این تعداد نسبت به سال گذشته، به گفته وزیر ارشاد، رشد قابل ملاحظهای داشته است چرا که در سال 88 فقط
47 سازمان در برگزاری هفته کتاب مشارکت داشتهاند. بنابراین میتوان نتیجه گرفت هفته کتاب امسال، هفته باشکوهتری باشد اما این 65 نهاد کدامها هستند و هر کدام قرار است چه کنند؟
وزیر ارشاد و معاون فرهنگیاش در نشست صبح دیروز بهطور مشخص به این نهادها اشاره نکردند که البته ضرورتی نیز ندارد اما بدون شک و مثل همیشه، صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران نیز یکی از این 65 تا خواهد بود؛ سازمانی که یک تفاوت بزرگ با همه 64 نهاد دیگر دارد: صداوسیما یک رسانه است؛ درواقع چندین رسانه است؛ رسانهای که دامنه گسترشاش از قلب پایتخت تا دورافتادهترین روستاهای کشور، از کودکان (و حتی نوزادان) تا کهنسالترین مردان و زنان و از متخصصترین پزشکان تا رانندگان خودروهای سنگین در جادههای کشور را دربرمیگیرد.
صداوسیما مجموعهای از چندین رسانه قدرتمند و فراگیر است؛ چندین شبکه رادیویی با هدفهای مختلف و مخاطبان مختلف که بهطور شبانهروزی برنامه دارند؛ چندین شبکه تلویزیونی به همین ترتیب و چندین کانال رادیویی و تلویزیونی که برای کشورهای دیگر برنامه پخش میکنند.علاوه بر اینها، صداوسیما سازمانی هنری نیز هست؛ سازمانی که درواقع سینما هم هست.
تعداد فیلمهای سینماییای که از تلویزیون پخش میشود، حالا آنقدر زیاد است که جای خالی سینما را کاملا پرکرده و بدون تردید یکی از دلایل (البته کوچک) رکود سینما و خالی ماندن سالنها، حتما وجود تلویزیون - با فیلمهای خارجی معمولا اکشن و معمولا آمریکایی - است.
با این اوصاف آیا رسانه ملی، یکی از 65 نهادی است که قرار است در برگزاری هفته کتاب به وزارت ارشاد کمک کند؟ رسانه ملی اگر بخواهد، چنان در این عرصه میتواند مؤثر و مفید باشد که همه 64 سازمان دیگر را میتوان به راحتی و با خیال راحت به حال خود گذاشت تا وظایف اصلیشان را انجام دهند. رسانه ملی اگر بخواهد، در کتابخوان کردن مردم، یکتنه برابر است با 65 نهاد، چرا که رسانه ملی، یک رسانه است.
با این همه نقش صداوسیما در هفته کتاب تنها کمی پررنگتر از وقتهای دیگر است و با آنچه میتواند باشد، فاصلهای نجومی دارد. کافی است به مجموعههای تلویزیونی و تلهفیلمها و تلهتئاترهای رنگارنگی که از شبکههای مختلف تلویزیون پخش میشود توجه کنیم. هیچ موضوعی نیست که مجموعهای برایش ساخته نشده باشد، مگر کتاب (به جز مجموعه کتابفروشی هدهد به کارگردانی مرضیه برومند.) در هیچ مجموعهای و فیلمی آدمی در حال مطالعه نمیبینیم و هیچ دکوراسیون در هیچ منزلی (که همواره نمایشگاهی از مبلها و پردهها و فرشهای گوناگوناند) کتابخانه نیست.
تلویزیون اگر هم گاهی به کتاب توجه میکند، به شکل کاملا مستقیم و برای رفع تکلیف، تنها برای مخاطبان خاص، در شبکه 4 است؛ مخاطبانی که خود به قدر کفایت به کتاب توجه دارند و نیازی به تشویق برای کتابخوانی ندارند.رسانه ملی یکی از سازمانهایی که در برگزار کردن هفته کتاب مشارکت دارد نیست، تنها سازمانی است که باید همواره و نه فقط در هفته کتاب، به کتاب بپردازد.