مادر یک دانش‌آموز پایه سوم ابتدایی منطقه 17 تهران در این باره به همشهری گفت: بچه‌های ما را برای آموزش شنا به استخر... در خیابان قزوین می‌برند اما مشکلاتی در این زمینه وجود دارد و هیچ‌کس مسئولیتی نمی‌پذیرد.او گنجایش نداشتن استخر، کمبود وقت و نبودن مربی به تعداد کافی را از مهم‌ترین مشکلات آموزش شنا بیان کرد و اظهار داشت: دانش‌آموزان چند کلاس را همزمان به استخر می‌آورند در حالی که گنجایش استخر محدود است و افزون بر آن بلیت‌فروشی هم می‌کنند و جز دانش‌آموزان افراد دیگری هم در استخر هستند.
به گفته این مادر، به بچه‌ها اجازه نمی‌دهند پیش از ورود به استخر دوش بگیرند، پس از خروج از استخر هم اجازه ندارند دوش بگیرند و دلیل این کار را کمبود وقت اعلام می‌کنند و می‌گویند گروه بعدی باید بیاید.ح. م، دانش‌آموز پایه سوم ابتدایی نیز در این باره گفت: به ما اجازه نمی‌دهند خودمان را خشک کنیم و لباس‌های خشک را روی لباس‌های خیس می‌پوشیم، سشوارها هم قطع هستند و با موهای خیس بیرون می‌رویم، حتی جایی برای عوض‌کردن لباس‌ها نداریم. این دانش‌آموز اظهار کرد: فضای استخر سرد است و بیشتر سرویس‌های بهداشتی استخر نیز خراب هستند.
از طلا گشتن پشیمان گشته‌ایم...
پس از اصرار وزیر آموزش و پرورش به آموزش شنا به دانش‌آموزان دبستانی و تبلیغات بسیار در این باره و در حالی که خیلی از مدارس دولتی حتی از داشتن توپ و تور فوتبال محروم هستند مشخص بود که این طرح به شکست ختم خواهد شد.
شاید به همین دلیل بود که مدیرکل تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش گفت: اجباری‌کردن شنا برای دانش‌آموزان پایه چهارم و پنجم ابتدایی به این معنا نیست که حتما باید به شنا بروند، بلکه به معنای تبیین جایگاه و اهمیت این ورزش در مدارس کشور است که در این راستا ساماندهی خوبی صورت گرفته و استخرهای کشور را مورد ارزیابی و شناسایی قرار داده‌ایم.
منوچهر بهمنی در باره هدف از تبیین و تدوین ورزش شنا در مدارس اظهار کرد: هدف این است که هیچ دانش‌آموز دوره ابتدایی بدون آموزش شنا وارد دوره راهنمایی نشود.
نتایج ورزش اجباری
قائم مقام وزیر آموزش و پرورش در امور تربیت بدنی درباره اجباری شدن شنا به یکی از نشریات گفت: «ما بررسی کردیم و دیدیم در دنیا این کار را انجام داده‌اند و شنا، دو و‌میدانی و ژیمناستیک را در مدارس ابتدایی اجباری کرده‌اند. اینجا هم اگر بتوانیم در سال تحصیلی جدید(90-89) این اتفاق را در یک رشته ورزشی انجام داده و حالت اجباری بدهیم خودبه‌خود در سال‌های بعد امکانات رشته بعدی فراهم شده و این سه رشته را در 3سال، اجباری می‌کنیم و این خودش گامی می‌شود برای توسعه ورزش پایه.
البته قائم مقام وزیر درامور تربیت بدنی که زمانی معاونت سازمان تربیت بدنی را بر عهده داشت بهتر از هر فردی می‌داند که عاقبت ورزش اجباری چه خواهد شد.
همچنین اجرای هر طرحی نیاز به آماده‌سازی بسترها و زیر‌ساخت‌ها دارد و نظارت نیز لازمه کار است که با توجه به اینکه ورزش و تربیت بدنی در آموزش و پرورش میان قائم‌مقام وزیر و معاونت پرورشی و تربیت بدنی سرگردان است بروز چنین مشکلاتی طبیعی می‌نماید.
از حرف تا عمل
برخی از طرح‌ها با حضور مقامات کشوری افتتاح یا شروع می‌شوند اما پس از مدتی به سرنوشتی دیگر دچار می‌شوند و سراغی از آنها گرفته نمی‌شود. معاون سابق پرورشی و تربیت‌بدنی آموزش و پرورش شهر تهران درباره نظارت بر اجرای طرح آموزش شنا گفت: «با دستور صریح و دقیق ریاست محترم اداره کل، تیمی فعال برای نظارت و کنترل و ارزیابی لحظه به لحظه مدارس، هر روز از مدارس و مناطق بازدید می‌کنند و به مدارسی که ضعف در عمل دارند بلافاصله تذکر داده می‌شود.» اگر در پایتخت کشورمان چنین وضعیتی است در مناطق محروم چه نظارتی وجود دارد و آخر و عاقبت طرح آموزش شنا جز «زیر آب» رفتن آن نخواهد بود.
