به گزارش خبرگزاری رویترز گروه محیطزیستی "دوستداران کره زمین" میگویند میزانهای "ناسالم" کیفیت هوای شهر در 10 درصد دوره زمانی بین ماههای ژانویه تا ژوئن (دی تا خرداد) بالاترین حد در 5 سال گذشته بوده است.
دولت هنگکنگ به افرادی که دچار مشکلات تنفسی و قلبی هستند توصیه میکند از رفتن به مکانهای پرترافیک که شاخص آلودگی هوا به حد "ناسالم" میرسد، خودداری کنند.
اودری یو، قانونگذار، که به تجمع فعالان سبز پیوسته بود که یک بنر سیاه بزرگ را در کنار ایستگاه پایش هوای کنار جادهای در کانون منطقه مالی مرکزی هنگ کنگ برافراشته بودند، گفت: "به هزینههای بهداشتی و نیز فراری دادن توریستها و افرادی که در هنگ کنگ سرمایهگذاری میکنند و شرکتهایی را به راه میاندازند، فکر کنید."
کارشناسان بهداشتی تخمین میزند کیفیت بد هوا امسال 151 میلیون دلار هزینه اضافی بر این شهر تحمیل کرده است که شامل هزینههای مراقبت بهداشتی و از دست رفتن بهرهوری کاری میشود و همچنین 3.9 میلیون بار ویزیت اضافی از پزشکان را باعث شده است.
یو که عضو ائتلافی از قانونگذاران است که دولت را به انجام اقدامات بیشتر برای حل مشکل آلودگی هوا از جمله تسریع خارج کردن اتوبوسهای گازوئیلی و اعمال جریمههای شدیدتر برای خودروهای آلاینده ترغیب میکنند، افزود: "هوای بد و آلودگی در واقع شهرت بدی برای هنگکنگ ایجاد میکند و باعث میشود افراد از آمدن به این شهر پرهیز کنند."
آلودگی هوای هنگ کنگ در ماه مارس (فروردین) هنگامی که توفان شن از شمال چین شهر را در غبار فرو برد، به حد بیسابقهای رسید.
یک نظرخواهی بوسیله "شرکت مشاوره مرسر" کیفیت زندگی در 221 شهر جهان را رده بندی میکند، نشان میدهد که آلودگی هوا به شدت بر رتبه هنگکنگ، که دروازه تجاری چین است،اثر گذاشته است، و آن را به رتبه 71 تنزل داده است، که بسیار کمتر از رتبه 28 سنگاپور است.
ادوین لو، رئیس گروه "دوستداران کره زمین" گفت: "هنگ کنگ همیشه رتبه پایینتری از شهرهای مجاور داشته است... این امر عمدتا به خاطر مشکلات کیفیت هوا است."
لو با اشاره به قانون اخیر در مورد ممنوعیت در جا کار کردن ماشینها، گفت: "به نظر میرسد دولت کارهای زیادی را انجام داده است، اما باید بگویم این اقدامات تنها به حاشیههای این مشکل پرداختهاند."
البته او یادآور شد که آلودگی منطقه صنعتی وسیع چین در دلتای رودخانه پرل که از مرز وارد هنگ کنگ میشود، در طول سال گذشته بهبودی مختصری پیدا کرده است، که به خاطر فشار برای کنارگذاشتن صنایع قدیمیتر و آلایندهتر و سایر اقداما برای کاهش گازهای خروجی آلاینده بوده است.