با وجود این بازیکنان تیم ملی بازی را با انگیزه بالایی شروع کردند که 2 دلیل مهم داشت؛ بازی ستارگان بزرگ فوتبال اروپا مثل آرشاوین وپاولی چنکو در تیم روسیه و حضور کارلوس کرش به‌عنوان گزینه اصلی سرمربیگری ایران در جایگاه ویژه. بازیکنان تیم ملی خیلی دوست داشتند توانایی‌هایشان را به مربی پرتغالی نشان بدهند و جزو پروژه او قرار بگیرند. البته این به شرطی است که مذاکرات طولانی فدراسیون و کرش به نتیجه برسد.
تغییر مهم تیم ملی نسبت به بازی با کره‌جنوبی به مثلث خط میانی بر‌می‌گشت. منصوریان که نکونام را در اختیار نداشت، پژمان نوری را هم نیمکت‌نشین کرد و از آندو، محمد نوری و حدادی فر استفاده کرد؛ ترکیبی که در بازی مقابل امارات نمایش بسیار خوبی ارائه داده بود. به‌نظر می‌رسید بازیکنان روسیه هم با ذهنیت مناسبی وارد زمین نشده بودند و بی‌انگیزگی و فضای بسیار زیاد بین خطوط سه‌گانه این تیم موقعیت‌های زیادی را برای مهاجمان تیم ملی به‌وجود آورد.
مثلا در اوایل بازی که مدافع روسیه می‌خواست خلعتبری را دریبل بزند ولی مهاجم تیم ملی توپ را از او دزدید، تا محوطه جریمه پیش رفت و درحالی‌که می‌توانست خودش کار را تمام کند ترجیح داد توپ را به غلامی پاس بدهد. در ادامه بازی آرش افشین و 2 مهاجم تازه وارد تیم، هادی نوروزی و غلامرضا رضایی هم فرصت‌های خوبی را برای باز‌کردن دروازه آکینفیف به دست آوردند که بی‌نتیجه ماند.
سرانجام در دقیقه 90 خلعتبری که یکی از بهترین بازیکنان زمین بود، روی یک نفوذ خوب از سمت چپ و جا گذاشتن 2 مدافع روسیه دروازه این حریف مشهور را باز کرد و ایران را به یک پیروزی باارزش رساند. علیرضا منصوریان پس از پیروزی مقابل تیم ملی روسیه گفت:« امیدوارم پیروزی برابر روسیه تسکینی باشد برای مردم و اهالی فوتبال و به‌نوعی عذرخواهی از سوی تیم ملی برای شکست مقابل کره‌جنوبی. روزی که اردوی تیم ملی در کمپ آغاز شد و بچه‌ها برای تشکیل اردو آمدند، من احساس کردم که سر آنها پایین است.
به نوعی شرمندگی را می‌شد از چهره بازیکنان تیم ملی تشخیص داد. از سوی دیگر زمان کم و خستگی نیز ملی‌پوشان را اذیت می‌کرد. تعداد تمرینات‌مان هم خیلی کم بود و قرار بود یک سفر طولانی هم در پیش داشته باشیم. اینها مشکلات کمی نبود. من ترجیح دادم در این مدت کم به جای آنکه روی مسائل فنی تکیه کنم، بیشتر از نظر روحی و روانی با تیم کار کنم.»
منصوریان با گفتن اینکه این پیروزی متعلق به قطبی است، اضافه کرد که تیم را با ترکیبی تهاجمی به زمین فرستاده است:« در جریان بازی با روسیه سعی کردم تیم را جسور و با میل به پیروزی به میدان بفرستم. ترکیب ما یک ترکیب تهاجمی بود. من از ترکیب تیموریان، حدادی‌فر و نوری در خط‌میانی استفاده کردم و این همان ترکیب گمشده تیم ملی برابر کره‌جنوبی بود؛ همان ترکیبی که برابر امارات جواب داد اما نتوانستیم برابر کره‌جنوبی هم آن را تکرار کنیم. فکر می‌کنم نظر همه کارشناسان فوتبال هم همین بود که شاید اگر مقابل کره‌جنوبی هم این ترکیب در خط میانی ما قرار می‌گرفت مؤثرتر واقع می‌شد.»
او دلیل اصلی انگیزه بازیکنان تیم ملی در این بازی را حرف‌های ادووکات دانست و گفت:« ادووکات و روس‌ها با مصاحبه‌ای که قبل از بازی انجام داده و دست به تخریب تیم ملی ما زده بودند، انگیزه بازیکنان را برای رسیدن به پیروزی بیشتر کردند. رئیس فدراسیون روسیه مصاحبه کرده و گفته بود چون با ارمنستان که تیمی ضعیف است بازی داریم، تیم ایران را که تیمی ضعیف و
نه چندان مطرح است انتخاب کردیم تا در شرایط خوبی به مصاف ارمنستان برویم.»
