تو «دوچرخه» یا روزنامه و مجله‌ای را می‌خری، همه صفحه‌های آن را ورق می‌زنی و عنوان‌هایش را می‌خوانی، از بین آنها انتخاب می‌کنی که کدام را کامل بخوانی و آن‌وقت خبردار می‌شوی که هفدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان هفتم تا یازدهم مهر در همدان برگزار می‌شود. اما کافی است همین‌طور که سوار اتوبوس یا پیاده در خیابان‌های شهر می‌گذری، چشمت به پوستر جشنواره بیفتد، توجهت را جلب کند و اطلاعات روی آن را بخوانی. پوستر اصلاً برای همین به‌وجود می‌آید: این که خیلی سریع اطلاعاتی را به تو بدهد.
این کار طراح پوستر است که مخاطب یک پوستر را بشناسد و همین‌طور سلیقه‌اش را و این که چه چیزهایی توجهش را جلب می‌کند تا بداند که پوستر را چه‌طور طراحی کند که توجه مخاطبش را جلب و از این راه اطلاعات لازم را به او منتقل کند. البته طراح پوستر اطلاعات دیگری را هم به مخاطبانش منتقل می‌کند بدون این که چیزی را بنویسد یا مستقیماً به آن اشاره کند. می‌پرسی چه‌طوری؟ به‌کمک تصویر و نشانه‌های تصویری.
به پوستر هفدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان نگاه کن! آن را مرتضی اتابکی طراحی کرده. او پوسترهای خوب زیادی برای نمایش‌های مختلف طراحی کرده و جایزه‌های زیادی هم برده. به نظر تو در این پوستر از چه نشانه‌هایی استفاده کرده؟ چیزهایی که در تصویر کشیده، مثل ابر، بال، ستاره و ... هر کدام می‌توانند چه مفهوم‌هایی را به مخاطبان این پوستر منتقل کند؟ آنها مخاطب را به یاد کدام ویژگی کودکی یا نوجوانی می‌اندازند؟
