اکنون همه می‌دانند جنایتی که رژیم صهیونیستی علیه مسافران بدون سلاح ناوگان آزادی در آب‌های بین‌المللی مرتکب شد بیشتر از همه، دوستان (میانه‌رو) عرب طرفدار اسرائیل را در تنگنا قرار داده است و آنها به‌شدت تلاش دارند که با زیرپا گذاشتن اصول اخلاقی و سیاسی، این نقیصه را به شکلی جبران کنند.
اینکه ترکیه پیشرفت کرده و در مقابل، نقش مصر محو شده بر همگان آشکار است ولی پیشرفت ترکیه و پسرفت مصر دلایل و مفاهیم خاص خود را دارند، کما‌اینکه پیشرفت و پسرفت هیچگاه نمی‌تواند موجب دشمنی 2 کشور با یکدیگر شود. شاید بتوان گفت پیشرفت ترکیه از میزان پسرفت و کوتاهی مصر در انجام وظایف منطقه‌ای پرده برداشته است. برخی می‌گویند که ترک‌ها طرح و برنامه‌های خود را دارند.
آیا داشتن طرح و برنامه اتهام است؟ هر کشوری تا زمانی که علیه کشور دیگر کینه‌توزی نکند طرح و برنامه‌هایش قابل احترام است، بنابر‌این داشتن طرح و برنامه نه فقط اتهام نیست بلکه کشوری را که طرح و برنامه نداشته باشد، باید مورد ملامت قرار داد. نکته مهم این است که کینه‌توزان باید بدانند محدود کردن نقش ترکیه هیچگاه نمی‌تواند موجب افزایش نقش مصر شود و اگر آنها چنین تصوری دارند بی‌شک ناشی از جهل و کوته‌نظری آنان است.
همه نشانه‌ها حاکی از آن است که 2 کشور در زمینه‌های مختلف با یکدیگر همکاری‌های خوبی دارند و دیدار رئیس ستاد ارتش ترکیه از مصر در روزهای گذشته، موید همین نکته است. دیدار یاد شده در پاسخ به دیدار وزیر دفاع مصر از ترکیه در دسامبر گذشته، صورت گرفت.
2 کشور همچنین روابط اقتصادی بسیار مناسبی دارند(در حال حاضر 260شرکت ترک در مصر فعال هستند). تلاش‌های کشور مصر موجب شد که رابطه ترکیه با اتحادیه کشورهای عرب کاملاً صمیمانه شود. من از زبان وزیر امور خارجه ترکیه بارها شنیده‌ام که می‌گفت: آنکارا هرگز مایل نیست که در موضوع‌های مهمی همچون موضوع فلسطین از نقش مصر فراتر رود و هر دو کشور نه فقط در این زمینه که در همه زمینه‌ها با یکدیگر به مشاوره می‌پردازند.
به‌طور کلی می‌توان گفت که تلاش‌های مشکوک در مورد ایجاد توهم درباره نقش ترکیه از سوی کسانی صورت می‌پذیرد که مقاصد آنها بر همگان آشکار شده است و شاید عجیب‌ترین ادعا در این مورد از سوی شخصی صورت گرفته که هفته گذشته اعلام کرد، ترکیه به‌دلیل تهاجم اسرائیل به کشتی مرمره دچار بحران شده است و ترکیه به اسرائیل پیروزی‌ای داده که کاملاً مجانی است.
شگفت اینجاست که این سخن در مصر در همان روزی انتشار یافت که مطبوعات اسرائیل از توفان رسوایی این کشور در جهان سخن گفته بودند. تیتر اول روزنامه معاریو روز چهارشنبه گذشته چنین بود: شکست عملیات ارتش به ایجاد تنگنای بین‌المللی برای اسرائیل منجر شده است. روزنامه هاآرتص نیز چنین تیتر زد: باراک باید استعفا دهد.
یولی تمیر، وزیر سابق آموزش و پرورش اسرائیل همین درخواست را عنوان کرده است. او از باراک خواسته که از ریاست حزب کارگر استعفا دهد. موارد فوق پژواک تحولات اخیر و اقدامات اخیر تل‌آویو است.
اما حالت انفعالی، تفرقه‌افکنی و توهم‌زایی برخی از افزون‌خواهان موجب می‌شود که تصور کنیم آنها اسرائیلی‌تر از اسرائیلی‌ها هستند.
نویسنده: فهمی هویدی
