به گزارش ایرنا، این گروه از بانوان فیلمساز به واسطه شکل گیری فضای سالم سینما در سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی در این عرصه هنری بویژه کارگردانی فعال شده و بعضا کارهای درخشانی را به نمایش گذاشتند.
یکی از شاخص‌ترین آنها پوران درخشنده کارگردان کهنه کار سینمای ایران است.
وی که پس از تحصیل در مدرسه عالی سینما و تلویزیون به استخدام سازمان صدا وسیما در اوایل دهه 1350 در آمد، در طول دوران همکاری خود با تلویزیون به ساخت کارهای مستند روی آورد و آثار درخشانی را خلق کرد که از جمله آنها می‌توان به چرخ‌ها می چرخند(1358) در رابطه با کارخانجات اشاره کرد.
درخشنده در همین دوران توسط محمود سمیعی از همکاران خود در تلویزیون برای ایفای نقشی کوتاه در فیلم کمدی و بسیار محبوب خانه آقای حقدوست انتخاب شد.
در همین دوران، درخشنده که برای ساخت فیلم بلند تلاش می‌کرد، داستان ساده رابطه را نوشت و به طرح دغدغه‌های نوجوانی ناشنوا به نام ناصر در زندگی و در ارتباط با آدم‌های پیرامون او پرداخت.
وی به واسطه تحقیق فراوان توانست کاری فارغ از بازی با عواطف تماشاگر انجام دهد و آنها را به تفکر در رابطه با ناشنوایان وادارد.
حضور گرم و صمیمی خسرو شکیبایی در نقش معلم ناصر از نقاط قوت رابطه است که در ارتباط هر چه بهتر فیلم با مخاطب، نقش برجسته‌ای را ایفا می‌کند.
درخشنده پس از نمایش رابطه و بازخوردهای کم و بیش مثبت آن، به سراغ ساخت پرنده کوچک خوشبختی با بهره گیری از عوامل حرفه‌ای تر سینما رفت و عناصر گیشه پسند را وارد داستان به شدت عاطفی آن کرد.
از نقاط برجسته فیلم باید به بازی متفاوت امین تارخ و نیز بازی غافلگیرکننده عطیه معصومی در نقش دختر ناشنوای فیلم اشاره کرد که نمی‌توان نقش موثر درخشنده در اخذ بازی از او را نادیده انگاشت.
پوران درخشنده پس از موفقیت همه جانبه این فیلم اشتباه بزرگی را مرتکب شد و با ساخت دو فیلم عبور از غبار و زمان از دست رفته اعتباری را که در این چند سال به سختی به دست آورده بود تا حدود زیادی از دست داد.
فیلم‌های یادشده با وجود تکیه بر عناصر عاطفی به علت فیلمنامه ضعیف و شخصیت پردازی غیر واقعی مورد پسند تماشاگران و منتقدان قرار نگرفت و شکست‌های پی در پی و بسیار سختی را برای او رقم زدند.
این دو شکست سنگین درخشنده را از سینمای بدنه تا اندازه زیادی دور کرد و به تلویزیون نزدیک ساخت.
مستندهای تلخ و به شدت تاثیرگذار شوکران با محتوای اعتیاد و آدم های درگیر با آن حاصل این دوران بود که عدم پخش بخش عمده آن از تلویزیون چرخه ناکامی‌های درخشنده را تکمیل کرد.
وی سرانجام پس از 9 سال غیبت در عرصه سینما با فیلم ضعیف عشق بدون مرز که در آمریکا ساخته شد، بازگشتی پرهیاهو به سینما داشت که کوچکترین پاسخی به فیلم موهن و ضدایرانی بدون دخترم هرگز در آن به چشم نمی‌خورد.
با این حال فروش مناسب این فیلم بار دیگر او را به سینما بازگرداند و پرکارترین سینماگر زن دهه 1380 لقب گرفت.
وی در این سال‌ها با فیلم‌های شمعی در باد، رویای خیس، بچه‌های ابدی و خواب‌های دنباله دار به دغدغه‌های خود در باب اجتماع پرداخت.
در این میان شمعی در باد با داستان تازه و بازیگران مشهوری مانند بهرام رادان و شهاب حسینی با فروش خوبی مواجه شد و مورد تایید داوران جشنواره فیلم فجر نیز قرار گرفت.
درخشنده در خواب‌های دنباله دار آخرین ساخته خود بار دیگر به دنیای مورد علاقه‌اش کودک و نوجوان بازگشت و دغدغه‌هایشان را به تصویر کشید که متاسفانه با استقبال بسیار سرد مردم روبه رو شد.
پوران درخشنده به عنوان نخستین بانوی فیلمساز سینمای پس از انقلاب ایران که همواره دغدغه جامعه و آدم‌های آن را داشته و نسبت بدان‌ها احساس مسوولیت کرده، بسیار قابل احترام است و تقدیر جشنواره بین‌المللی فیلم فجر از او می‌تواند قدردانی مناسبی برای یک عمر کار هنری این فیلمساز باشد.
مراسم بزرگداشت این بانوی فیلمساز به همراه شش سینماگر دیگر شامل مهدی فقیه، بیژن محتشم، مشید هاشم‌پور، داوود رسولیان، شهریار بحرانی و مسعود کیمیایی در آئین افتتاحیه بیست ونهمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر برگزار می‌شود.
