ایران در رده ششم آسیا: دوحه، نقطه عطف ورزش ایران

 یازده مدال طلا، 15 نقره و 22 برنز برای ورزش ایران در شرایط کنونی قاره آسیا رقم قابل توجه و ارزنده‌ای است که جای ارزیابی بسیار دارد. کاروان ورزشی ما نسبت به بازی‌های چهار سال قبل در بوسان هم درمجموع مدال‌ها و هم در رده‌بندی پیشرفت چشم‌گیری داشت. پیش‌بینی مسئولان کمیته ملی المپیک خیلی به واقعیت نزدیک بود و حتی فراتر از 45 مدال پیش رفتیم. بازی‌های آسیایی دوحه نشان داد که پتانسیل ورزش ما بیش از اینهاست و در صورت توجه و برنامه‌ریزی حساب شده می‌توانیم موقعیت بهتری داشته باشیم. اگر بحث چین، کره‌جنوبی و ژاپن را کنار بگذاریم و نگاهمان به ورزش بانوان نیز فراتر رود می‌توانیم تا رده چهارم بالا بیاییم. اهمیت مدال‌های ما که با معیار طلا سنجیده می‌شود یک طرف و کسب مدال‌های برنز بانوان ما در تکواندو و شطرنج در سوی دیگر بسیار با ارزش است.
جامعه زنده و فعال ما می‌تواند روی ورزش بانوان سرمایه‌گذاری مادی و معنوی بیشتری کند. رشته‌هایی چون بسکتبال ، هندبال، کاراته، تکواندو و حتی ووشو ما را شگفت‌زده کرد. کشتی در قالب ارزش‌های خود به سوی اهداف بزرگتری می‌رود. وزنه‌برداری، حدیث دیگری دارد. قایقرانی، دوچرخه‌سواری و واترپلو برای پیشرفت و مقام‌های بالاتر جای دارند. والیبال و فوتبال کمی رنگ پریده بودند وگرنه فوتبال می‌توانست قهرمان شود و والیبال نیز یکی از سه سکوی اول تا سوم را به چنگ آورد. بازی‌های آسیایی دوحه را می‌توان نقطه قوت دوران مدیریت قره‌خانلو و علی‌آبادی دانست. این جهش و رونق ورزش ما را برمی‌انگیزد تا نگاهمان به این پدیده نهادینه شده عمیق و گسترده‌تر شود.