بررسی مذکور حاکی از خسارت 25تا 30درصدی است که بنابر آمارهای غیررسمی به‌دلیل شیوع این بیماری به دام زنده در ایران وارد شده است.
دفتر مطالعات زیربنایی مرکز پژوهش‌ها با بیان این مطلب که شیوع تب برفکی در کشور خسارات اقتصادی قابل توجهی از جمله در زمینه افت تولید فراورده‌های دامی، سقط جنین، مرگ و میر گوساله‌ها و سایر دام‌های مبتلا، ناباروری، هزینه‌های درمان و ریشه‌کنی به همراه داشته است، اضافه کرد: در حال حاضر حدود 5هزار کانون آلودگی به تب برفکی در سراسر کشور گزارش شده و موارد بسیاری نیز هنوز گزارش نشده که رشد 1/3برابری تعداد کانون آلودگی در جمعیت گاوی و رشد 8/4برابری تعداد کانون آلودگی در جمعیت گوسفند و بز کشور در سال1388 در مقایسه با سال1387 نشان‌دهنده شیوع گسترده این بیماری و تحمیل خسارت‌‌های فراوان بر اقتصاد دامپروری کشور است.
مرکز پژوهش‌ها افزود: با توجه به شیوع بالای تب برفکی در کشورمان در سال1388 و شیوع سویه‌های جدید این بیماری می‌توان گفت خسارات آن بسیار بیشتر از آن چیزی است که در منابع رسمی اعلام می‌شود. هر چند آمار دقیق و قابل استنادی تاکنون از سوی منابع مرتبط و رسمی درخصوص خسارات تب برفکی در کشور اعلام نشده است، لکن آمارهای غیررسمی بیانگر وقوع خسارت 25 تا 30درصدی بر دام زنده کشور است که این رقم هزینه بالایی را شامل می‌شود.
افزایش قاچاق دام کشور، واردات بی‌رویه دام زنده، نقل و انتقال دام‌ها به‌خصوص دام‌های آلوده، عدم‌اعمال نظارت دقیق در پست‌های قرنطینه، ارسال دام زنده وارداتی به استان‌های دورتر از استان مرزی و انتقال تنظیم بازار مواد پروتئینی به وزارت بازرگانی از جمله عوامل مهم در شیوع بیماری تب برفکی در کشور بوده است.
مرکز پژوهش‌ها با اشاره به اینکه هیچ درمان اختصاصی برای این بیماری وجود ندارد و معمولا بهترین وسیله پیشگیری است، افزود: در کشور ما اصلی‌ترین روش مبارزه با این بیماری واکسیناسیون است اما باید اذعان کرد که واکسیناسیون نیز روش مؤثری در کنترل این بیماری نبوده و هزینه بالایی را به همراه دارد. با این حال بهتر است سازمان دامپزشکی برای اقدامات کنترلی نسبت به تولید واکسن سویه‌های جدید شایع شده در کشور و 4سویه دیگر ویروس تب برفکی که در ایران وجود ندارد اقدام کند تا در موقع شیوع این سویه‌ها امکانات لازم برای کنترل این بیماری فراهم باشد.
