به گزارش ایسنا، به گفته دانشمندان، یافته فوق، چگونگی عملکرد پروتئین موسوم به CXCR4 و شیوهی کنترل فعالیت آن را مشخص میکند.
«رایموند استیونس» پژوهشگر این تحقیق از یک موسسه تحقیقاتی در کالیفرنیا گفت: هیچ کس نمیداند که ساختار این گیرنده به چه چیزی شباهت دارد. تشخیص ساختار این گیرنده گامی کلیدی در متوقف کردن فعالیت آن محسوب میشود.
استیونس و دانشمندان دیگر با صرف 3 سال وقت و استفاده از یک تکنیک عکسبرداری موسوم به بلورنگاری پرتو ایکس، متوجه شدند که مولکولهای CXCR4 به شکل دوتایی هستند. این زوجها به گیرنده اجازه میدهند تا سیگنالهایی را از خارج سلول دریافت کند.
وی ادامه داد: با شناختن این که CXCR4 به چه ساختاری شبیه است، میتوان مکان استقرار آن را مسدود کرد. این موضوع شبیه پر کردن سوراخ کلید با چسب به منظور از کار انداختن قفل است.
CXCR4 بخشی از یک خانوادهی پروتئینی است که سیگنالها را از داخل سلولها به خارج منتقل میکند. تاکنون داروهای بسیاری این گروه پروتئینها را به علت آن که فرایندهای بنیادی مانند رشد سلول و تولید هورمون را کنترل میکنند، هدف قرار دادهاند.
پژوهشگران شناخت طولانی مدتی از فعالیتهای CXCR4 در سیستم ایمنی و تحریک حرکت سلول داشتهاند. این پروتئین هنگامی که سیگنالهای سلولهای دیگر به درستی کار نمیکنند، میتواند منجر به رشد و انتشار سلولهای سرطانی شود و با کمک کردن به ویروس عامل ایدز(HIV) در چسبیدن و ورود به سلولها زمینهی عفونت گلبولهای سفید خون را فراهم میکند.
استیونس افزود: در حال حاضر لازم است پژوهشگران راهی دارویی پیدا کنند تا این پروتئین را کنترل کرده و با مختل کردن عملکرد آن از رشد سرطان و عفونت HIV جلوگیری کنند.