کنترل مدارس با دوربین، یکی از جنجالی‌‌ترین رویدادهای حوزه آموزش و پرورش در چند سال اخیر است که سرانجام قانونی اعلام شد.به گفته دبیر شورای‌عالی آموزش و پرورش، طبق این بخشنامه مدیران مدارس می‌توانند دوربین‌های مدار‌بسته را تنها از منظر حفاظت از اموال و مکان‌های حساس و خطرناک مدارس نصب کنند.
مهدی نوید‌ادهم به مهر اعلام کرد: طبق هماهنگی با مسئولان وزارت آموزش و پرورش، امکان نصب دوربین‌های مدار‌بسته به شکل قانونی در مدارس فراهم شد.وی پیش از این گفته بود: «در تربیت باید اصل را بر اعتماد و مصون‌سازی گذاشت». با آنکه قانونی برای استفاده از دوربین در مدارس وجود نداشت اما از سال گذشته در برخی از مدارس برای جبران کمبود معاون، دوربین‌های مدار بسته نصب شد.
نصب دوربین مدار‌بسته در مدارس در حالی قانونی اعلام می‌شود که اکنون اغلب مدارس به دوربین مجهز هستند. ظاهرا روال کار اینطور است که ابتدا کاری انجام می‌شود و پس از آن سازمان‌های ذیربط به‌دنبال قانونی کردن آن می‌روند.
از طرفی این شائبه پیش می‌آید که در زمانی که نصب دوربین در مدارس ممنوع بود این کار انجام شد و اکنون که این کار قانونی شده شاید در کلاس‌های درس هم دوربین نصب شود و پس از آن به‌دنبال تصویب قانون آن هم بروند.
تبعات منفی دوربین‌ها
برخی کارشناسان بر این باورند که نصب دوربین‌های مدار‌بسته تبعات منفی تربیتی در دانش‌آموزان همچون پنهان کردن شخصیت واقعی دانش‌آموزان و دوگانگی شخصیتی آنها را به‌دنبال دارد. مدیران برخی از مدارسی که دوربین نصب کرده‌اند به‌طور ضمنی هدف از این کار را بررسی رفتار و عملکرد دانش‌آموزان و معلمان در محیط مدارس بیان می‌کنند.
مدیر یک دبیرستان دخترانه که چند ماهی است دبیرستانش مجهز به دوربین مدار‌بسته شده، گفت: هدف از نصب دوربین، بررسی رفتارها و عملکرد دانش‌آموزان و معلمان در محیط مدرسه است.
یک، دانش‌آموز سال دوم دبیرستان نیز بر این نکته تاکید کرد که پس از نصب دوربین، همه رفتار و حرکات ما توسط مدیر و معاونان مدرسه کنترل می‌شود. این در حالی است که مسئولان می‌گویند باید به دانش‌آموزان اعتماد کرد و تبعات منفی نصب دوربین در مدارس بیش از مزایای آن است.
سال گذشته نوید ادهم درباره نصب دوربین‌های مدار‌بسته در مدارس گفت: از نظر تربیتی کارشناسان مخالف این طرح هستند چون معتقدند که نصب این دوربین‌ها محیط را مصنوعی می‌کند و اجازه نمی‌دهد دانش‌آموزان در فضایی آزاد، باورها، رفتارها و اندیشه‌های خود را بروز دهند و زیر چتر تربیتی مدیر و معلم بتوانند شخصیت واقعی خود را به‌نمایش گذارند.
نصب دوربین فقط در راهروها
نوید ادهم در پاسخ به این پرسش که « آیا مدیران مدارس اجازه نصب دوربین در راهروهای مدارس را دارند؟» نیز گفت: در راهروهایی که احتمال لغزش و آسیب رسانی فیزیکی به دانش‌آموزان می‌رود، امکان نصب دوربین وجود دارد.
دبیر شورای‌عالی آموزش و پرورش با تاکید بر اینکه نصب دوربین‌های مدار‌بسته به هیچ وجه جنبه انضباطی و کنترلی دانش‌آموزان را ندارد، تصریح کرد: مخالفت‌هایی که از قبل نیز روی این موضوع وجود داشت به قوت خود باقی است و نصب دوربین در کلاس‌های درس برای ملاحظات تربیتی به هیچ وجه مورد تایید نیست.
مدرسه، خانه نیست
با اینکه وزیر آموزش و پرورش تاکید دارد که در مدرسه باید دانش‌آموز، معلم و مدیر احساس آرامش کنند اما معاون پرورشی شهر تهران بر این باور است که «محیط مدرسه یک مکان شخصی و خصوصی مانند خانه نیست که کنترل آن موجب ناراحتی دانش‌آموزان شود. »
البته ظاهرا کاهش معاونان مدارس نیز روی نصب دوربین بی‌تاثیر نبوده‌است. بنیادی تاکید کرد: دوربین مدار‌بسته منافاتی با فضای مدرسه و کار دسته‌جمعی ندارد و به‌نظر من به جای محدودکردن فعالیت معاونان مدرسه به کار فیزیکی، باید این تکنولوژی در هزاره سوم توسعه و گسترش یابد.
