درحالیکه بیشتر آثار دیواری غارها طی دوره‌های صدساله کمرنگ و ناپدید می‌شوند، آثار غار "برادشاو" با گذشت 40 هزار سال همچنان براق و تازه باقی مانده‌اند. محققان دانشگاه کوئینزلند در استرالیا طی مطالعات خود نشان داده‌اند رنگهای استفاده شده در این آثار و نگاره‌ها در واقع باکتری‌ها و قارچ‌های رنگارنگی هستند که زنده‌اند و از این رو درخشش رنگی خود را از دست نمی‌دهند.
این رنگهای زیستی می‌توانند مشکلاتی را که در گذشته بر سر تعیین تاریخ آثار موجود بر روی سنگ‌ها وجود داشت، از بین ببرند. محققان با مطالعه بر روی 80 نمونه از آثار این غار که نام آن از نام هنرمند قرن 19 میلادی که برای اولین بار این غار را شناسایی کرد برگرفته شده، دریافتند در دو نمونه از قدیمی‌ترین این آثار به نام‌های "منگوله و کمربند" به جای رنگ از موجودات زنده رنگی استفاده شده است.
به گزارش خبرگزاری مهر، محققان این مواد را که رنگدانه‌های زنده خطاب می‌کنند، استعاره‌ای از این حقیقت می‌دانند که رنگدانه‌های اصلی توسط رنگدانه‌هایی متشکل از میکروارگانیزم‌ها جایگزین شده‌اند. به گفته محققان این ارگانیزم‌ها زنده‌اند و می‌توانند خود را طی صدها سال بازسازی و احیا کنند و به این شکل تازگی و شفافیت خود را حفظ می‌کنند.
از جمله موجودات زنده در میان این رنگدانه‌های زنده قارچ‌های سیاه هستند نسل‌های پی در پی رشد این قارچ‌ها به واسطه همنوع خواری شکل می‌گیرد، یعنی قارچ‌هایی که تازه متولد می‌شوند، قارچ‌های پیشین را می‌خوردند تا بتوانند نسل خود را ادامه دهند.
این قارچ‌های سیاه که از بدنه‌ای زرد رنگ برخوردارند به همراه باکتری‌های سرخ رنگ رنگهای اصلی آثار دیواری غار را تشکیل داده‌اند.
