آنچه در نمایشگاه نقاشی‌های پریس تنظیفی می‌بینیم، ترکیبی از اجرای دیجیتالی زیبایی‌شناسی هنری است که متأثر از سبک انتزاعی مدرن می‌نماید. در این دسته از نقاشی‌ها اجرا اهمیت بیشتری از مفهوم نقاشی دارد. به عبارت دیگر موضوع نقاشی در مرتبه‌ای متفاوت از شیوه‌های بیانی که اینجا امکانات نرم‌افزاری و سخت‌افزاری کامپیوتری (بیشترین استفاده از قلم نوری) است، قرار می‌گیرد.
بنابراین مخاطب در برابر تابلوهایی می‌ایستد که به طور غیرمستقیم اعلام می‌کند «من از طبیعت وام نگرفته‌ام» و ناخودآگاه بیننده فاصله‌ای بین خود و جهان متصور در ذهن هنرمند را احساس می‌کند. با این اوصاف آنچه مخاطب در گالری الهه می‌بیند، اجرای دیجیتالی موضوع‌هایی آبستره است که تنظیفی خواسته آنها را با دیگران در میان بگذارد؛ چراکه
به خوبی می‌دانسته اجرای دیجیتالی، اولین پیامدش رهایی ذهن مخاطب از تأثیرپذیری است. با این حال کیفیت آثار به گونه‌ای است که بیننده سختگیر را راضی می‌کند.
ترکیب‌بندی‌های عمودی که در ظاهر ساده چیدمانشان از هارمونی تقسیم‌بندی در یک سطح متأثر است و رنگ‌بندی‌هایی که نوساناتی از یک مجموعه محدود رنگ را در ذهن متبادر می‌کند؛ گویی نقاش می‌خواسته در محدودیت کادر و رنگ، آزادمنشی جهان دیجیتالی را به رخ بکشد و با اجرایی رها و انتزاعی دنیای فریبنده اما تکراری «طبیعت پیرامونی» را به چالش بکشد.تنظیفی خود منتقد هنری بوده و از آن دست نقاشانی است که دل و عقل را توأما در آثارش به کار می‌گیرد تا اثری بدیع خلق کند. در آثار تنظیفی، تصویر محو و ناواضح چهره زنان در لایه‌های مختلف رنگ‌های تیره و زرد و نارنجی ترکیب شده با خاکستری دیده می‌شود.
آنها پشت خطوط محکم عمودی، چشم به روبه‌رو دارند و استحکام خطوط سیاه دورتادور در بعضی از تابلوها آنچنان محدودکننده است که گویی خود قابی جدید در دل یک تابلو را ایجاد می‌کنند؛ به طوری که بین پرتره‌ها، عناصر انتزاعی و سطوح رنگ‌های گرم دیوارهایی خاکستری و سربی قرار گرفته است.تنظیفی نویسنده کتاب «جنبش هنر معاصر در ایران» به سفارش موزه هنرهای معاصر تهران در سال87 است و در نمایشگاه‌های سوررئالیسم و متافیزیک که از سوی امور هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار شده به عنوان هنرمند و منتقد، منتخب شده است.
اثر هنری او به نام «افسانه1» در نمایشگاه بهار ایرانی ارائه شد که از سوی موزه هنرهای معاصر برای نگهداری درگنجینه موزه خریداری شده و تدریس نقاشی او در دانشگاه‌ها نشان از ارتباط او با مخاطب جدید و هنر مدرن در ایران دارد. از این رو نمایشگاه نقاشی‌های دیجیتالی وی می‌تواند گام مؤثری در معرفی بیشتر این روش کار به نسل جدید هنرمندان و دانشجویان و به خصوص علاقه‌مندان به نوآوری در هنرهای تجسمی محسوب شود.
