با وجود اینکه باراک اوباما مدت کوتاهی است که رئیس‌جمهوری آمریکاست، یک سال پس از آنکه وی برنده جایزه صلح نوبل شد، راسل گلدمن، خبرنگار شبکه خبری «ای‌بی‌سی» در گزارشی اعلام کرد که بیشتر آمریکایی‌ها از خودشان می‌پرسند: «با کارهایی که اوباما انجام داده، اکنون صلح و ثبات در کدام کشور برقرار شده است؟»
کمیته نوبل در تاریخ 9 اکتبر 2009 میلادی، جایزه صلح را به خاطر تلاش‌های فوق‌العاده اوباما به‌منظور تقویت دیپلماسی بین‌المللی و گسترش همکاری میان جوامع به وی اهدا کرد. گلدمن در گزارش خود می‌نویسد: تورب جورن جگلند رئیس کمیته جایزه نوبل گفته است که اوباما به‌دلیل کارهایی که انجام داده بود به‌عنوان برنده انتخاب نشد بلکه برای وعده‌هایی که به‌منظور دستیابی به موفقیت می‌داد برگزیده شد. جیمی کارتر، رئیس‌جمهوری پیشین آمریکا که جایزه صلح نوبل 2002میلادی را دریافت کرده بود، در این رابطه می‌گوید: اوباما به خاطر دیدگاه و تعهدی که داشت، شایسته دریافت این جایزه بود.
اوباما چگونه با اعمالش نشان داد که اعتماد کمیته نوبل به وی کار درستی بوده است؟
کمیته نوبل اطمینان دارد که اوباما در راه رسیدن به اهدافش موفق می‌شود اما رئیس‌جمهوری آمریکا تاکنون به چه موفقیت‌هایی دست یافته است؟ گلدمن به اقدامات مثبتی که او انجام داده اشاره می‌کند.
همچنین گلدمن متذکر می‌شود: اگر بخواهیم به شکست‌ها و ناکامی‌های اوباما در زمینه سیاست خارجی اشاره کنیم، می‌توانیم بگوییم که جنگ‌ها و درگیری‌ها در افغانستان در حال افزایش است. عراق همچنان در آتش جنگ می‌سوزد و اوباما هم تلاش می‌کند تا از شکست مذاکرات صلح خاورمیانه که اکنون در مراحل ابتدایی قرار دارد، جلوگیری کند. حملات موشکی هواپیماهای بدون سرنشین آمریکا در خاک افغانستان و پاکستان افزایش یافته و مواجهه و رویارویی با کره‌شمالی هم بیش از پیش حاد شده است. وی می‌افزاید: علاوه بر این، شعله‌های جنگ در سومالی، آفریقا، آسیا و آمریکای جنوبی که به دلایل مذهبی، خصومت‌های قبیله‌ای، فقر و دزدی دریایی شروع شده، در حال زبانه کشیدن است.
اینکه اوباما سعی می‌کند از آغاز جنگ‌های دیگر جلوگیری کند، اقدام مثبتی به حساب می‌آید اما وی مشکلات افغانستان، عراق و پاکستان را کمتر مورد بررسی قرار داده و شواهد نشان می‌دهد که میزان درگیری‌ها در افغانستان و پاکستان به جای اینکه کاهش یابد، در حقیقت در حال افزایش است.
رئیس‌جمهوری آمریکا متعهد شده است که 47هزار سرباز اضافی دیگر به افغانستان اعزام کند. گرچه اوباما گفته است که جولای 2011 میلادی نیروهای آمریکایی را از آن کشور خارج خواهد کرد اما وی توضیح داد که خروج سربازان ایالات‌متحده از افغانستان به شرایط جنگ در آنجا بستگی دارد و حتی اگر خارج شدن این نیروها در آن زمان آغاز شود، سربازان آمریکایی تا چندین سال دیگر هم در افغانستان حضور خواهند داشت.
گلدمن در گزارش خود می‌نویسد: واشنگتن با اجرای راهبرد افزایش نیرو در افغانستان، به سختی می‌تواند صلح را در آن کشور برقرار کند. از اکتبر 2009 میلادی تاکنون، تقریبا 500 سرباز آمریکایی و 500سرباز دیگر از نیروهای ائتلاف غرب در آن کشور کشته شده‌اند. باب وودوارد هم در کتاب خود با نام «جنگ‌های اوباما» می‌نویسد: پنتاگون در همین حال به‌دنبال آن است که در افغانستان حضوری همیشگی و دائمی داشته باشد.رابرت گیتس، وزیر دفاع آمریکا، در این باره با اطمینان می‌گوید: ما برای همیشه از افغانستان خارج نمی‌شویم و اوباما هم با فروتنی در برابر تمام خواسته‌های ارتش سر تعظیم فرود می‌آورد.
همانطور که گلدمن به این موضوع اشاره می‌کند، حملات هواپیماهای بدون سرنشین ایالات متحده در پاکستان افزایش یافته است. براساس گزارش جیسون دیتز، خبرنگار آنتی‌وار، از هنگامی که اوباما به‌عنوان رئیس‌جمهوری آمریکا انتخاب شده است، بیش از هزار نفر از مردم پاکستان بر اثر حملات هواپیماهای بدون سرنشین کشته شده‌اند. اکثر کسانی هم که جان خود را از دست داده‌اند، غیرنظامیان بی‌گناه بوده‌اند. جنگ و درگیری میان سربازان ناتو و شبه‌نظامیان طالبان در جنوب غرب پاکستان اخیرا افزایش یافته است. حتی گمان می‌رود بعضی از پیمانکاران ناتو در تانکرهای سوختی که به مقصد افغانستان در حال حرکت بودند، بمب کار گذاشتند و آنها را منفجر کردند. اگر چه اوباما تاریخ 31 آگوست را پایان عملیات نظامی نیروهای ایالات متحده در عراق اعلام کرد اما جنگ در آن کشور همچنان ادامه دارد.
رئیس‌جمهوری آمریکا همچنین دستور افزایش حملات هواپیماهای بدون سرنشین در داخل خاک یمن را صادر کرده است. با وجود اینکه او با صدور فرمانی خواستار بسته‌شدن بازداشتگاه خلیج گوانتانامو در تاریخ 22 ژانویه 2010 میلادی شد اما نتوانست آن زندان مخوف را تعطیل کند. وی بر این امر اصرار می‌ورزد که حق دارد دستور ترور هر کسی را در هر جای جهان بدهد، حتی اگر این فرد یک شهروند آمریکایی باشد. فهرست کارهایی که اوباما باید آنها را انجام دهد به همین صورت ادامه می‌یابد اما هیچ کدام از آنها اقدامات صلح‌آمیزی به حساب نمی‌آیند.
از هنگامی که اوباما به‌عنوان رئیس‌جمهوری آمریکا انتخاب شد، صدای فعالان مخالف جنگ بسیار کمتر به گوش می‌رسد. این موضوع بیشتر به‌دلیل آن است که احتمالا گروه‌های مشهور مخالف جنگ در جناح چپ هستند و رابطه نزدیکی با اوباما دارند. هنگامی که گلدمن با کارتر و ال‌گور- که از برندگان سابق جایزه صلح نوبل به حساب می‌آیند- و «کمیته خدمت به دوستان آمریکایی» تماس گرفت، آنها از هر گونه اظهارنظر در مورد فرارسیدن سالروز اهدای جایزه نوبل به اوباما خودداری کردند.با وجود این، تمام فعالان مخالف جنگ آمریکا ساکت ننشسته‌اند. دانا بالیکی هماهنگ‌کننده گروه تبلیغات ملی «کود پینک» که از زنان آمریکایی مخالف جنگ تشکیل شده است، در مصاحبه با گلدمن گفت: ما از دست اوباما ناراحت هستیم.
او نتوانسته پس از دریافت جایزه نوبل به وعده‌هایش عمل کند. در مورد اینکه رئیس‌جمهوری آمریکا شایستگی دریافت جایزه صلح نوبل را دارد، شک و تردیدهای زیادی وجود دارد. وی افزود: ما شاهد افزایش سربازان ایالات متحده در افغانستان هستیم و شاهد خروج این نیروها از عراق بودیم اما مقامات آمریکایی در اظهاراتی دو پهلو و فریبنده از یک سو از خارج کردن سربازانشان از عراق صحبت می‌کنند، در حالی که تعداد مزدوران و ارتش‌های خصوصی در آن کشور را افزایش داده‌اند و این کار با صرف هزینه‌ها و دلارهای هنگفت صورت گرفته است. پس می‌توان گفت که در نتیجه سیاست‌های غلط اوباما، هزاران نفر از مردم در افغانستان، عراق و پاکستان کشته شده‌اند.
سیندی شیهان هنگامی که می‌خواست با جورج بوش، رئیس‌جمهوری پیشین آمریکا ملاقات کند تا در مورد کشته شدن پسرش در جنگ عراق از وی توضیح بخواهد، رسانه‌های ملی ایالات متحده او را همراهی می‌کردند. سیندی شیهان نظر مساعدی درباره اوباما هم ندارد و اخیرا اظهار داشت که اوباما هم مانند بوش منفور است.اگر چه شیهان در تمام سفرهای اوباما به‌دنبال او است اما هیچ کس با خواندن روزنامه‌های جریان اصلی نمی‌تواند به این موضوع پی ببرد به‌دلیل آنکه خبرنگاران هم به‌طور کل طرفدار حزب دمکرات هستند. سیندی شیهان با اشاره به این موضوع مشاهده می‌کند که در زمان ریاست‌جمهوری اوباما، بسیاری از افراد تحمل مبارزات فعالان مخالف جنگ را ندارند.
the new american
