در این شیوه افراد به جای اینکه از حجم غذای خود کم کنند، خوردن غذاهای کم کالری را مدنظر قرار می‌دهند. اکنون نیز روی برچسب جلد بسیاری از محصولات خوراکی علاوه بر اشاره به میزان وزن این محصول، میزان چربی، قند، نمک و کالری موجود در آن نیز مشخص شده است تا افرادی که مایل به رژیم گرفتن هستند بهتر بتوانند درباره استفاده از این محصول تصمیم‌گیری کنند.
برنامه‌ریزی یک رژیم غذایی موفق به قصد کاهش وزن، فقط بر پایه انرژی است. اگر فردی طی مدت زمان معین، کالری کمتری مصرف کند، چربی اضافی بدنش می‌سوزد و در نتیجه وزنش کم می‌شود. رژیم‌های غذایی، تعادل انرژی در بدن را با محدود کردن یا تغییر توزیع غذا در بدن تحت‌تأثیر قرار می‌دهند.
در رژیم غذایی کم کالری، مصرف انرژی به‌منظور سالم‌ماندن و جلوگیری از پیری زودرس محدود می‌شود. این نوع رژیم، با تأثیر بر میزان کلسترول و فشار خون، به‌خصوص فرایند پیری را کند می‌کند. مکانیسم حیاتی رژیم‌های کم کالری در سال‌های بعدی زندگی می‌تواند بدن را وا دارد تا سلول‌های آسیب دیده در مسیر سرطانی‌شدن را ریشه‌کن کند. این نوع رژیم را روی جانوران زیادی از جمله میمون و موش آزمایش کرده‌اند. نتیجه این بود که عمر این حیوانات طولانی شد.
در این نوع رژیم غذایی، باید مصرف انرژی را به حداقل رساند، در عوض باید مقادیر کافی از ویتامین، مواد معدنی و دیگر مواد مغذی را مصرف کرد. برای جلوگیری از کاهش بافت‌های عضلانی هنگام کاهش وزن، باید به مقدار کافی پروتئین با کیفیت بالا نظیر تخم مرغ، لبنیات، انواع گوشت و حبوبات مصرف کرد. هرچه بافت‌های عضلانی کمتری از دست بروند، میزان متابولیسم بدن نیز کمتر کاهش پیدا خواهد کرد. اگر متابولیسم بدن بالا باشد، سوزاندن چربی‌های اضافی بدن و درنتیجه کاهش وزن ادامه خواهد داشت، اما با افت متابولیسم کاهش وزن سخت خواهد شد.
به گفته محققان کم کردن میزان کالری در رژیم‌های غذایی تا حد 30 درصد، فقط تا حدی که دچار سوء‌تغذیه نشویم، می‌تواند باعث کاهش خطر بیماری‌های قلبی و سرطان شده و نیز می‌تواند تا حدود یک سوم به عمر فرد بیفزاید.
