زیرا به استناد گلایههای دانشجویان و تصاویری که آنها برای ما ارسال میکنند بسیاری از دستشوییها فاقد امکانات بهداشتی هستند.
تمام اینها در حالی است که برخی مسئولان در زمان شیوع آنفلوانزای خوکی خبر از نصب ظروف دارای ژلضدعفونیکننده در دانشگاهها میدادند. گلهمندی برخی دانشجویان نیز بهنحوه پاسخگویی مسئولان خوابگاه باز میگردد؛
به این معنی که همانطور که در تصویر مشاهده میکنید گاهی بهجای عذرخواهی از سرمایههای علمی کشور با آنها به نوعی برخورد میشود که گویی هیچیک از امکاناتی که وجود ندارند حق مسلم آنها نیست.
انباری مجانی
در حالی که در برخی نقاط شهر قیمت کرایه یا خرید هر متر انباری بهاصطلاح سر به فلک میکشد، برخی فروشندهها از هر فضای خالی ( از شاخههای درخت گرفته تا روی باجه تلفن) برای انبارکردن جنسها استفاده میکنند.
البته از آنجا که گاهی زرنگی کار دست آدم میدهد با از راه رسیدن بازرسان، چنین استفادههای غیرمجازی میتواند به اندازه کرایه یک انبار خرج روی دست فروشنده زرنگ بگذارد. از سوی دیگر باید قبول کرد که رکورد اشغال پیادهروها همیشه توسط فروشندگان خواربار شکسته میشود، زیرا برخی از شاغلان این صنف تمام سطح پیادهروی جلوی مغازه را متعلق به خود میدانند و به اعتراض اهالی محل نیز توجهی نمیکنند.
عبور از زیر پل عابرپیاده
درک اینکه چرا به یکباره زمان برای بعضیها در بزرگراهها ارزش پیدا میکند بهواقع سخت است. گهگاه حتی دیده میشوند افراد پیادهای که برای از دست ندادن چند لحظه حاضرند جانشان را کف دست بگیرند و بهجای عبور از روی پل عابرپیاده از وسط بزرگراه بگذرند.
بهنظر میرسد گاردریلها و حصارهای آهنی بلند هم نمیتواند جلوی این علاقهمندان به پرش با مانع را بگیرد. شاید اگر آنها اینطور در نظر بگیرند که ممکن است رانندهای هم بهخاطر از دستندادن زمان با سرعت بالا و البته لاییکشی بین خودروها در همان بزرگراه در حال رانندگی باشد دیگر اقدام به چنین کاری نکنند.
از جمله آموزشهایی که برای عبور از خیابان به کودکان داده میشود و نمونههایی از این آموزشها را در انیمیشنهای تلویزیونی دیدهایم این است که 20 -10دقیقه پیادهروی و دیر رسیدن به مقصد،
ارزش دور ماندن از خطر را دارد اما درحالیکه این روزها در شهر تهران پلهای عابر به فاصله چندقدمی هم نصب میشوند دیگر زمان چندانی برای عبور از روی آنها از دست نخواهد رفت. با وجود این بازهم شاهد عبور برخی افراد از وسط بزرگراه و حتی درست زیر پل عابر هستیم.
چو بد کردی ...
کسانی که هنجارهای با ارزش جامعه را رعایت نمیکنند، حاضرند به قیمت آلودهشدن محیط زندگیشان توجه دیگران را جلب کنند. برای نمونه چنین افرادی دوست دارند تابلوهایی که نریختن زباله را در مکانهای گوناگون هشدار میدهند با دستکاری در حروف آن به پیام ضدفرهنگی تبدیل کنند. اما از قدیم گفتهاند «چو بد کردی مباش ایمن ز آفات».
به طور حتم بسیاری از بیماریهایی که همین افراد دارای کمبود توجه به آن دچار میشود ناشی از آلودگیهای محیطی ناشی از جمع شدن زباله است. البته درک این موضوع که دستکاری یک تابلو میتواند برای سلامتی خود فرد نیز تاثیر سوء داشته باشد، کار این افراد نیست.