این در حالی است که کارشناسان محیط‌زیست از این مجوز به‌عنوان عقب‌نشینی سازمان حفاظت‌زیست در برابر شرکت نفت یاد کرده و اعلام می‌کنند که هرگونه دخالت و عملیات غیرمسئولانه در پارک ملی کویر خطر انقراض یوزپلنگ را که زیستگاهش محدود به ایران است، دو چندان می‌کند.
اکبر همدانیان که سال‌ها فعالیت روی پروژه یوز و گورخر ایرانی را در پیشینه کاری خود دارد، در این باره به همشهری گفت: متأسفانه مدت‌هاست که زنگ تخریب زیستگاه‌های کشور و به تبع آن نابودی حیات وحش به صدا در آمده است و ازهمین‌رو، بسیاری از زیستگاه‌ها و مناطق حفاظت شده عملکرد خود را از دست داده‌اند. پارک ملی کویر هم به‌شدت تخریب شده به همین دلیل این تصور برای برخی ایجاد شده که این پارک دیگر ارزش و اعتباری ندارد.
وی با تأکید بر اینکه تخریب منابع تجدیدناپذیر تحت هر شرایط و عنوانی که باشد، مردود است، تصریح کرد: وقتی منطقه‌ای به‌عنوان پارک ملی یا منطقه حفاظت شده اعلام می‌شود، به معنای آن است که هیچ سازمان و نهاد یا فرد حقیقی یا حقوقی نباید در منطقه مورد نظر مجوز معدن یا اکتشاف یا طرح‌های دیگر را صادر کند مگر آنکه مسئولان زیستگاه‌ها و سازمان حفاظت محیط‌زیست به این نتیجه رسیده باشند که این منطقه عملکرد خود را از دست داده است.
سازمان حفاظت محیط‌زیست با توجه به تعهدات بین‌المللی موظف است مانع هرگونه دخالت غیرمسئولانه در پارک ملی شود. هومن جوکار هم که بیش از 8 سال با پروژه حفاظت یوز همکاری داشته است، ضمن ابراز تأسف از صدور مجوز برای عملیات اکتشاف نفت در پارک ملی کویر، گفت: صرف‌نظر از پیامدهای نامطلوب استخراج نفت بر این پارک، تردد خودروها، حمل‌ونقل و احداث جاده در محدوده پارک می‌تواند آرامش و امنیت این زیستگاه را به کلی از بین ببرد.
این کارشناس محیط‌زیست مشکل اصلی را فشارهای فراوان دستگاه‌های اجرایی بر سازمان محیط‌زیست و ضعف این سازمان در مقابل خواسته‌های این دستگاه‌ها دانست و افزود: هر جا پای طرح عمرانی در میان باشد سازمان حفاظت محیط‌زیست به‌رغم آنکه از نظر قانون جایگاه قدرتمندی دارد، عقب نشینی می‌کند. نمونه آن همین صدور مجوز برای عملیات اکتشاف در پارک ملی کویر است؛ پارکی که از زیستگاه‌های اصلی یوز پلنگ است .
