معروفترین اثر او تاریخ مفصل روم قدیم نام دارد که یکی از کاملترین کتب تاریخی درباره روم است. مومزن، علاوه بر فعالیتهای علمی، در صحنه سیاست هم فعال بود و به نمایندگی مجلس آلمان نیز رسید. وی به لیبرالهای سست عنصر اعتقادی نداشت، از زمیندارهای فئودال آلمانی منزجر بود و طبقه کارگر را بیاراده و بیجنبش میدانست. شخصیت دلخواه وی کسی بود که مرد عمل باشد. این مورخ آلمانی، جایزه نوبل ادبی را در سال 1902میلادی به خود اختصاص داد و یک سال پس از آن، در 14 اوت 1903م در 86 سالگی درگذشت.
تعیین خطوط مرزی جدید در اروپا و خاورمیانه پس از پایان جنگ جهانی اول
در27 نوامبر 1919 میلادی در کنفرانس پاریس، نقشه جهان به کلی تغییرکرد؛ امپراتوری اتریش - مجارستان متلاشی شد، چکسلواکی به وجود آمد و سرزمین مجارستان به صورت مستقلی پابه عرصه وجود نهاد. از پیوستن صربستان و مونته‌نگرو و بقیه متصرفات اتریش، کشور یوگسلاوی ایجاد شد. در شمال شرقی اروپا نیز کشور مستقل لهستان پا به عرصه گیتی گذاشت و سرزمینهای لتونی، لیتوانی و استونی، استقلال یافتند. بلغارستان قسمتی از اراضی خود را به نفع یونان و یوگسلاوی از دست داد و بخش اروپایی ترکیه به نیمه اروپایی استانبول و حومه آن محدود شد، امپراتوری عثمانی متلاشی شد و5کشور عراق، اردن، سوریه، لبنان و فلسطین ایجادشدند.
درگذشت یوجین اونیل، نویسنده معروف آمریکایی
یوجین اونیل، نویسنده بلندآوازه آمریکایی در 16 اکتبر 1888م در نیویورک متولد شد. پدرش عضو یک گروه از بازیگران سیار بود و در بسیاری از سفرها، فرزند خود را به همراه داشت. اونیل به‌رغم ورود به دانشگاه، پس از مدتی ترک تحصیل کرد. با این حال، او برای نخستین بار در سال 1916، 2نمایشنامه کوتاه نوشت. او علاقه فراوانی به تئاتر داشت و به همین دلیل او را فرزند تئاتر نامیدند. اونیل رمانهای مشهوری به رشته تحریر درآورد که در نهایت به اخذ جایزه ادبی نوبل در سال 1936 نایل آمد. وی 3بار موفق به دریافت جایزه پولیتزر شد و شهرتی جهانی یافت. سفر دور و دراز به وطن، روزهای بیپایان، تشنگی، اخطار و... از جمله آثار اوست. وی سرانجام در 27 نوامبر 1953میلادی در 65 سالگی درگذشت.
کنفرانس تهران
در فاصله روزهای ششم تا نهم آذر 1322 و در بحبوحه جنگ دوم جهانی، تهران میزبان رهبران 3کشور متفقین یعنی روزولت رئیس‌جمهوری آمریکا، چرچیل نخست‌وزیر انگلیس و استالین رئیس‌جمهوری شوروی سابق بود. آنها ضمن طرح نقشه‌های جنگی و استراتژی نظامی خود درباره شرایط بین‌المللی و اوضاع جهان بعد از پایان جنگ و همچنین تقسیم ممالک جهان به مناطق نفوذ، به توافق‌هایی رسیدند. کنفرانس تهران در محل سفارت شوروی برگزار شد و شاه نیز برای شرکت در کنفرانس ناگزیر بود به سفارت برود. در جریان کنفرانس، چرچیل و روزولت حاضر نشدند به دیدار شاه بروند و با وی تنها در محل سفارت دیدار می‌کردند. دیدار استالین با شاه در کاخ مرمر نیز با تلاش و خواهش یکی از اطرافیان شاه به نام احمدعلی سپهر از مسئولان سفارت شوروی صورت گرفت.
