به گزارش آسوشیتدپرس بر خلاف سایر کشورهای اروپای غربی که سل در آنها در حال کاهش بوده است، این بیماری در بریتانیا، به خصوص در لندن، افزایش یافته است.
در سال 1999 تعداد موارد سل تشخیص‌داده شده در لندن 2309 مورد بود. اما بر اساس مقاله منتشر شده روز جمعه 17 دسامبر در جورنال پزشکی لنست، تا سال 2009 از بیش از 9000 مورد سل تشخیص‌داده شده در بریتانیا 3450 مورد به لندن مربوط بود. از آنجایی که تنها حدود 70 درصد موارد سل فعال تشخیص داده می‌شوند، این ارقام شمار واقعی موارد سل را کمتر تخمین زده‌اند.
دکتر ابراهیم ابوبکر، رئیس نظارت بر سل در سازمان حفاظت از سلامت بریتانیا در بیانیه‌ای گفت: "ما در مورد تشخیص موارد سل در بیشترین میزان از دهه 1970 به بعد نگران هستیم. کلید کاهش میزان سل تشخیص زودرس و درمان مناسب است."
با وجودی که سل در بریتانیا بیماری نادری باقی می‌ماند- حدود 15 نفر از هر 100 هزار نفر مبتلا به این بیماری هستند- اما میزان نسبت به سایر کشورهای اروپای غربی بالاتر باقی می‌ماند. در فرانسه تخمین زده می‌شود که از 100 هزار نفر 10 نفر سل داشته باشند.
سل که زمانی در انگلیس به خاطر رنگ پوست بیماران، "طاعون سفید" خوانده می‌شد، پس در اختیار گرفتن داروهای جدید و واکسیناسیون در دهه 1960 تقریبا ریشه‌کن شده بود. اما این بیماری، از جمله گونه‌های مقاوم به داروی آن، در سال‌های اخیر مجددا سر برآورده است.
اغلب موارد سل دیده شده در بریتانیا در افراد متولد شده در کشورهای خارجی دیده می‌شود، هر چند که این افراد تازه وارد بریتانیا نشده بودند. حدود 85 درصد از افراد مبتلا به سل دست کم دوست سال در این کشور ساکن بوده‌اند، که به معنای آن است که سل از خارج وارد بریتانیا نشده ، بلکه به صورت محلی در گردش بوده است.
آلیمودین زوملا از یونیورسیتی کالج لندن در این باره می‌گوید: "افزایش موارد سل در بریتانیا ربطی به مهاجرت یا مهاجران ندارد." بلکه به عوامل خطرسازی مانند محل‌های نامناسب سکونت، تهویه بد و ازدحام زیاد در خانه‌ها مربوط می‌شود که دوره ویکتوریا هم در این کشور وجود داشت.
از آنجایی که سل عمدتا گروه‌هایی مانند معتادان به مواد مخدر، آوارگان و مبتلایان به HIV را گرفتار می‌کند، شیوع آن در زندان‌ها مسئله‌آفرین شده است. شیوع سل در زندان‌ها گاه به عفونت کارکنان زندان و بعد گسترش بیماری به میان مردم عادی انجامیده است.
