اگر در بیست و سومین دوره برگزاری، افتخار دبیر وقت جشنواره، ورود موسیقی پاپ به این فستیوال رسمی بود، حالا نه سرپرست دفتر موسیقی و نه دبیر جشنواره، که شخص معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی اعلام کرده‌است در این دوره، موسیقی پاپ از بخش رقابتی حذف شده است و تنها در بخش جنبی این نوع موسیقی، در اجراهایی محدود به روی صحنه می‌رود.
حمید شاه آبادی، معاون هنری وزیر ارشاد، بنا به گفته خودش دلیل حذف موسیقی پاپ از بخش رقابتی جشنواره را ضعف این نوع موسیقی ندانسته بلکه اعلام کرده بحث بر سر این است که کانون توجه مسئولان در موسیقی باید چه باشد. همچنین او گفته که بخشی از موسیقی پاپ با هنجارهای اجتماعی ما ناسازگاری بیشتری دارد و به خوراک شنیداری کشور آسیب می‌زند، به همین دلیل لازم است از موسیقی ملی خود صیانت بیشتری کنیم. بنابراین حذف پاپ از بخش رقابتی را باید در راستای توجه به موسیقی ملی و در راستای حمایت از موسیقی‌های کلاسیک ولو نوع غربی‌اش تلقی کرد.
با این حال شاه آبادی اعلام کرده که امسال نیز مانند سال‌های گذشته، پاپ به بخش جنبی می‌رود تا نشان داده شود که فی‌نفسه با این ژانر موسیقی مخالفتی وجود ندارد. اما سؤال اینجاست که اگر حتی بخشی از موسیقی پاپ با هنجارهای اجتماعی ما همخوان نیست، چرا در جشنواره شرکت داده می‌شود ولو در بخشی دیگر؟ و دیگر آنکه چرا برای آن بخش که با هنجارها سازگاری دیده می‌شود رقابتی صورت نمی‌گیرد تا دست کم با برگزیده شدن، ملاک پسند و درخور بودن هنجاری‌اش، الگویی برای اهالی این ژانر شود؟
این درحالی است که پاپ چند سالی می‌شود که در بخش جنبی پاتوق پررونقی برای خود دست‌وپاکرده و آن هنگام که در سالن‌های دیگر سازهای کلاسیک در حضور معدود تماشاگرانی کوک می‌شوند، پاپ‌خوان‌ها برای جمعیتی انبوه دست تکان می‌دهند.
سال‌هاست که مدیران و مسئولان هنری، شعار حمایت از هنرمندان جوان را سر می‌دهند؛ شعاری که مرتب برای جشنواره موسیقی فجر هم تکرار شده و حتی در بخش‌بندی‌های این فستیوال نیز لحاظ می‌شود؛ طوری که بخش‌جنبی و بخش اساتید از بخش رقابتی جشنواره تفکیک شده تا حضور جوانان پررنگ باشد و حقی هم از آنان زایل نشود.
ناگفته پیداست که حضور استادان به جشنواره اعتبار می‌دهد، خصوصا که در چند سال اخیر بزرگان موسیقی کمتر به جشنواره موسیقی فجر روی خوش نشان داده‌اند. همین شده که برگزارکنندگان موسیقی فجر، برعکس شعار بلند آوازه جوان‌گرایی‌شان، به هر قیمتی تلاش می‌کنند بزرگان موسیقی را جذب کرده و حضور فلان استاد پیشکسوت را مایه رونق جشنواره کنند.
درست برخلاف آن در بخش رقابتی، سیاست‌ها همیشه از قبل اعلام می‌شود و هنرمندان جوان برای کسب جایزه دنباله روی این سیاست‌ها هستند؛ سیاست‌هایی که می‌تواند شکل و کیفیت کارها را شکل بدهد و پسند سکانداران موسیقی کشور را به نمایش بگذارد.
با وجود این سخنان معاون هنری درباره حذف پاپ از بخش رقابتی، چندان قانع‌کننده به‌نظر نمی‌رسد؛ اگر حضور موسیقی پاپ در جشنواره باعث کم‌رونقی بخش‌های دیگر می‌شود، کلا باید دور این نوع موسیقی را خط کشید تا بخش جنبی مثل سال‌های دیگر باعث رونق جشنواره و کم رونقی دیگر بخش‌ها نشود و اگر فی‌نفسه با این ژانر مخالفتی وجود ندارد، باید بخش رقابتی پاپ هم در کنار بخش‌های دیگر برگزار شود تا حمایت از موسیقی و جوانان که سال‌هاست شعار آن داده می‌شود، تحقق یابد یا دست کم معلوم شود کدام بخش از موسیقی پاپ با هنجارهای اجتماعی ما تطبیق دارد.
