حمیدرسایی در رقابت با علی مطهری برای عضویت در هیأت نظارت بر مطبوعات تنها 5 رأی آورد و مطهری 90 رای. اگرچه حمیدرسایی بعدا در یادداشتی که در سایت خود منتشر کرد ادعا کرده بود در این انتخابات، ائتلافی پشت پرده بین رئیس مجلس و جریان اصلاح طلب بهارستان صورت گرفته بود تا مطهری بهعنوان نماینده ناظر قوه قانونگذاری به هیأت نظارت بر مطبوعات راه یابد؛ ائتلافی که براساس ادعای رسایی، لاریجانی فرصت تصمیم فراکسیونی را فراهم نکرده است تا علی مطهری بهعنوان گزینه مورد نظر اصلاحطلبان و جریان منتقد دولت به هیأت نظارت راه یابد.
در آن انتخابات صرفنظر از رأی فراکسیون اقلیت مجلس، جمع زیادی از اعضای فراکسیون اصولگرایان نه رسایی و نه کامران، نماینده سابق قوه قانونگذاری در هیأت نظارت را برای عضویت در این هیأت انتخاب نکردند. این رأی در آستانه برگزاری انتخابات هیأت رئیسه فراکسیون اصولگرایان چه نشانهای میتواند برای انتخاب هیأت رئیسه فراکسیون اصولگرایان باشد؟
حمیدرسایی نوشته است که باید پیش از تصمیمگیری اصولگرایان در صحن علنی، جریان اصولگرا درباره معرفی نامزد واحد خود برای هیأت نظارت بر مطبوعات، تصمیم فراکسیونی میگرفت و «اساسا فراکسیون را برای این مواقع تشکیل دادهایم! اگر در این مواقع هم فراکسیون اصولگرایان تشکیل نشود پس به چه درد میخورد»؟ اما رسایی رأی اعضای فراکسیون متبوع خودش را هم نداشت. از 90عضو فراکسیون متبوعش تنها 5 نفر به او رأی دادند.
در مقابل، علی مطهری در دلیل انتخابش بهعنوان عضو ناظر مجلس بر هیأت نظارت بر مطبوعات تحلیل جدیدی از آرایش سیاسی مجلس ارائه داده است.
او که چندی پیش در واکنش به شایعه اخراجش از فراکسیون اصولگرایان مجلس گفته بود قصد دارد فراکسیونی متشکل از اصلاحطلبان و اصولگرایان تشکیل دهد، حالا از مرز فراکسیون اصولگرایان و اصلاحطلبان عبور کرده و گفته است دستهبندی صحیح در مجلس آن است که نمایندگان را به دو گروه عقلگرا و احساس گرا تقسیم کنیم و در تعریف این دستهها افزوده است: گروه عقلگرا مرکب است از بخش قابل توجهی از اصولگرایان و بخش عمدهای از اصلاحطلبان و گروه احساسگرا را اصولگرایان موسوم به حامی دولت تشکیل میدهند.
مطهری ادامه داده است: گروه عقلگرا برای تفکر، اندیشه، رعایت مصالح کشور و تمکین در مقابل قانون، مسائل را با معیار عقل ارزیابی کرده و برای قضاوت منصفانه و بدون تعصب اهمیتی ویژه قائل است و درمقابل، گروه احساسگرا برای میزانی به نام عقل، استقلال رأی و تجزیه و تحلیل عقلانی مسائل اهمیت کمتری قائل است.