پرافتخارترین تیم دنیا با 5قهرمانی جام جهانی یا تیمی که در 2 جام جهانی قبلی ناکام بوده؟ کسانی که بهنظریه "برزیل، همیشه برزیل است" معتقدند، به گروه اول تعلق دارند و بر این باورند که این تیم در هر وضعیتی یکی از بهترین تیمهای جهان است اما بررسی تحولات این تیم در ماههای اخیر واقعیت متفاوتی را آشکار میکند؛ برزیل دیگر آن تیم پرستاره سالهای قبل نیست.
شکست برزیل مقابل هلند در یکچهارم نهایی جام جهانی 2010، ناکامی پروژه فدراسیونی بود که میخواست با هدایت دونگا شکست سال 2006 را که باز در مرحله یک چهارم نهایی اتفاق افتاده بود، جبران کند. این مربی جوان اما نه تنها در جام جهانی نتیجه نگرفت که فوتبالش هم با انتقادات زیادی همراه بود.
برزیل در عصر دونگا برای گلزنی به ضدحمله و ضربات ایستگاهی تکیه داشت و او بیشتر بازیکنانی را میپسندید که مانند دوران بازیگری خودش قوای بدنی بالایی داشتند تا مهارت تکنیکی. بدینترتیب برزیلیها نخستین انتظاری که از مانو منزس دارند، برگرداندن هیجان و فانتزی به طلایی پوشان است.
منزس انتخابی عجیب از سوی فدراسیون فوتبال برزیل بود که پس از شکست در آفریقای جنوبی هنوز زیر فشار زیادی قرار دارد. البته با حذف نام مربیانی که با باشگاههایشان قرارداد داشتند یا آنهایی که حاضر به پذیرفتن این مسئولیت سنگین نبودند، گزینههای زیادی برای این فدراسیون باقی نمیماند.
ماموریت اصلی منزس که تنها در چند سال اخیر در فوتبال برزیل مطرح شده، ساختن تیمی است که بتواند جام جهانی 2014 را ببرد، چرا که برای برزیلیها ناکامی در خانه به هیچ وجه پذیرفتنی نخواهد بود. به همین دلیل است که منزس از بدو ورود به سراغ بازیکنان جوان رفت و در فهرست او نام بازیکنان 25 تا 30 سال هم به ندرت دیده میشود.
منزس برای 2 بازی دوستانه مقابل ایران و اوکراین تنها 5 بازیکن از 23 بازیکن حاضر در آفریقای جنوبی را دعوت کرده، ازجمله رامیرس که در جام جهانی جوانترین بازیکن دونگا بود. هرچند او گفته که در به روی بازیکنان مسنتر بسته نیست ولی درصورت درخشش این بازیکنان جوان، بازگشت آنها دشوارتر خواهد شد.
با توجه به اینکه برزیل در مقدماتی جام جهانی هم شرکت نمیکند، امید منزس به صعود تیم امید برزیل به المپیک لندن است تا گروه جوانش فرصت بازی در یک تورنمنت سطح بالا را پیدا کنند ولی با توجه به اینکه آمریکای جنوبی تنها2 سهمیه برای المپیک دارد، برزیل قبل از آن باید بتواند صعود کند.
ایران؛ آزمون سوم
بازی فردا شب، سومین آزمون منزس بهعنوان سرمربی برزیل است. برزیل جدید در نخستین بازی دوستانهاش آمریکا را با 2گل شکست داد و در مسابقهای که جزء بازیهای ملی محسوب نمیشود، آنها تیم ب بارسلونا را با 3 گل مغلوب کردند. نکتهای که در بازی اول برزیل مقابل آمریکا به چشم آمد، بازی روان این تیم و تکیه به مثلثهایی در بخش تهاجمی بود. این روش بازی در دوران دونگا به ندرت دیده میشد. چنانچه یک خبرنگار برزیلی در این باره میگوید:« ما آنقدر به ضدحمله وابسته شده بودیم که دیدن تیمی که در بازی بیش از 600 پاس میدهد، چشمهایمان را خیره میکرد. ما آنقدر به قدرت و سرعت تکیه داشتیم که از دیدن تکنیک و خلاقیت شگفت زده میشدیم.»
بدینترتیب در بازی فردا، حریف تیم ملی، برزیلیتر از جام جهانی بازی خواهد کرد، حتی اگر از نامهایی مثل ژولیو سزار، لوسیو، کاکا، مایکن و لوییز فابیانو خبری نباشد. در این جمع مشهورترین بازیکنان دنی آلوز، روبینیو و پاتو هستند .منزس 2نفر از ستارههای تیمش مقابل آمریکا را هم دعوت نکرده.
پائولو هنریکه گانسو، بازیساز سانتوز بهدلیل مصدومیت و هم تیمیاش نیمار که تا آستانه انتقال به چلسی پیش رفت بهدلیل مسائل انضباطی غایبند اما نامهای دیگری مثل جولیانو، ستاره اینترناسیونال و فیلیپ کوتینیو، بازیکن جوان اینتر برای گرم کردن این بازی حضور دارند. هر چه باشد این تیمی است که برای قهرمانی جام جهانی 2014 دورخیز کرده است.