خیز قایقرانی برای المپیک

سهم پرجمعیت‌ترین گروه ورزشی از20 مدال طلای کاروان اعزامی ایران به بازی‌های آسیایی گوانجو 2مدال طلای
با ارزشی بود که برای نخستین بار توسط محسن شادی و احمدرضا طالبیان در قایقرانی به‌دست آمد اما ناکامی تیم‌های 50 نفره دراگون بت آقایان و بانوان که با اصرار مسئولان این فدراسیون راهی بازی‌های آسیایی شده بود و به‌رغم دادن وعده مدال دست خالی بازگشت باعث شد تا آنطور که باید و شاید کار بزرگ قایقرانان و فدراسیون قایقرانی کمتر در این بازی‌ها به چشم‌ آید. حالا دراگون‌بت یا همان اژدها قایق معروف بعد از گوانجو از زیرمجموعه قایقرانی جدا و مسئول جدیدی به‌نام فدراسیون انجمن‌های ورزشی پیدا کرده است. اما قایقرانی با شادی و طالبیان پس از تصاحب مدال طلای روئینگ سبک وزن وکایاک 1000متر به‌دنبال هدف‌های مهم‌تری در مسابقات جهانی و المپیک است. مردان طلایی قایقرانی در گفت‌وگو با همشهری از چگونگی قهرمانی خود درگوانجو، برنامه آینده‌شان در راه بازی‌های المپیک لندن و قهرمانی جهان گفتند که ماحصل این گفت‌وگو را می‌خوانید.

محسن شادی 22 ساله و اهل نقده آذربایجان‌غربی است. در همین چندسال عمر کوتاه شکل‌گیری روئینگ در ایران که به کمتر از 5 سال می‌رسد او به لطف قد 191سانتی‌متری‌اش و وزن 73کیلوگرمی که شاخص‌های تعیین کننده‌ای برای موفقیت در ورزش روئینگ به شمار می‌رود توانسته مبدل به چهره بزرگی شود.

او در سایه استعداد شگرفش خیلی زود توانست 2مدال طلای امیدهای جهان، یک مدال برنز بازی‌های انتخابی المپیک و یک مدال طلا از بازی‌های آسیایی گوانجو را در همین مدت کم به‌دست آورد و حالا چشم به موفقیت‌های بزرگ‌تر درمسابقات قهرمانی جهان و بازی‌های المپیک لندن دارد و این درحالی است که او درتنها حضورش در مسابقات جهانی بزرگسالان پنجم شده و دربازی‌های المپیک پکن نیز به‌رغم کم تجربگی و در جدال با غولان این رشته در جمع 34 شرکت‌کننده در جای بیست و‌دوم ایستاد.
شادی در خصوص اینکه از المپیک پکن به این سوتا چه اندازه برای رسیدن به موفقیت‌های بزرگ، تغییر و پیشرفت داشته می‌گوید:«نزدیک به 60 تا 70درصد فکر می‌‌کنم در همین دوسال گذشته پیشرفت داشتم و امیدوارم که با وجود سخت بودن رقابت‌های المپیک حداقل در مسابقات بزرگسالان جهان روی سکو باشم ولی درلندن هم همه تلاشم را خواهم کرد که بتوانم موفقیت‌های سال‌های اخیرم را کامل کنم».

پکن تجربه خوبی بود

شادی درباره نخستین حضورش در المپیک می‌گوید:«حضور در این رویداد بزرگ برایم تجربیات ارزشمندی به همراه داشت. من به‌رغم وزن سبک‌تر نسبت به رقبایم شرایط سخت‌تری برای موفقیت داشتم و درنهایت نیزفکر می‌کنم برای تجربه اول بسیار خوب بود. متأسفانه برخلاف مسابقات آسیایی و جهانی در روئینگ یک نفره در المپیک بخش سبک وزن وجود ندارد و به همین دلیل در این ماده نفرات شرکت‌کننده مجبور به شرکت دریکی از دوماده سنگین وزن یا آزاد هستند که طبیعی است با توجه به سبکی وزنم کار دشواری در رقابت با قهرمانان سنگین‌تر از خودم داشته باشم. البته با استفاده از تجربه حضور قبلی برنامه خاصی برای برطرف کردن این مشکل دارم».

طلای گوانجو را پیش‌بینی کرده بودم

وی درخصوص اینکه تا چه اندازه به کسب مدال طلای بازی‌های آسیایی گوانجو مطمئن بود می‌گوید:«با تمرینات و برنامه‌ریزی خوب فدراسیون و مربی چینی‌ام و رکورد رقبایم، کسب مدال طلایم قابل پیش‌بینی بود تا جایی که با 5 ثانیه اختلاف حریف ژاپنی‌ام را پشت سرگذاشتم». شادی در پاسخ به این سؤال که چرا شانس خود را در سایر ماده‌های روئینگ آزمایش نمی‌کند گفت:«دوست ندارم تمرکزم را از دست بدهم و از سوی دیگر باتوجه به فاصله ناچیز میان برگزاری ماده‌های مختلف برای من امکان‌پذیر نیست که بتوانم در سایر ماده‌ها بخت خود را آزمایش کنم».

دلخوری از شایعات

وی در پایان با اشاره به شایعات گوناگونی که درمورد نحوه چگونگی جذب شدنش به این رشته وجود دارد و افراد مختلفی خود را کاشف او معرفی می‌کنند دلخور است و می‌گوید: «من نمی‌دانم چرا همه می‌خواهند به نوعی خود را کاشف من در روی آوردن به روئینگ معرفی کنند؟یکی می‌گوید من قبل از ورود به این رشته در سد حسنلو به کارگری مشغول بودم و آن دیگری می‌گوید شادی به شغل ماهیگیری مشغول بود ولی هیچ کدام از این شایعات واقعیت ندارد. حقیقت ماجرا این است که تازه نزدیک به 4 ماه بود که روئینگ به ایران آمده بود و فدراسیون قایقرانی با اعزام مربی آلمانی به استان‌های مختلف در پی استعدادیابی برآمد. قبل از آمدن مربی آلمانی به استان آذربایجان‌غربی اداره تربیت بدنی نقده در اطلاعیه‌ای از جوانان با قدبلند دعوت کرده بود که اگر مایل به تست دادن هستند ثبت‌نام کنند و درنهایت من هم در جمع یک گروه 150 نفره در سد حسنلو تست دادم و در زمره 6 نفری بودم که از سوی مربی آلمانی انتخاب شدم. زود چهره شدنم در این ورزش موجب شد که پیرامون ورودم به این رشته داستان‌های غیرواقعی شکل بگیرد.

پرورش یافته رودخانه زاینده‌رود

دیگر مرد طلایی قایقرانی احمدرضا طالبیان21 ساله که پرورش یافته رودخانه زاینده‌رود است؛ زاینده رودی که اکنون به گفته قهرمان 1000مترکایاک بازی‌های آسیایی گوانجو از بی‌آبی رنج می‌برد و پرورش یافته‌‌اش به ناچار بعد از دوهفته استراحت بعد از بازی‌های آسیایی برای تمرین به تهران می‌آید؛ «تابستان امسال به‌دلیل بی‌آبی زاینده‌رود حتی در روزهای استراحت هم نمی‌توانستم برای دیداربا خانواده‌ام به اصفهان بروم چرا که جایی برای تمرین نداشتم و به همین خاطر به‌مدت 8 ماه دوری آنان را برای رسیدن به موفقیت تحمل کردم».

طالبیان که به جز طلای 1000متر کایاک درهمین ماده در4 نفره تیمی هم برنز گرفت مثل شادی به کسب مدال در مسابقات جهانی، قهرمانی آسیا و المپیک لندن می‌اندیشد و بلافاصله بعد از گوانجو تمرینات آماده‌سازی‌‌‌اش را ازسرگرفته است؛ «بعد از2هفته استراحت بلافاصله تمریناتم را برای دستیابی به هدف‌های بزرگ‌تر دوباره از سر گرفتم تا بلکه ضمن دریافت جواز حضور در بازی‌های انتخابی المپیک لندن بتوانم در مسابقات جهانی پیش‌رو نیز شانسم را در رسیدن به مدال جهانی افزایش دهم». طالبیان که درمیان 27 شرکت‌کننده درگوانجو به مدال طلا رسیده درمورد اینکه تا چه‌حد می‌توان به کسب طلا از سوی او درمسابقات جهانی و راهیابی‌‌اش به بازی‌های المپیک لندن خوشبین بود می‌گوید:«کاری است دشوار چرا که کایاک یک رشته اروپایی است و من با کمک مربی آلمانی‌ام تلاش دارم تا درسایه تمرینات منسجم جواب اعتماد مربی‌ام و فدراسیون را که ازهیچ کمکی به قهرمانان دریغ نکرده‌اند را باگرفتن سهمیه المپیک بدهم».