نوجوانان ورزشکار 205 کشور جهان نیز که از اواسط مردادماه در دهکده بازی‌ها حاضر شده بودند، به کشورهای خود بازگشتند تا با کسب تجربیات ارزشمند، خود را برای رویدادهای بین‌المللی آینده آماده‌تر کنند. کاروان ورزشی ایران نیز به عنوان یکی از کشورهای عضو کمیته بین‌المللی المپیک با 52 ورزشکار در اولین دوره این رقابت‌ها حضور فعالی داشت. هرچند کاروان ورزشی ایران تنها به دو مدال طلا، دو نقره و یک برنز بسنده کرد ، کسب تجربه حضور در رقابت‌های المپیک برای نوجوانان ایرانی که اکثر آنها اولین حضور بین‌المللی خود را داشتند، بسیار ارزشمند است.
البته نتایجی که کاروان ورزشی ایران در این رقابت‌ها کسب کرد چندان دور از انتظار نبود، ولی کاروان ایران می‌توانست در چند رشته به ویژه ورزش‌های گروهی مثل والیبال و بسکتبال و حتی فوتبال بانوان بهتر عمل کند؛ به ویژه در رشته‌های والیبال و بسکتبال که انتظار بیشتری از این تیم‌ها می‌رفت. در والیبال، هم‌گروهی ایران با کوبا و آرژانتین، قهرمان و نایب‌قهرمان این دوره از رقابت‌ها باعث شد نوجوانان ایران در همان مرحله گروهی حذف شوند. در بسکتبال نیز کم‌تجربگی تیم سه‌نفره ایران به ویژه در مسابقه با آرژانتین باعث شد عنوانی بهتر از نهمی نصیب بسکتبالیست‌های نوجوان ایرانی نشود.
در فوتبال بانوان نیز در حالی که به نظر می‌رسید این تیم المپیک نوجوانان را از دست بدهد، پس از چهار ماه بلاتکلیفی، به سنگاپور رفت تا با تمام حاشیه‌هایی که بر سر پوشش نوجوانان ایرانی بود، در این رقابت‌ها حاضر شود و با کسب یک پیروزی از گروه خود صعود کند و به عنوان چهارمی برسد.
علاوه بر بعد ورزشی، حضور در این رقابت‌ها از بعد فرهنگی و اجتماعی و... نیز برای ایران مفید بود. کاروان ورزشی ایران علاوه بر حضور در این رقابت‌ها در دهکده المپیک که محل استقرار ورزشکاران 205 کشور جهان بود، غرفه فرهنگی برپا کرد. در این غرفه عکس‌های دماوند، چهل‌ستون، برج میلاد و تخت‌جمشید بیان‌کننده طبیعت و تاریخ و فرهنگ ایرانیان بود و عکس‌های صنایع دستی و همچنین معرفی بازی‌های بومی محلی ایرانیان باعث شد جهانیان بیشتر با فرهنگ اصیل ایرانی‌ها آشنا شوند.
المپیک به‌هرحال بهانه خوبی برای ورزش ایران بود تا هم خود را بهتر بشناسد و هم کشور ایران را در این رقابت‌های بزرگ جهانی بهتر بشناساند.
