حجت‌الاسلام والمسلمین سیدرضا مؤدب، رئیس بنیاد قرآن‌پژوهی قم در گفت‌وگو با خبرگزاری قرآنی ایران (ایکنا) با بیان اینکه در دوره‌های مختلف نسبت به استفاده از مبانی و آموزه‌های قرآن خدمات و تلاش‌های ارزشمندی انجام شده است، اظهار کرد: فراکسیون قرآن و عترت مجلس شورای اسلامی نیز امروز سعی می‌کند در تبصره‌ها و قوانینی که در مجلس مطرح می‌شود بایدها و نبایدهای قرآن را در آن برنامه‌ها و مصوبات مورد بررسی قرار دهند.
عضو هیئت‌علمی دانشگاه قم افزود: آنچه مسلم است قرآن به عنوان کتاب دینی و کتاب هدایت مورد توجه قرار دارد، اما آنچه باید پرسید این است که این مقدار توجه برای هدایت انسان‌ها، بهبود سعادت جامعه و رشد و کمال انسان‌ها کافی است یا نه؛ مراکزی که با قانون و قانون‌گذاری سر و کار دارند (اعم از قانون‌گذاران و مجریان قانون)، برای اینکه ببینند آیا واقعاً فضای قرآنی به صورت کامل مورد توجه واقع شده یا نه؛ خروجی مصوبات در جامعه مشاهده شود تا به پاسخ این سؤال برسیم که آیا جامعهای که در آن زندگی می‌کنیم جامعهای قرآنی و بر اساس شریعت اسلام است یا نیست.
وی ادامه داد: باید مسئولان این پرسش را از خود داشته باشند که آیا جامعه به گونه‌ای هست که فرمایشات پیامبر گرامی اسلام(ص) در مورد مسائل مختلفی از قبیل حجاب، عدالت اجتماعی، روابط انسان‌ها و همینطور مسائل اقتصادی و حوزه‌های مختلفی که هر فردی در زندگی روزمره با آن سر و کار دارد رعایت شده یا نه؛ با یک تحلیل طبیعی می‌توانیم به پاسخ این پرسش‌ها دست پیدا کنیم.
مؤدب در مورد شرایط موجود جامعه خاطرنشان کرد: به اعتقاد من وضعیتی که اکنون در جامعه وجود دارد وضعیت آرمانی و آنچه که باید باشد نیست و با آن شرایط فاصله داریم؛ البته خدمات نمایندگان مجلس و دولت‌های مختلف، شورای نگهبان و در رأس آنها مقام معظم رهبری که تلاش کردند و می‌کنند فضای کشور را با طرح برنامههایی از قبیل سند چشم‌انداز، برنامه‌های توسعه پنج‌ساله و نقشه راه‌ها به سمت یک فضای قرآنی سوق دهند، نباید نادیده گرفت، اما اینکه این اتفاق تا امروز افتاده یا خیر، باید به خروجی‌های طرح‌ها و مصوبات در جامعه مراجعه کرد.
عضو هیئت‌علمی دانشگاه قم با اشاره به حضور بیش از دومیلیون دانشجو در دانشگاه‌های مختلف تصریح کرد: باید توجه کرد فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌ها جایگاه دینیشان چه مقدار تقویت می‌شود و چه تعداد از آنها به صورت کامل از دیدگاه‌های مذهبی برخوردار می‌شوند.
مؤدب با اشاره به رعایت نکردن قوانین و مقررات اجتماعی در جامعه و توجه نکردن برخی از افراد به قوانین اظهار کرد: این نکته نشان می‌دهد که برنامه‌ها و مقررات نتوانسته فرهنگ قرآنی را آنچنان که باید در جامعه پایه‌ریزی کند و ما برای رسیدن به این نقطه، فاصله زیادی داریم؛ به همین دلیل شاید بتوان گفت قرآن مهجور مانده است، از این جهت که محتوای قران در جامعه کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد.
وی با اشاره به ضرورت توجه خانوادهها به مفاهیم قرآنی و انعکاس آن در جامعه خاطرنشان کرد: به عنوان مثال در ماه مبارک رمضان اکثر افراد و خانوادهها سعی می‌کنند یک دور قرآن را ختم کنند که البته این مسئله خوبی است، ولی اگر فردی تنها یک سوره بخواند و تمام مفاهیم آن را استخراج کرده و در زندگی خود پیاده کند با فردی که تنها به دورخوانی قرآن پرداخته، تفاوت زیادی خواهد داشت؛ بنابراین باید به این نکته توجه کرد که تا چه حد افراد جامعه، مخصوصاً جوانان التزام به رعایت دستورات و مفاهیم قرآن دارند.
رئیس بنیاد قرآن‌پژوهی قم با اشاره به افزایش بودجه فعالیت‌های قرآنی تصریح کرد: تنها افزایش بودجه در این حوزه راهگشا نیست؛ همانطور که رئیس‌جمهور نیز به این نکته اشاره کرده‌اند باید بودجه‌ها در همه حوزه‌ها به سمت اجرای فرامین دینی و قرآنی برود؛ لازم است که بودجه‌ها و برنامههایی که به بخش‌های مختلف اختصاص داده شده، سمت و هدف اصلی آن برنامه پیاده کردن احکام و دستورات قرآنی باشد.
مؤدب با بیان اینکه نباید کانون‌ها و فعالیت‌های قرآنی را از سایر حوزه‌ها جدا کرد، گفت: اینکه درصد خاصی از بودجه‌ها به فعالیت‌های قرآنی اختصاص داده شود، قدم ارزشمند و مبارکی است، اما نباید در این مرحله قانع بود، چرا که معلوم نیست این رقم‌ها بتواند گشایشی در فعالیت‌های قرآنی ایجاد کند.
عضو هیئت‌علمی دانشگاه قم اظهار کرد: باید در اصل تنظیم بودجه‌های کلانی که در دستگاه‌ها صورت می‌گیرد، تیمی که با مفاهیم قرآنی ارتباط بهتری دارد حضور داشته باشد تا در تنظیم و مصرف بودجه‌ها اهداف قرآنی را مورد توجه و بررسی قرار دهد و بتواند هدایت بودجه‌های بخش‌های مختلف را به سمت اهداف و دستورات قرآنی بر عهده بگیرد؛ جهت‌دهی بودجه‌ها هدف گرانقدری است که باید به این امر توجه جدی شود.
رئیس بنیاد قرآن‌پژوه قم در مورد اولویت‌های فعالیت‌های قرآنی تأکید کرد: اهمیت دادن به مسائل آموزشی، در راستای پژوهشی که به منظور تقویت و رشد اعتقادات جامعه باشد، می‌تواند اهمیت بیشتری داشته باشد.
