به گزارش خبرگزاری فرانسه دکتر فرد معاون‌زاده، رئیس این انستیتوی متمرکز بر پژوهش درباره تکنولوژی‌های زیست‌محیطی گفت: شمار کلی دانشجویان حدود 170 تا 175 نفر است. که از این تعداد 100 نفر آنها در این شهر در پردیس دانشگاه زندگی می‌کنند."
اینها اولین ساکنان شهر مصدر هستند که انستیتو هنوز در حال گسترش، اولین بخش آن است.
وب‌سایت این شهر طراحی‌شده، که نامش در عربی به معنای "منشا" است، می‌گوید این شهر 22 میلیارد دلار خرج برخواهد داشت و 6 کیلومتر مربع را خواهد پوشاند و نهایتا 40000 نفر ساکن آن خواهند شد.
این شهر در 17 کیلومتری از مرکز شهر ابوظبی قرار خواهد گرفت. اما در حال حاضر ساختمان‌های انستیتوی مصدر تنها بخشی از شهر هستند که کامل شده‌اند، و ساختن چند بنای دیگر هم آغاز شده است.
پردیس دانشگاه از فاصله دور مانند یک ساختمان منفرد بزرگ قرمز- قهوه‌ای سربرآورده از میان بیابان دیده می‌شود که گروه کوچکی از جرثقیل‌ها در یک طرف آن قرار دارند. اما در دید نزدیک‌تر، جزئیات ساختمان توجه‌‌برانگیز است.
"مرکز دانش" انستیتو، که کتابخانه انستیتو هم در آن قرار دارد، یک سقف قوسی با صفحات خورشیدی دارد، و نمای جلویی آن تقریبا به طور کامل از پنجره ساخته شده است.
حمزه کاظم، معاون اجرایی و مالی انستیتو گفت: "همه پنجره‌ها آفتاب‌گیر دارند تا مانع رسیدن نور مستقیم خورشید به درون شوند و به سرد شدن درون ساختمان کمک شود، در عین حال امکان روشن‌شدن طبیعی درون اتاق‌ها با نور غیرمستقیم خورشید فراهم شود."
ساختمان از جلو مانند یک ماسک غواصی می‌ماند؛ پلکان‌های اصلی درون یک استوانه شیشه‌ای قرار دارند که از ساختمان بیرون زده است، و شبیه بخشی از ماسک غواصی است که بینی را می‌پوشاند.
دانشجویان در ساختمان‌های آجری رنگی مسکن دارند که مانند یک حلقه بیرونی در اطراف پردیس دانشگاه قرار گرفته است. این قوس‌ها و لبه‌های گرد ساختمان‌ها به آنها نمایی تقریبا ارگانیک میدهد.
این ساختمان‌ها روی سقف‌های‌شان دارای صفحات خورشیدی هستند تا انرژی را جمع آوری کنند و بالکن‌های آنها با مشبک‌کاری‌های با طراحی هندسی پوشانده شده‌اند که بیانگر خصوصیات سنتی معماری اسلامی است.
کلاس‌ها و آزمایشگاه‌های انستیتو در یک ساختمان فلز و شیشه‌ای آینده‌گرای بزرگ و مکعبی شکل در مرکز پردیس قرار دارند، و نیمی از سقف این ساختمان نیز با صفحات خورشیدی پوشیده شده است.
دو پهلوی ساختمان با تکه‌هایی از بالشتک‌های هوایی دراز و مستطیلی شکلی به همراه فولاد زنگ‌نزن بازتاب‌دهنده در پشت آنها پوشیده شده است؛ طراحی که به مقصود کاهش مصرف انرژی صورت گرفته است. این طراحی نور مستقیم خورشید را از ساختمان دور نگه می‌دارد، به سرد کردن ساختمان کمک میکند، و همچنین میزان نور بازتابیده به خیابان‌ها را کاهش میدهد.
کاظم می‌گوید: "پیاده‌رویهای سایبان‌دار و خیابان‌های باریک میزان درخشندگی و جذب نور خورشید را کاهش می‌دهند. جهت‌گیری قطری خیابان‌ها و فضاهای عموی امکان بهترین استفاده را از نسیم سرد شب فراهم میکند و اثر بادهای داغ روز را کاهش میدهد."
این پردیس همچنین دارای یک گونه مدرن بادگیر است، ساختمانی که جزو معماری سنتی منطقه است. این بادگیر فولادی با لوله‌های بزرگ که در مرکز آن قرار دارد نسیم‌ها را می‌گیرد و آنها به سطح خیابان می‌رساند و باعث خنک‌شدن آنها می‌شود.
معاون‌زاده به وببلاگ یکی از دانشجویان در مورد زندگی در این پردیس اشاره میکند، که می‌گوید: "گاهی احساس می‌‌کنم درون یک سفینه فضایی در میان بیابان هستم."
به گفته معاون‌زاده شهر مصدر نهایتا به یک "بستر آزمایشی برای تکنولوژی‌هایی" بدل خواهد شد که انستیتو بر روی آنها پژوهش انجام میدهد.
معاون‌زاده که 39 سال رئیس برنامه توسعه و تکنولوژی انستیتو تکنولوژی ماساچوست بوده است در ماه ژوئیه به عنوان رئیس به انستیتو مصدر پیوست. انستیتو تکنولوژی ماساچوست دارای قرارداد همکاری با انستیتو مصدر است.
معاون‌زاده می‌گوید هدف انستیتو مصدر "تربیت مهندسانی است که جهت‌گیری‌شان به سوی پژوهش و توسعه" از نوع مورد نیاز منطقه خلیج فارس است که از لحاظ منابع مالی ثروتمند است اما با کمبود نیروی کار مواجه است.
به گفته او بنابراین دانشجویان تشویق می‌شوند بیشتر از دوره‌شان را به گرفتن کلاس‌ها اختصاص ندهند و بقیه آن را صرف پژوهش کنند.
این انستیتو دارای رشته‌های گوناگون فوق‌لیسانس است و امسال یک برنامه دکتری را نیز ارائه کرد. به گفته معاون‌زاده اولین دوره دانشجویان انستیتو مصدر در سال 2011 فارغ‌التحصیل خواهند شد.
همه این دانشجویان بورسیه دارند و حدود 20 تا 25 درصد آنها اماراتی هستند.
معاون‌زاده می‌گوید در حالی که در قرن نوزدهم تمرکز عمده بر کشاورزی و در قرن بیستم تمرکز اصلی بر صنعت و توسعه بود، "قرن بیست و یکم قرنی خواهد بود که به محیط زیست توجه خواهد داشت."
بنابراین به گفته او "تمرکز پژوهش های ما عمدتا بر موضوعاتی خواهد بود که با تغییرات آب وهوایی، محیط زیست، تکنولوژی‌های پاک و تکنولوژی‌های تداوم‌پذیر مربوط هستند."
"گزارش نفت و گاز سال 2010 ابوظبی" می‌گوید این امیرنشین 82 میلیون بشکه ذخیره نفتی ثابت‌شده - 95 درصد منابع نفتی امارات متحده عربی- دارد و هفتمین کشور نفت‌خیز جهان به حساب می‌آید.
اما ابوظبی قصد دارد علاوه بر نفت به مرکز انرژی‌های تجدیدپذیر هم بدل شود.
به گفته معاون‌زاده این امیرنشین می‌خواهد با سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر موقعیت خود را در تجارت انرژی که در آن تخصص دارد، حفظ کند.
او می‌گوید: "آنها تجارت انرژی را می‌شناسند،و بنابراین با تنوع بخشیدن به بخش انرژی می‌توانند با سرعت بیشتری به نتیجه برسند."
