در این لیست نمونه‌هایی از دانشمندان متهور، قدرتمند و الهام‌بخش دیده می‌شوند که در برخی از مواقع در آزمایش‌های انجام‌شده پا را از مرز منطق و عقل فراتر گذاشته‌اند.
در این مطلب به منظور آشنایی با قابلیت‌های عجیب و تهور این دانشمندان به آنها به صورت فهرست‌وار اشاره می‌کنیم.
هنری هد: پزشک بیمارستان لندن که بازوی خود را به‌منظور کشف تغییر احساس در زمان قطع‌شدن اعصاب پیرامونی و رها کردن آنها برای بهبودی، تحت عمل جراحی قرار داد.
گودرون فلوژر: خانم کوهنورد اتریشی که به‌منظور مطالعه روی گرگ‌ها همواره در تعقیب و ردیابی آنها بود. طی یکی از سفرها وی در حالی دیده شده بود که در نزدیکی گله‌ای از گرگ‌ها، برای نزدیک‌تر آوردن آنها روی زمین دراز کشیده بود و خود را طعمه قرار داده بود.
الیزی ویدوسون: بیوشیمی‌دان کالج امپریال لندن به همراه همکارش رابرت مک‌کین به‌منظور بررسی آثار محدودکردن کالری روی سلامت بدن، رژیم غذایی شدیدی را برای مدتی طولانی روی خود اجرا کرد. وی از نتیجه مطالعات خود توصیه‌های حیاتی را برای کمک به افرادی که در کمپ‌های نازی برای مدتی طولانی در گرسنگی شدید قرار داشته و دچار سوءتغذیه شده بودند، به دولت بریتانیا عرضه کرد.
مایک استرود: دانشمند بریتانیایی در بیمارستان عمومی ساوت هامپتون که در زمینه مقاومت انسان و محیط‌های دشوار تخصص دارد، در چندین سفر اکتشافی قطبی حضور داشته که طی یکی از این سفرها، عمل نمونه‌برداری از بافت ماهیچه پای خود را بدون استفاده از مواد بی‌حس‌کننده انجام داد.
لئونید روگوزوف: پزشک روسی که در سال1960 در ایستگاه تحقیقاتی شوروی مشغول به کار بود. وی در این دوره دریافت که مبتلا به پریتونیت شده و تصمیم گرفت آپاندیس خود را جراحی کند. خودجراحی وی 2ساعت طول کشید و وی 4شب پس از جراحی توانست فعالیت‌های روزانه خود را از سر بگیرد.
سیسلی ویلیامز: یکی از نخستین پزشکان زن بریتانیایی که در زمینه بیماری‌های کودکان تخصص داشت و رژیم غذایی غنی از پروتئینی را حین فعالیت در آفریقا خلق کرد که جان بسیاری از انسان‌ها را نجات داد. طی جنگ جهانی دوم و پس از سقوط مالایا، وی دستگیر شده و در 2 زندان مختلف در ژاپن اسیر شد. وی در این دوره نیز به فعالیت‌های خود ادامه داد و با به خطر انداختن جان خود به درمان بیماران پرداخت.
جان‌استپ: جراح سابق نیروی هوایی آمریکا که به واسطه یک‌سری آزمایش‌هایی که به‌منظور شناسایی بالاترین سرعت و شتابی که انسان می‌تواند از آن جان سالم به در ببرد، به سریع‌ترین مرد جهان مشهور شد. وی ماجراجویی‌های خود را با کمک وسیله نقلیه‌ای انجام می‌داد که به آن موتور جت وصل شده بود و نتیجه آزمایش‌های وی استخوان‌های شکسته، شبکیه چشم متلاشی شده و چندین آسیب بدنی جدی دیگر بود.
تیموتی لیری: روانشناس آمریکایی که ریچارد نیکسون را خطرناک‌ترین مرد آمریکا می‌دانست، به این شهرت داشت که به بهانه انجام مطالعات علمی به‌شدت از داروهای روانگردان استفاده می‌کند.
آیزاک نیوتن: از مشهورترین دانشمند جهان که با آزمایش روی بدن خود هیچ مخالفتی نداشت. در یکی از موارد وی سوزنی را در کاسه چشم خود فرو برده و آن را به پشت کره چشمش فشرد تا انحنای آن را تغییر دهد. وی نتیجه این آزمایش را مشاهده چندین دایره سفید، سیاه و رنگی گزارش کرده است.
ادوارد هریسون: شیمی‌دانی که به ازای ابداع ماسک ضد‌گاز طی جنگ جهانی اول، جان خود را از دست داد؛ ابداعی که جان هزاران نفر را در جنگ نجات داد. وی برای ابداع این ماسک، خود را در اتاقک‌های سربسته در معرض گازهای سمی قرار می‌داد و در نهایت در سن 49سالگی جان خود را از دست داد.
لارنس پاتریک: متخصص بیومکانیک آمریکایی که در اجرای آزمایش‌های ساختگی تصادف‌های انسانی تخصص داشت. وی که از محققان دانشگاه وین استیت به شمار می‌رفت به بهانه یافتن روش‌های ایمنی در پی اطلاعاتی درباره حوادثی بود که انسان می‌توانست در برابر آنها دوام بیاورد. در یکی از آزمایش‌ها قطعه فلزی 10کیلوگرمی به سینه وی کوبیده شد تا اثرات مخرب کیسه‌های هوای درون خودروها مورد بررسی قرار گیرد. وی همچنین برای بررسی تأثیر شتاب و سرعت بالا بر بدن انسان بارها بر نقلیه‌های جت‌دار سوار شد. در آزمایشی دیگر برای درک دقیق مکانیزم خردشدگی، وزنه‌ای سنگین روی گونه وی کوبیده شد.
آناتولی بوگروسکی: در 13جولای 1978 این دانشمند روسی در قدرتمند‌ترین دستگاه شتاب دهنده ذره‌ای شوروی سابق، دچار حادثه‌ای کوچک شد. به‌دلیل نقص در تجهیزات ایمنی، یک پرتو پروتونی با سر وی برخورد کرد و وی نوری درخشان‌تر از هزاران خورشید را در برابر چشمانش مشاهده کرد. درحالی‌که پزشکان از وی قطع امید کرده بودند، وی به شکلی عجیب زنده ماند و جدا از حمله‌های گاه و بی‌گاهی که به او دست می‌دهد، گنجایش ذهنی وی دچار آسیب‌دیدگی نشد.
بری مارشال: پزشک استرالیایی که یک ظرف کشت باکتری مملو از باکتری هلیکوباکتر پیلوری را نوشید تا ثابت کند این باکتری باعث زخم معده شدید می‌شود، البته در نهایت موفق شد به خاطر تلاش‌های فراوانش جایزه نوبل را دریافت کند.
