ارزن و برنج خام، نذر قمری و کبوتر چاهی و گنجشک‌ها... کلاغ‌ها را رها کن! آنها زیرک‌اند و گلیم خود را از آب بیرون می‌کشند. نه، من کلاغ‌های باهوش را هم دوست دارم. برای طوطی‌های بوستان‌های تهران هم باید آفتاب‌گردان ریخت. اما بقیه پرنده‌ها چه؟
هیچ می‌دانی در تهaران خودمان بیش از 100گونه پرنده شناسایی شده است؛ با این همه دود و آلودگی که گاهی برخی از گونه‌ها را از تهران به در می‌کند و دیگر به این زیستگاه عجیب باز نمی‌گردند.
ما فقط قمری‌ها و گنجشک‌ها را می‌شناسیم. آیا خبری از بلبل خرما، چرخ‌ریسک‌ها، سینه سرخ‌ها، دارکوب‌ها و دم جنبانک‌های ابلق داریم؟
غیر از ارزن و گندم، بسیارند آدم‌هایی که غذاهای چند روز مانده در یخچال‌‌ها را به پرندگان می‌دهند. این قضیه باعث بیماری پرنده‌ها می‌شود. هر چند در زمستان‌های سرد آنها مجبورند این غذاها را بخورند .
پرنده شناسان می‌گویند:« دادن نان باگت و نان‌های حجیم برای پرنده‌ها خطرناک است. چون ممکن است این نان را به جوجه‌هایشان بدهند، این نان‌ها حجیم‌تر می‌شوند و باعث خفگی جوجه‌ها می‌شود.»
آنها می‌گویند :«بهترین موقع غذا دادن به پرنده‌ها صبح‌های زود است.پرنده‌ها در ساعت‌های اولیه صبح به دنبال غذا می‌گردند و زمستان پیدا کردن غذا سخت...»
اما برخی از کارشناسان هم هستند که معتقدند نباید به پرنده‌ها غذا داد. آنها می‌گویند اگر امروز پرندگان در نظام طبیعت باقی مانده‌اند، محصول هزاران سال یا شاید میلیون‌ها سال سازگاری با شرایط متفاوت کره زمین است.
نباید این نکته را فراموش کرد که ممکن است غذا دادن به پرنده‌ها آنها را راحت طلب کند و دیگر نتوانند غذا بیابند و آسیب‌پذیر شوند.کارشناسان معتقدند غذا دادن به پرنده‌ها توسط مردم سیستم غذایی آنها را به هم می‌زند و عادت‌های غلط غذایی در آنها ایجاد می‌کند.
من با این نظرها کاری ندارم اما حس خوبی است صبح که از خواب بیدارشوی اول به قمری‌‌های پشت پنجره غذا بدهی یا در خیابان ببینی در گوشه پیاده رو در کنار یک باغچه، سفره‌ای برای پرنده‌ها گسترده شده است. دانه بدون دام...چون در قدیم یا در برخی از نقاط کشور هنوز هم هستند آدم‌هایی که از گنجشک‌های گرسنه هم نمی‌گذرند و دانه می‌پاشند در کنار یک دام و گنجشک‌ها را به سیخ می‌کشند. نه، من دانة بدون دام را دوست‌تر دارم.
