به گزارش ایسنا، منطقه علوم پزشکی تهران، سید محمدجواد مرتضوی از گروه رادیوبیولوژی و حفاظت دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز مطالعه‌ای را با هدف بررسی اثر میدان‌های مغناطیسی تولید شده توسط رایانه‌های کیفی با حذف اثرات حرارتی بر اسپرماتوژنز انجام داده است.
به این منظور در این مطالعه، 30 موش صحرایی همخون از نژاد ویستار با محدوده وزنی 200 تا 250 گرم به صورت تصادفی به چهار گروه مختلف تقسیم شدند. شدت میدان مغناطیسی در نقاط مختلف رایانه کیفی با استفاده از دستگاه اندازه‌گیری میدان، اندازه‌گیری و بر روی رایانه کیفی نشانه‌گذاری شد.
حداکثر شدت میدان معادل µT15/1 بود.
موش‌های گروه‌های آزمون (21 سر موش صحرایی، هر گروه شامل 7 سر موش صحرایی و تحت اثر 3 شدت میدان متفاوت) به مدت یک هفته هر روز هفت ساعت بر روی یک صفحه عایق حرارتی در نواحی نشانه گذاری شده نگهداری شدند.
موش‌های گروه کنترل(شامل 9 سر موش) در مدت زمان مشابهی روی یک دستگاه رایانه کیفی خاموش قرار گرفتند.
بعد از این مدت در تمام حیواناتی که از طریق قطع نخاع کشته شده بودند، پارامترهایی مانند تعداد اسپرم، قابلیت تحرک و مرفولوژی اسپرم‌ها بررسی شد.
برای تجزیه و تحلیل نتایج از بسته نرم‌افزار آماری SPSS و آزمون‌های t و Mann Whitney و Kruskal Wallis ناپارامتری استفاده شد. در این تحقیق، اختلاف‌های معنی دار در نظر گرفته شدند.
یافته‌ها نشان داد که قابلیت تحرک اسپرم‌ها با افزایش شدت میدان مغناطیسی، کاهش معنی‌داری پیدا کرده است. فراوانی نسبی اسپرم‌هایی که در گروه تحرک d طبقه‌بندی می‌شدند، در میدان‌های مغناطیسی زمینه (کنترل)، ضعیف، متوسط و زیاد به ترتیب در حدود 17 درصد، 31 درصد، 29 درصد و 68 درصد بود. همچنین فراوانی نسبی اسپرم‌هایی که در گروه تحرک c طبقه‌بندی می‌شدند، در میدان‌های مغناطیسی زمینه(کنترل)، ضعیف، متوسط و زیاد به ترتیب در حدود 52 درصد، 43 درصد، 51 درصد و 16 درصد بود.
پس از ادغام تحرک‌های d و c فراوانی نسبی اسپرم‌هایی که در این گروه ادغام شده طبقه بندی می‌شدند، در میدان‌های مغناطیسی زمینه(کنترل)، ضعیف، متوسط و زیاد به ترتیب در حدود 69 درصد، 74 درصد، 80 درصد و 84 درصد بود. اگرچه تعداد اسپرم در گروه دارای مواجهه با میدان مغناطیسی شدید به کمترین میزان ممکن رسیده بود، اما این تفاوت معنی‌دار نبود.
در مجموع مطابق با نتایجی که در این مطالعه بدست آمد، قابلیت تحرک اسپرم‌ها در موش صحرایی با افزایش شدت میدان مغناطیسی به صورت معنی‌داری کاهش پیدا کرد و از این رو مشخص شد که میدان مغناطیسی ناشی از رایانه‌های کیفی می‌تواند از طریق تاثیر بر میزان تحرک اسپرم‌ها، قابلیت‌های تولید مثلی را دچار اختلال کند.
