آدم وقتی به گرفتاری در این عمق زیاد فکر می کند و عدد 622 متر زیر زمین، ناخودآگاه یاد کتاب و فیلم "80 فرسنگ زیر دریا" میافتد. اگرچه اینجا زیر زمین است و نه زیر دریا.
33 کارگر معدن، پنج شنبه، 14مرداد (5 اوت 2010) با ریزش معدن سن خوزه ، زیر زمین گرفتار شدند.
دو روز بعد در 16 مرداد با ریزش مجدد عملیات نجات با مشکل رو به رو شد.
سابقه و تعقیب ماجرا:
کپسول نجات معدنچیان شیلی آماده بهره برداری شد
ادامه عمیات نجات معدنچیان در شیلی
حفر سومین تونل برای نجات معدنچیان محبوس
امیدهای تازه برای نجات سریعتر معدنچیان شیلی
معدنچیهای شیلی میهمان منچستریونایتد
و حالا با انواع برنامه ریزیها و زمینه سازیها در طی این مدت این افراد امروز یکی، یکی به سطح زمین آورده میشوند، تقریبا یک ماه زودتر از تخمین اولیه.
خوشبختانه برنامه نجات که باعث شد معدنچیان زودتر از زیر خروارها خاک و سنگ به هوای ازاد برسند تا لحظه تنظیم خبر با موفقیت پیش رفته است.
در طی این مدت اتفاقهای جالبی هم برای آنها رخ داد. یکی پدر شد،
دیگری اگر پایش به زمین برسد باید پاسخگوی همسر اولش باشد چون مشخص شد همسر دیگری نیز دارد و ....
زیر زمین بودن باعث شده تا آنها وزن از دست بدهند و این موضوع نکته مثبت به حساب میآید
امدادگران معتقد بودند اگر حفرهها باریک باشد در بیرون کشیدن این افراد وزن کمتر و باریک بودنشان موثر است.
تعداد آنها و اینکه از حادثه جان سالم بهدر بردهاند 17 روز بعد از ریزش با پیدا شدن یادداشتی از یکی از معدنچیان توسط گروه نجات، مشخص شد.
و حالا معدنچیانی که هرکدامشان کم یا بیش با افسردگی؛ ترس و نگرانی دست و پنجه نرم میکردند یکی یکی به بالا کشیده میشوند.
به طور حتم تا لحظه آخر هم این ترس برای انها که هنوز زیر زمیناند خودنمایی میکند که مبادا اتفاقی بیفتد و ....
برای بالا آوردن این افراد کپسولی مخصوص طراحی شده که بخش بالایی آن در صورت بروز موارد اضطراری جدا می شود و فرد دوباره در بخش وسطی کپسول به عمق زمین برمیگردد.
هر نفر پیش از بیرون آمدن لباسی خاص و ضد آب میپوشد و به سطح میآید. البته قبل از همه اینها کپسول سه بار امتحان شده است.
یک بار خالی از هر باری به عمق فرستاده شد، سپس با داشتن بار برای تست تحمل وزن، به پایین فرستاده شد و بار سوم با حضور یک انسان در کپسول، امنیت و کارکردش امتحان شد.
با اطمینان از وضعیت کپسول یک امدادگر نظامی به معدنچیان زیر زمین پیوست تا آنها را به سه گروه تقسیم کند و نیز تا آخرین لحظه کنار افرادِ باقیمانده، باشد و خدمات مورد نیاز را ارائه کند.
سه گروه موردنظر براساس توانایی و دانش افراد درخصوص فناوری و چگونگی استفاده و کنار آمدن با آن، ضعیف ترین افراد و قدرت مندترین تعیین میشوند و به همین ترتیب تقسیم بندیشان به سطح زمین فرستاده می شوند.
آنها از دمای 36 درجه معدن به دمای 8 تا 18 درجه سطح میآیند و مسیر 622متری را در عرض 15 تا 20 دقیقه یعنی با سرعت 1متر در ثانیه طی می کنند.
بیمارستان امدادی
هر فرد بعد از این که به سطح زمین رسید بالافاصله به بخش بررسی اضطراری وضعیت پزشکی میرود که یک پزشک و دو پرستار چکش می کنند و در صورت موارد اورژانسی به نزدیکترین بیمارستان در کوپیاپو فرستاده
می شود.3هلیکوپتر در محل آماده اند. از این بخش که منطقه تریاژ نامیده شده فرد از طریف کریدوری 50 متری به بیمارستان امدادی که در محل ایجاد شده یا بخش ثبات وضعیت ،فرستاده می شود .در این قسمت نجات یافته می تواند دو دقیقه یا یک یا دو نفر از اعضای خانوادهاش دیدار کند.
معدنچیان حدود 2 ساعت در این محل یا بخش تثبیت و ضعیتشان میمانند.بیشترین موردی که در بین معدنچیان تا به حال دیده شده مشکل پوستی بوده است.
البته چون مدت ها نور افتاب به آنها نخورده پزشکان ویتامین دی برایشان تجویز می کنند که در صورت نیاز به صورت قطره به آنها داده می شود. دندانهایشان نیز چک می شود.در این مرحله از نظر روحی نیز تحت درمان وقرار گرفته و شماوره می گیرند.در بیمارستان امدادی 3 پزشک، یک روانشناس، 2 پرستار و 4 دستیار حضور دارند.
دیدار با خانواده
بعد از معاینههای پزشکی در بیمارستان امداد افراد به بخش استراحت فرستاده می شوند .روانشناسان گفته اند تعداد افراد خانواده برای هر معدنچی به این خاطر به دو نفر محدود شده چون اغلب کشانی که دور از خانواده و گرفتار بوده اند بعد از طی یک مدت طولانی بیشتر ترجیح می دهند با تعداد کمی از نزدیکترین افراد خانواده دیدار داشته باشند تا با تعداد زیاد.
بیمارستان
پس از همه این مراحل فرد نجات یافته با هلیکوپتر به بیمارستان نظامی در 40 کیلومتری محل نجات فرستاده می شود .این محل در نزدیکی بیمارستان منطقه ای قرار داد.در انجا پزشکان به مدت 48 ساعت معنچیان را تحت نظر می گیرند.اگر بعد از 48 ساعت وضعیت سلامتشان خوب باشد می توانند نزد خانوادههایشان بروند و اگر خودشان بخواهند تحت درمان و مشاوره روحی، روانی قرار خواهند گرفت.
34 کانتینر بخش تریاژ، بیمارستان امدادی و محوطه استراحت را که نجاتیافتگان با خانوادههایشان دیدار میکنند، تشکیل می دهد. رئیس جمهور شیلی از اولین لحظه در محل حاضر شد و عملیات را پیگیری میکند.
برای نجات این افراد یک گروه 10 نفرهاز کارکنان تعاونی ملی مس شیلی، دو کارشناس محلی نجات معدن و سه امدادگر نیروی نظامی شیلی با هم کار کرده و می کنند. یکی از همین امدادگران به زیر زمین فرستاده شده است.
1. محل آمادهسازی 2. محل ورود و خروج کپسول برای نجات 3. منطقه تریاژ 4. بیمارستان امدادی 5. دیدار با خانواده 6. بیمارستان