به گزارش شهرنوشت، در شهر ونکوور، مسئولان شهر خود را ملزم می‌دانند تا برنامه‌های زیست‌محیطی ویژه‌ای را برای بهره‌مندی از شهری سازگار با محیط‌زیست، تدوین و اجرا کنند. یکی از بخش‌های ویژه این برنامه شامل سازه‌ها و سازندگان ساختمان‌ها می‌شود که رعایت اصول ساخت‌وساز سبز به عنوان یک اصل برای آنها الزامی است.
از آنجایی اعتقاد کلی بر این است که سازه‌ها و ساختمان‌هایی که براساس اصول ساخت و ساخت سبز بنا می‌شوند، می‌توانند تأثیرات منفی بر محیط‌زیست را به حداقل برسانند؛ لذا در شهر ونکوور سمت و سو گرفتن به ایجاد ساختمان‌های سبز بخشی از وظایف شهرداری‌ها به شمار می‌رود. ساختمان‌ها و سازه‌های سبز در این شهر به‌دلیل رعایت نکات خاص و سازگار با محیط‌زیست، انرژی کمتری مصرف می‌کنند. این سازه‌ها باید طوری طراحی شوند که علاوه بر بهره‌وری بیشتر، هماهنگ با اقلیم و محیط‌زیست باشند.
چشم‌انداز 10 ساله
برنامه‌ریزان شهری چشم‌انداز 10 سال آینده ونکوور را طوری تدوین کرده‌اند که براساس آن این شهر در حال حرکت به سوی داشتن ساختمان‌هایی بدون تولید گازهای گلخانه‌ای تا سال 2020 باشد.
بر همین اساس، برنامه‌های مرتبط با ساختمان سبز به افراد کمک خواهد کرد تا نه تنها درباره تکنیک‌های ساختمان سبز آموزش ببینند بلکه با مقررات و قوانین حقوقی در این مورد نیز آشنا شده و بتوانند سازه‌های سبزتر و پایدارتری را طراحی و اجرا کنند.
استراتژی GBS
مدیریت شهری ونکوور برای تضمین اجرای چشم‌انداز 10ساله خود اقدام به تعریف راهبردهایی برای ساختمان سبز تحت‌عنوان GBS کرده است. GBS در حقیقت استراتژی‌ای است که براساس آن، شکل و سطح کاربری‌های ساختمان‌های تجاری، خدماتی، اقامتگاه‌هایی با تراکم انسانی بالا و... تعریف می‌شوند و به‌منظور کاهش تأثیرات ساختمان‌سازی و زیرساخت‌های وابسته به آن طراحی شده است. بخشی از این اقدامات شامل مدیریت آب‌های حاصل از بارندگی، مصرف آب خانگی، تقاضای سفر، منظر و اکولوژی، تامین حمایت‌ها و پشتیبانی‌های حقوقی از قوانین مربوط به مصارف انرژی، تصویب قانون حقوقی مصارف انرژی، کاهش به‌طور متوسط 12 تا 15 درصدی نیازهای مصرف انرژی با کمک این قانون به‌منظور دستیابی به اهداف برنامه‌های تشویقی ساختمان‌های تجاری برای حفظ محیط‌زیست کانادا و... می‌شود.
مدیریت تقاضای سفر نیز یکی از مواردی بود که برای همسو شدن ونکوور با المان‌های یک شهر سبز، مد نظر قرار گرفته است. در این بخش، ارائه راهکارهایی به رانندگان برای کاهش نیاز به پارکینگ به‌وسیله کاهش سفرهای شهری، امکان‌سنجی دوباره نیازهای فوری پارکینگ‌ها، به روز کردن نیازهای امنیتی برای پارکینگ‌های دوچرخه و تسهیلات لازم برای پایانه‌های آنها، گسترش مدیریت تقاضای سفر برای نواحی جدید شهری و بهبود و توسعه نیازهای شارژ وسایل نقلیه الکتریکی در مکان‌های خاص آنها، به‌عنوان بخشی از موارد مهم در مدیریت تقاضای سفر مورد بازبینی قرار گرفته است.
در حال حاضر شورای GBS برای رسیدن به استانداردهای شهر سبز پروژه‌های متعددی را در دست اقدام دارد که مدیریت آب‌های جاری ناشی از نزولات جوی، کاهش خطرات ناشی از جزایر گرمایی، حفظ آب، بهره‌وری انرژی و کاهش گازهای گلخانه‌ای، طراحی غیرعامل و انحراف مسیر زباله، از آن جمله هستند.
مدیریت شهری ونکوور برای مدیریت آب‌های جاری ناشی از نزولات جوی اقدام به تجزیه و تحلیل رفتاری سیلاب‌ها همراه با توصیه‌ها و زمان‌بندی‌هایی برای برنامه‌های مدیریت سیلاب شهری کرده است.
در مورد کاهش خطرات ناشی از جزایر گرمایی نیز دستورالعمل‌هایی را برای کسانی که به‌صورت داوطلبانه اقدام به ساخت پشت بام سبز می‌کنند، ارائه کرده است. این دستورالعمل‌ها مدیریت آب‌های روان را در ونکوور بهبود بخشیده، مصرف انرژی در ساختمان را بهینه کرده و نمای زیباتری به آن بخشیده است.
شورای GBS برای حفظ آب شهر، تنها اجازه استفاده از لوله‌ها و اتصالاتی که استانداردهای ANSI دارند و بدون نشت آب هستند، صادر می‌کند، همچنین بهبود سیستم‌های آبیاری برای کاهش میزان مصرف آب فضای سبز تا میزان 50 درصد را نیز در دستور کار قرار داده است.
این شورا در مورد بهره‌وری انرژی و کاهش گازهای گلخانه‌ای، بهبود اهداف مصرف انرژی از طریق تغییر شکل را به‌عنوان جایگزینی در مصرف انرژی مدنظر دارد و در کنار آن به موضوع طراحی غیرعامل پرداخته است. تخمین میزان سطوح غیرمفید مانند آنچه در دهکده المپیک شهر ونکوور به‌کار رفته است، دسترسی آسان و عملی با ایجاد مسیرهای پهن، تطابق‌پذیری دسترسی‌های طراحی فعلی با ویژگی‌های طراحی غیرعامل از لحاظ قوانین و دستورالعمل‌ها، استفاده از نور خورشید در طراحی، گردش طبیعی هوا در نفوذ نور خورشید درون سایت‌ها به‌منظور راحتی بیشتر استفاده‌کنندگان و در نهایت بهره‌وری بیشتر از انرژی، بخشی از موارد مطرح شده در موضوع طراحی غیرعامل شهر ونکوور است.
انحراف مسیر زباله نیز یکی از اصلی‌ترین مواردی است که در سیستم مدیریت سبز شهر ونکوور به‌طور جدی به آن پرداخته می‌شود. توسعه برنامه‌های مدیریت زباله ساختمانی برای همه پروژه‌های ساختمانی که در فرایند اجازه ساخت یک ساختمان مشخص شده است، توسعه بازیافت از طریق تجزیه و تحلیل کاربری ساختمان و استفاده مجدد از زیرساخت‌ها، ارائه دستورالعمل‌های محلی و اصلاحاتی برای زباله‌های جامد از طریق قانون به‌منظور کاهش نخاله‌های ساختمانی (ضایعات، مواد قابل بازیافت و مواد ارگانیک) از موارد کلیدی در این بخش است.
همه این اقدامات در ونکوور سبب شده است تا مدیران این شهر مدعی باشند که تا 10 سال دیگر ونکوور یکی از نمونه‌های مثال‌زدنی و الگو برای شهرهایی خواهد بود که قصد دارند ساختمان‌های سبز داشته باشند و زیستگاهی سازگار با محیط‌زیست را برای شهروندانشان خلق کنند.
