در سفر به دورترین نقطه آسیا،ذوب آهن هم مثل همشهریاش سپاهان، فینال لیگ قهرمانان را واگذار کرد تا انتظار 18 ساله باشگاههای ایرانی برای قهرمانی طولانیتر شود. آنچه حسرت این ناکامی را برای شاگردان ابراهیمزاده بیشتر میکند این است که شکست سئونگنام برای آنها دور از دسترس نبود. تیمی که در راه فینال، الاتحاد، بنیادکار، پوهانگ و الهلال را پشت سر گذاشته بود، بیش از آنکه مغلوب برتری حریف کرهای شود، تاوان چند اشتباه فردی و اتفاقات بازی را داد و در نهایت تن به شکست 3 بر یک داد.
شاید مهمترین اتفاقی که سناریوی این فینال را به نفع سئونگنام تغییر داد، زدن گل اول بازی بود. این در حالی بود که بهنظر میرسید ابراهیمزاده هم ارزش زدن گل اول در فینال را بهخوبی میداند و به همین دلیل از تیمش خواسته بود که بازی را تهاجمی شروع کند.
نتیجه بازی رو به جلوی ذوب آهن در 10 دقیقه نخست، ضربات سر خلعتبری و طالبی بود که خطراتی جدی محسوب نمیشد. بعد از آن سئونگنام برای دقایقی سعی کرد بازی را به تعادل بکشاند ولی حملات ذوب آهن از دقیقه 20 یک بار دیگر اوج گرفت. نتیجه چند ضربه ایستگاهی و کرنر متوالی ضربه سر ایگور کاسترو بود که اگننوفسکی، کاپیتان استرالیایی سئونگنام قبل از ورود به دروازه دفع کرد. اما 5دقیقه بعد همین بازیکن که یکی از نامزدهای عنوان بهترین بازیکن آسیا هم هست توانست دروازه ذوب آهن را باز کند.
گل سئونگنام روی یک اوت دستی بلند به دست آمد؛ ترفندی که فوتبال ایران را میتوان پیشگام آن در آسیا دانست. ضربه سر اول را مدافع جلوآمده کرهای زد و وقتی سیدمحمدحسینی نتوانست توپ را از محوطه 6 قدم دور کند، اگننوفسکی زودتر از گردان و مدافعان ذوب به توپ رسید و با نوک پا دروازه را باز کرد.
این گل شوک بزرگی برای بازیکنان ذوبآهن بود که در مجموع بهتر از حریف بازی کرده بودند و بازی شان برای دقایقی افت کرد. در دقیقه 45 اما ذوب دوباره خطرساز شد و با ضربه حسینی از داخل محوطه جریمه فاصله کمی تا زدن گل تساوی داشت.
باز هم ضربه ایستگاهی
ذوب، نیمه دوم را تهاجمی شروع کرد و این به سئونگنام فرصت داد که ضدحملات خطرناکی تدارک ببیند. مولینای کلمبیایی از فضایی که داشت بهخوبی استفاده کرد و در این دقایق دفاع ذوب را چندبار به هم ریخت. نتیجه یکی از نفوذهای مولینا، شوت خطرناک او بود که با شیرجه گردان به کرنر رفت؛ اتفاقی که پایه گل دوم سئونگنام را ریخت. تیم کرهای یک بار دیگر از برتری قدیاش استفاده کرد و این بار با ضربه سر بیونگ کوک به گل رسید.
پس از این گل ، ابراهیمزاده برای تقویت خط میانیاش سینا عشوری را به جای شاهین خیری به زمین فرستاد. ذوبآهن نتیجه حملاتش را سرانجام در دقیقه 67 گرفت، وقتی خلعتبری در ریباند ضربه کاسترو زودتر از دیگران به توپ رسید و با ضربه سر دروازه سئونگنام را باز کرد.
اسماعیل فرهادی تعویض بعدی ذوبآهن بود که پس از گل به جای رجبزاده به زمین رفت و ابراهیمزاده امیدوار بود با این تغییر به گل تساوی برسد ولی خط دفاع سئونگنام به رهبری اگننوفسکی کم اشتباه بود و بهخوبی دربرابر حملات ذوب مقاومت کرد.
بهترین فرصت ذوب برای زدن گل تساوی در دقیقه 80 بهوجود آمد که حدادی فر سانتر ایگور کاسترو را به گوشه دروازه زد ولی دروازهبان آماده سئونگنام توپ را به کرنر فرستاد. 3 دقیقه بعد سئونگنام به گل سوم رسید تا امیدهای ذوب برای جبران کاملا از بین برود.
در میان حملات ذوب، سرانجام یکی از ضدحملات حریف بهثمر رسید تا تیمی که در 11 بازی قبلی 5 گل خورده بود، در فینال برای سومین بار تسلیم شود. این پایانی بود بر آرزوی قهرمانی ذوب آهن که پس از طی مسیری دشوار برای نخستین بار به فینال لیگ قهرمانان آسیا رسیده بود.