به گزارش ایسنا به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی شهرام امیری کارشناس و محقق دانشگاه صنعتی مالک اشتر که سال گذشته در مدینه منوره ربوده شده است، در یک پیام تصویری که در تاریخ سه‌شنبه 17 فروردین 89 مطابق با 5 آوریل 2010 ضبط شده و به روشی خاص به دست دستگاه‌های اطلاعاتی جمهوری اسلامی ایران رسیده‌است، به تشریح ربایش و وضعیت کنونی خود پرداخت.
دولت شهرام امیری در این سند تصویری ارسالی که از صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران و در بخش های مختلف خبری پخش شد، با بیان اینکه هم‌اکنون در شهر توسان ایالت آریزونای آمریکا هستم، می‌گوید: در تاریخ 13 خرداد 88 در یک عملیات مشترک بین تیم‌های ترور و ربایش سازمان اطلاعات آمریکا (CIA) و استخبارات عربستان سعودی در مدینه منوره دزدیده شدم. سپس من را به یک خانه در یک جایی نامعلوم در عربستان بردند و در داخل آن به من آمپول بی‌هوشی زدند و وقتی به هوش آمدم در راه انتقال به سمت کشور آمریکا بودم.
وی می‌افزاید: در طی 8 ماه که در آمریکا نگهداری شدم تحت شدیدترین شکنجه‌ها و فشارهای روحی گروه‌های بازجویی سازمان اطلاعات آمریکا قرار گرفتم و هدف اصلی آنها از این فشارها این بود که از من می‌خواستند در یک مصاحبه تلویزیونی با یکی از شبکه‌های خبری آمریکا ادعا کنم که فرد مهمی در برنامه هسته‌ای ایران بوده و به درخواست خودم به آمریکا پناهنده شدم و در این فرآیند پناهندگی، یک سری مدارک و اسناد مهم را از کشورم به همراه یک لپ‌تاپ که حاوی اسرار محرمانه برنامه هسته‌ای نظامی ایران است، به آمریکا منتقل کردم.
این تبعه ربوده شده ایرانی خاطر نشان می‌کند: هدف اصلی از این قضیه فشار سیاسی به جمهوری اسلامی ایران و در واقع محکوم کردن و اثبات دروغ‌هایی است که آمریکا مدام علیه جمهوری اسلامی ایران مطرح می‌کند.
امیری همچنین از سازمان‌ها و نهادهایی که در خصوص مسئله حقوق بشر فعالیت می‌کنند خواسته است موضوع وی را با جدیت پیگیری کنند.
وی ادامه می‌دهد: من واقعاً به ناحق از یک کشور ثالث دزدیده شده و به آمریکا آورده شده‌ام و درخواستم این است که این سازمان‌ها تمام تلاش و توان خود را برای آزادی من و برگشتم به کشور عزیزم ایران انجام بدهند.
این تبعه ربوده شده ایرانی همچنین در این پیام تصویری خطاب به خانواده‌اش می‌گوید: از خانواده‌ام می‌خواهم اگر روزی این سخنرانی من را دیدند و صحبت‌های آخر من را شنیدند، صبور باشند.
این فیلم به عنوان سندی منحصربه‌فرد نشان می‌دهد که مجموعه ادعاهای آمریکا در مورد برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران، سندسازی بی‌ارزشی بیش نیست.
