آنگونه که روابط عمومی معاونت فرهنگی خبر داده، بهمن دری برنامه هایش را اینگونه اعلام کرده است: مراقبت هوشیارانه از حوزه چاپ و نشر کتاب، تدوین مطالبات فرهنگی نظام، تقویت مؤسسههای فرهنگی، هنری و انتشاراتی همسو با جبهه فرهنگی انقلاب، حمایت از تولید،
چاپ و نشر کتب دفاع مقدس، معرفی اعضای هیأت نظارت بر چاپ و نشر کتاب، ساماندهی توزیع کتاب، ایجاد پیوند عمیق فکری میان ناشر، نویسنده و مخاطب، جلوگیری از اقدامات موازی و تکراری در حوزه صدور مجوزها، سبک و چابک کردن سازمان و تشکیلات تابعه معاونت فرهنگی،
بهرهگیری جدی از ظرفیت اتحادیه ناشران و کتابفروشان و افزایش ناشران غیردولتی فعال و گسترش کتابفروشیها. البته او همچنین گفته است که در زمینه اطلاعرسانی در حوزه فرهنگ دست به نوآوریهای جدی خواهیم زد ولی خبرهای تازه و تأثیرگذار را زمانی رسانهای میکنم که مانعی برای تحقق آن وجود نداشته باشد و جنبه عملیاتی و اجرایی بهخود گرفته باشد.
در همین حال، یک هفتهنامه در شماره اخیر خود در مصاحبهای با محسن پرویز، دلایل برکناری وی از معاونت فرهنگی ارشاد را تشریح کرده است. وی ضمن اظهار بیاطلاعی از جابهجاییاش گفته است: بدعت غیرحسنهای در مراکز اجرایی دارد باب میشود، آن هم اینکه افراد بدون اطلاع خودشان جابه جا میشوند و به شکلی اتفاق میافتد که در گذشتههای دور این شکل جابهجایی برای افراد متخلف بوده است.
اما کسی که اهل اینجور انحرافات نبوده با عقل جور در نمیآید به این شکل عزل شود. اگر کسی بخواهد از شغلی به شغل دیگر برود، 2ماه قبل به او میگویند یا کسی را که میخواهند بازنشسته کنند، 3ماه قبل او را مطلع میکنند. این شکل مناسبی نیست که در وزارت ارشاد در دوره جدید به کرات اتفاق افتاده است.
آقای ایمانی خوشخو را هم میدانم که تا چند دقیقه قبل از جابهجایی، مطلع نبود. صبح آن روز با هم گفتوگو داشتیم و فکر میکرد به کارش ادامه میدهد. آقای ملکیان تقریبا برایش همین اتفاق افتاد. در معاونت سینمایی هم اگر آقای جعفری جلوه آمادگی تغییر داشت از آن نوع آمادگیهایی بود که خودم گفتم؛ یعنی استنباط فردی بود که قرار است بهزودی برود.
زمانی که آقای حسینی مسئول انتشارات سروش بود، اقای دری مشاورش بود؛ بعد هم که معاون او شد. حدود 6ماه پیش آقای حسینی به من پیشنهاد داد که آقای دری را بهعنوان مدیرکل اداره کتاب بگذاریم اما او انتخاب من نبود. به آقای حسینی گفتم اگر نظرتان قطعا همین است، من مدتهاست از او بیخبرم. بگویید آقای دری بیاید و صحبت کنیم. اما آقای حسینی موضوع را پیگیری نکرد و فراموش شد.