کسانی که در مجموع بیشتر به دیگران اعتماد میکنند و دیدی مثبت و خوشبینانه نسبت به اطرافیان خود دارند، راحتتر میتوانند افراد دروغگو و فریبکار را تشخیص دهند. این، نتیجه پژوهشی است که دانشمندان کانادایی در دانشگاه تورنتو به آن دست یافتهاند.
در این پژوهش، تعدادی دانشجو در جریان درخواست برای شغلی پردرآمد و با موقعیت بسیار خوب باید در یک مصاحبه حضور مییافتند. نیمی از آنها باید در مورد تواناییهای خود تنها حقیقت را میگفتند و نیمی دیگر باید در توصیف خود حداقل سه دروغ به کار میبردند.
چیرگی خوشبینی بر بدبینی
حال افراد مورد بررسی در نقش داور و تصمیمگیرنده باید ویدئوی این مصاحبهها را تماشا میکردند و تشخیص میدادند که کدام شخص حقیقت و کدام دروغ میگوید.
پیش از این مرحله، داوطلبان فرمی را پر کرده بودند که در آن باید نظر خود را در مورد جملاتی وارد میکردند مانند "بیشتر انسانها راستگو هستند" و یا "بیشتر انسانها شخصیتی خوب دارند".
پژوهشگران به کمک این فرمهای نظرسنجی متوجه شدند که در بین داوطلبان چه کسی نسبت به همنوعان خود دیدی منفی یا مثبت دارد.
نتایج تشخیص دروغگو از راستگو از سوی "داوران داوطلب" بسیار غافلگیرکنندهبود: کسانی که دروغگوها را راحتتر تشخیص میدادند افراد بدبین نبودند بلکه کسانی بودند که دید مثبتی نسبت به همنوعان خود دارند.
یکی از پژوهشگران میگوید: «کسانی که به اطرافیان خود اعتماد میکنند بر خلاف تصوری که معمولا درباره آنها وجود دارد، بیشتر از افراد بدبین توانایی تشخیص چهره واقعی افراد را دارند.»
به گزارش دویچهوله، آنها پس از مشاهده نتایج این پژوهش به این نتیجه رسیدهاند که خوشبین بودن به افرادی که آنها را خوب نمیشناسیم مفیدتر از آن است که پیش از این تصور میشد.
اطمینان افراد خوشبین به همنوعان خود باعث میشود که آنها دوستان واقعی، همکاران قابل اعتماد و متقاضیان راستگو را به خوبی شناسائی کنند.