فرصت‌سوزی نکنیم

این گرایش می‌تواند به دلایل مختلفی به وجود آمده باشد. پیش از آن که به سراغ دلایل بروم، باید بگویم دلیل بی‌علاقگی کارگردان‌های مطرح برای حضور در جشنواره فجر، هرچه باشد به نفع مهم‌ترین جشنواره سینمایی کشورمان نیست و باعث می‌شود جذابیت این رقابت کمتر و تعداد مخاطبانش محدودتر شود.
به نظر می‌رسد یکی از مسایلی که باعث شده کارگردان‌ها علاقه‌ای به اکران فیلمشان در جشنواره نداشته باشند، مسأله داوری است. اگرچه باید بپذیریم که هر داوری و هرگزینشی منتقدانی دارد و این کاملاً طبیعی است اما از قدیمی‌ترین و معتبرترین جشنواره سینمایی پس از انقلاب انتظار داریم رای‌هایش حرفه‌ای و تخصصی باشد. گاهی به نظر می‌رسد حضور بعضی کارگردان‌ها رقابت را به نفع آن‌ها به پایان می‌رساند و حاصل کارشان هرچه باشد، در اختتامیه بارها روی سن می‌آیند و در رشته‌های مختلف سیمرغ می‌گیرند. این نوع اتفاق‌ها که در دوره‌های مختلف تکرار شده و انکار نشدنی است انگیزه بعضی از سینماگران را برای شرکت در جشنواره فیلم فجر، کمرنگ کرده است.
  جشنواره فیلم فجر متعلق به هیچ تهیه کننده، کارگردان، بازیگر یا نهادی نیست. این جشنواره باید محلی برای همدلی اهالی سینما باشد. زمانی جشنواره فیلم فجر به معنای واقعی تبدیل به آئین و مراسمی فرهنگی- هنری و متعلق به کل سینمای ایران می‌شود که به حضور فیلمسازان صاحب‌نام و شاخص بها داده شود و در کنار آن به تجربه‌های تازه و خلاقانه توجه شود.
طبیعی است که سازندگان فیلم‌های عامه‌پسند تمایلی به نمایش آثارشان در جشنواره نداشته باشند، تجربه ثابت کرده اکران این فیلم در جشنواره فقط به فروش‌شان لطمه می‌زند و هیچ نتیجه‌ای ندارد. به همین دلیل غیبت این دسته از فیلمسازان خللی در برگزاری جشنواره فجر ایجاد نمی‌کند. اما فیلمسازان شناخته شده و با سابقه با حضورشان گرمای رقابت را بیشتر می‌کنند. اگر آن‌ها هم در جشنواره غایب باشند، روزهای کسل کننده‌ای را تجربه می‌کنیم و جشنواره تبدیل به محلی برای نمایش آثاری می‌شود که می‌توان درباره تعداد سیمرغ‌هایی که در اختتامیه شکار می‌کنند از همان روز اول به راحتی صحبت کرد. در کنار این آثار، فیلم‌های به اصطلاح جشنواره‌ای که معمولاً در جذب مخاطب ناکام هستند هم روی پرده می‌روند. تصور جشنواره‌ای با چنین اوضاع و احوالی ناراحت‌کننده است! برگزار‌کنندگان جشنواره بیست و پنجم باید از همین حالا به دنبال فراهم کردن شرایطی باشند که جشنواره بین‌المللی فجر محلی برای عرضه بهترین و جذاب‌ترین تولیدات سینمای ایران باشد؛ جشنواره‌ای که از تجربه‌های تازه و بدیع استقبال می‌کند و به سوابق پیشکسوتان احترام می‌گذارد.