شهرداری از 2 سال پیش اختیارات وی را سلب کرده است.»
در همین حال شهردار تبریز روند اجرای طرح به‌ویژه در بخش ایستگاه‌ها را رضایت بخش می‌داند و از نظر او مدیریت و جذب بودجه برای این طرح بدون مشکل است. او می‌گوید: «با وجود مشکلات مختلف در اجرای این طرح بزرگ، شهرداری تبریز به‌عنوان رئیس دستگاه و کارفرمای طرح مترو نسبت به مدیریت مالی و فنی طرح نظارت و مدیریت دارد و تاکنون نیز در مورد احتمال اختصاص نیافتن اعتبارات 270 میلیارد ریال باقیمانده از سهم دولت در این طرح اقدامات لازم را انجام داده است و به تلاش‌های خود همچنان ادامه خواهد داد.»
اظهارات ضد و نقیض
با وجود این اظهارنظر شهردار تبریز، بهرام عبابافی، مدیرعامل قطار شهری تبریز می‌گوید: «برای اجرای طرح مترو از سوی وزارت کشور 35 میلیارد تومان اعتبار پرداخت شده است اما شهرداری تبریز با وجود مصوبه شورای اسلامی شهر در سال 86 تاکنون نتوانسته است استملاک 4 ایستگاه خط یک مترو شامل کلانتر، کوچه میدان قطب، چهارراه شریعتی و میدان ساعت را عملی کند. به همین دلیل سازمان مترو ناچار به حفر تونل در این نقاط شد که هزینه سنگینی را به ما تحمیل کرد.»
وی همین مسئله پیگیری استملاک ایستگاه‌ها را ریشه عمده اختلاف نظرها بین شهرداری و سازمان قطار شهری کلانشهر تبریز می‌داند و خاطرنشان می‌کند: «در اسفند ماه سال 88 به علت پیگیر نبودن شهرداری در مورد اعتبارات وزارت کشور به مترو، از 30 میلیارد تومان اعتبار اختصاص یافته تنها 10 میلیارد تومان پرداخت و 20 میلیارد تومان باقیمانده برگشت
داده شد.»
وی اضافه می‌کند: «خود شهرداری هم تا به حال 100 میلیارد تومان به مترو تبریز پرداخت و بقیه را از محل استملاک محاسبه کرده است در حالی که باید 100 میلیارد تومان پرداخت می‌کرد.»
عبابافی تصریح می‌کند: «شهرداری، 2 موضوع مالکیت و مدیریت دستگاه مترو را با هم درآمیخته و موجب به وجود آمدن این اختلاف‌ها شده است.»
طرح بزرگ متروی کلانشهر تبریز با توجه به اهمیت آن برای شهروندان موضوعی نیست که قربانی اختلاف نظرهای مسئولان شهری شود.
انتظار می‌رود اعتبارات مورد نیاز این طرح‌ها با احساس مسئولیت بیشتر تامین شود و کارهای معوقه طبق برنامه زمان‌بندی شده به پایان برسد تا هرچه سریع‌تر متروی تبریز آماده بهره‌‌برداری شود.
به اعتقاد بیشتر شهروندان تبریزی، مترو این شهر علاوه بر تامین نیاز نسل حاضر، ارث ماندگاری و با ارزشی برای آیندگان است و به همین دلیل نباید ساخت آن در چنبره اختلافات و سلایق مختلف مدیران اجرایی گرفتار شود و سرعت پیشرفت آن کند و یا حتی متوقف شود.
